Kind savonds/snachts hysterisch

Gefeliciteerd!! 🌷 Probeer er lekker van te genieten en met je dochtertje komt het wel goed. Voor je 't weet is ze 16 en niet meer uit bed te krijgen 😁

Dankjewel 😊 ja als t zo blijft gaan word ik morgen gezond verklaard, dan is het afhankelijk van de kleine man wanneer we naar huis mogen. Sowieso niet voor maandag (36 weken) en vanaf daar ligt het aan hem. Tot nu toe gaat het steeds beter 😊 hopelijk snel naar huis.

Hier zo goed als het zelfde. Dochter wordt 2 in december. Ze slaapt al volledig door sinds dat ze 6 weekjes oud is. Nu sinds 2 weken wil ze absoluut niet meer slapen smiddags (krijsen en tieren) terwijl in de opvang geen problemen hiermee zijn. En ze is super moe… In de avond gaat ze zonder problemen gaan slapen rond 18:30/19:00 Maar wordt dan krijsend wakker rond 4u Ook niet te troosten . Mijn vriendin is ook hoogzwanger uitgerekend 19/10. Voelt ze die verandering aan en eist ze nu gewoon aandacht?

Hi, Mag ik vragen hoe jij ermee omgaat. Mijn dochtertje heeft dit ook en soms weet ik me geen raad. Wakker maken mag niet wordt gezegd. Troosten helpt niet, want ze is helemaal hysterisch. Ben benieuwd hoe jij ermee omgaat. Groetjes Marjolein

Hee, ik zag je reactie toevallig. Ik heb destijds dit topic gemaakt. Onze dochter had echt een periode last van nachtangsten. Begon meestal rond dezelfde tijd. Ik vond t ook erg heftig en wilde haar dan troosten, maar ze was zo histerisch.. schoppen, slaan, duwen en vooral huilen en gillen als je haar oppakte. Je merkte ook goed dat ze zelf niet wakker was als dit gebeurde. We hebben toen veel online gelezen en hoe moeilijk ook.. haar uiteindelijk maar "gewoon" laten doen. Geloof me, met pijn in mijn moeder hart want ik wilde niks liever dan haar kunnen troosten, maar dit maakte het alleen maar erger. Meestal duurde het maximaal 30 minuten, gebeurde 1x per nacht als het gebeurde want het was niet elke nacht raak. Vooral op de dagen dat ze van huis was en veel prikkels had gehad. We hielden haar dan goed in de gaten via onze babyfoon met beeld en opzich kon er ook niks gebeuren in bed. Even je gedachten proberen te verzetten als ze zo te keer gaat.. mijn man was echt mijn stok achter de deur. Die was echt heel standvastig en zei tegen mij, nee niet er heen gaan, gewoon even laten doen zo.. Het heeft even geduurt, ben alweer vergeten hoelang 🤭 maar van t een op t andere moment was het over.. heel apart. Maar dit werkte wel het beste, geen aandacht aan geven. Dat maakte het alleen maar erger en wat ik ook las was dat ze het zelf niet bewust mee maken. Mijn dochter wist er zelf de volgende dag ook niks van, liet niks merken. Een lastige periode maar ook dit gaat gelukkig over. Nu slaapt ze goed, is ze 2,5 en heeft besloten dat ze niet meer aan middagdutjes doet 😅. Maar de nachten gaan gelukkig weer super. Houd vol, ook bij jullie komt het goed! Succes ermee 😉

Super bedankt voor je ervaring en hoe je ermee omgaat. Ik probeer inderdaad niets te doen, maar het huilen doet me zoveel dat ik toch ga kijken en troosten. Maar ik moet dus standvastiger zijn begrijp ik. M’n vriend is precies hetzelfde die is daarin stuk rationeler. Denk dat het handig is dat ik hem daarin maar moet volgen en vertrouwen hebben dat dit het juiste is. Dankjewel nogmaals.

Hi, het is frusterend en niet leuk om aan te zien. Probeer het "direct oplossen" los te laten en er gewoon voor haar te zijn door aanwezig te zijn. Elk klein dingetje was soms al teveel voor mijn dochter, bijv een aai over haar rug dus op een gegeven moment deed ik helemaal niets meer. Ook niet wanneer ze rustiger werd. Ik wachtte gewoon af totdat ze zelf naar mij toe kwam/toenadering zocht. Het is even moeilijk... Maar het komt wel goed. Weet dat het "normaal" is. Wat ik ook wel doe, is de dag met haar bespreken op een positieve manier. Alle leuke dingen benoemen die we hebben gedaan. Bijv naar de winkel geweest en dat ze zelf het karretje ging besturen, etc. Dan gaat ze erover nadenken en misschien ook al verwerken ipv in haar slaap. Ik hoop dat je er iets aan hebt.. Succes. Je kan 't!!

Graag gedaan. Ja ik denk dat mannen daar toch een stuk makkelijker in zijn. Als moeder zijnde voelt het echt klote je kindje zo te zien.. je moet maar voor je houden dan als je wat zou doen, het alleen maar erger word, dus het heeft geen zin. Zodra onze dochter rustig was sliep ze gelijk verder dus ik lag dan meestal maar in bed te wachten en als zij dan weer sliep kon ik ook met een gerust hart gaan slapen. Is misschien de leeftijd maar nu voor ze slaapt horen we haar in bed hele verhalen vertellen tegen haar knuffels (heel haar bed ligt vol en owee als er 1 mist, dat ziet ze gelijk). Ik hoor dan ook regelmatig dingen voorbij komen van die dag. Vandaag was de vaste oppasdag van mijn ouders en dan hoor je bijv. Mama werken, papa werken. Opa en oma! Ja! Ik versta niet alles 😋 maar kan er genoeg uit opmaken. Dus net of ze haar dag doorneemt. Ooit speelt ze nog wat en erna ligt ze helemaal voor pampus. Tja.. als dat helpt prima. Echt, houd vol hoe moeilijk ook. Ook dit is een fase en gaat voorbij. Je kleine weet dat je er bent voor haar en ergens een troost dat ze dit zelf niet onthouden. Ze maken het niet bewust mee.. Je kunt het! Sterkte!