Niet leuk

Ja zeker!! Hier heb ik er ook zo eentje rondlopen. Hij heeft lieve momenten, maar ook van die drift buitjes en dat idd alles nee nee nee is. Hij kan sinds kort ook deuren open maken en kan hij zo naar boven dus ben constant achter hem aan het lopen en corrigeren... Soms weet ik gewoon even niet meer wat ik ermee moet 🙄😔. Boos worden werkt niet, ombuigen werkt vaak niet, wat werkt wel🤷🏼‍♀️. Dit vooral met de naar bed gaan momenten. Zo dwars en wil hetgeen hij in zijn hoofd heeft...pffff...

Alsof je het over mijn zoontje hebt echt! Vandaag was ook zo een dag dat alles even tegen zat en indd je voelt je echt als een agent in je eigen huis. Overal aan zitten en driftbuien om "niks". Het is de leeftijd hoor je dan, maargoed dat maakt het er niet makkelijker op!

Thanks lieve dames. Ik voel me de laatste tijd er echt opgebrand van. Merk dat ik hem het liefst in z'n stoeltje vastklik voor de tv terwijl ik dat juist overdag niet ok vind. Voel me zo rot over deze gedachten, het is fijn om te lezen dat ik niet alleen ben. Ik word er echt geen leuker mens van, dat moederschap in deze fase. Zou liever fulltime naar kantoor gaan nu en dan voel ik me zoooo schuldig als ik dat denk...

Hier precies zo! Vreselijke leeftijd of fase.. :-( tips zijn welkom. :-)

Vervelend joh! Heb je de deurklinken al wel omhoog gezet? Of kan hij er dan ook bij?

Snap je gevoel helemaal!! Ik ben blij dat ik 3 dagen in de week werk, even weg van huis. Ik hoop dat de fase snel voorbij is. Op dit moment zwanger van nr 2 en dan denk ik oh god als hij over half jaar nog zo is hoe moet ik dat doen met 2 kids🙄😳

Nee moeten we idd nog gaan doen

Zo herkenbaar en ik hoor mijn zelf praten. Als je wat vraagt gelijk boos en gooien met alles. Hier vandaag waren wij met haar naar de speeltuin geweest en wilt ze op de grootste glijbaan waar zij veelste klein voor is en haar uit leggen waarom het nog niet kan dat ze nog even moet wachten tot ze wat groter is en wij als wij stukje veder lopen samen dat daar 1 staat waar ze makkelijk op kan klimmen Gelijk boos en een drift bui. hopelijk is dit een korte fase😅

Omg jaaaa!! Die fase zijn wij nu langzaam aan het achterlaten. Nog steeds wel dingen opentrekken maar heb alles geductaped haha. Hij heeft nu de knopjes ontdekt en dat is een stuk minder irritant. Ook wilt hij nu helpen. Eten moest ik echt loslaten. Mijn vriend zei tegen me; schat ik snap dat je wilt dat hij eet maar laat hem gewoon eten wat hij wilt dan is de dag voor jullie beide fijner. Dit heeft mij echt zo geholpen. Hij begint nu langzaamaan weer normaal te eten maar meestal is het gewoon spaghetti met tomatensaus of een boterham. En om maar helemaal de mamapolitie op mijn nek te halen. Peppa big was mijn beste vriendin in deze fase. Ook werk ik op vrijdag tot half maar gaat meneer wel tot half 6 naar de opvang zodat ik een hele middag voor mezelf heb om op te laden. You got this momma! Heel cliché maar het gaat echt voorbij!

Heel herkenbaar! Er zijn bij mijn zoontje wel dingen die aardig werken: - veel minder ja/nee vragen stellen, dus die vervangen voor 2-keuzevragen (dus niet: wil je naar buiten? Maar: 'wil je buiten of binnen spelen?') - op bepaalde gebieden toch wat meer ruimte geven maar dat wel afbakenen. Zo mag hij bijv wel met mijn vergiet spelen maar niet met de complete pannenset. En heeft hij nu zelf ook n (kinder)bezem gekregen omdat hij altijd aan de onze wil zitten. Of in de plassen laten lopen met z'n laarzen aan. Geef dus ruimte maar wel duidelijke grenzen. - genoeg uitdaging bieden. Van stickers plakken tot kleuren tot een samen moeilijke puzzel maken.. - en n hele belangrijke : zorg goed voor jezelf! Als ik minder uitgerust ben of hoge eisen aan m'n eigen taken stel, heb ik veel minder geduld!

Oja, en uitleggen. Zelfs als ik denk dat hij m'n uitleg niet snapt, helpt dat toch heel vaak waardoor hij toch luistert. Niet altijd overigens..

Dit is een zwaardere fase. Onze jongste is nu twee weken 2. De oudste 4,5. Op deze leeftijd kunnen ze alles (klimmen, remmen etc), maar kennen ze nog geen gevaar. Ze snappen grenzen nog niet goed, rennen achter alles aan en elke nee is het einde van de wereld. Het is frustrerend want je kan bijna niets anders. Ik vind het ook schattig om te zien hoe ze groeien, alleen gaat die groei ook met frustratie omdat ze meer willen dan ze kunnen. Ik vond dit bij de oudste echt een zware fase, ook omdat ik toen zwanger van de tweede was. Over een tijdje gaan ze ook snappen wat je uitlegt. Dat scheelt. In Engeland heet het the terrible two's, dat vind ik altijd best toepasselijk. Ik mis mijn oude leven soms ook echt wel. Je offert alles op om moeder te zijn en daarmee verlies je een deel van jezelf. Je bent je vrijheid kwijt en het is niet erg dat af en toe flink van te balen.

Niet alles perfect willen doen helpt vast enorm. ;-) Peppa big en spaghetti zijn echte lifesavers. Buiten spelen met die kleine gaat prima, maar binnen wordt ie knettervervelend.

Dank dank voor je lieve tips. Buiten hebben we het altijd wel fijn, alleen binnen verandert ie in een kleine duivel. Ik denk dat ik ga emigreren naar een warm land ofzo.. buiten is ie leuker ;-)

Oh ja dat was hier ook inderdaad. Ik denk dat buiten zijn nieuwsgierigheid gewoon beter geprikkeld wordt en thuis kent hij alles al en deze fase gaat heel erg over ontdekken wat ze kunnen.

Hier ook keuzes geven, werkt het beste. Wil je zelf de trap op of zal ik je tillen, wil je zelf eerst tanden poetsen of mama eerst etc. En rustig blijven al halen ze het bloed onder je nagels vandaan. Mn zoontje zit heel erg te klieren tijdens het eten. Dan zeg ik je mag kiezen: of je eet het even op of ik zet het weg. Op een zo normaal mogelijke manier. De driftbuien zijn hier een stuk minder geworden door de keuzes stellen. Succes!

Aha.. Klinkt herkenbaar! Althans, mijn neefje heeft dat ook zo gehad qua binnen en buiten. Kun je bepaalde dingen van buiten naar binnen halen? Bijv n 'ontdekhoek/ontdekdoos' met daarin spullen die buiten interessant zijn om binnen mee te spelen? Blaadjes, takjes, diertjes in n potje etc.. Of, als t meer in bewegen zit, een mat neerleggen met kussens en wat attributen waar geravot mag worden?

Ja! Wat mij heel erg helpt is dat mn meisje gaat logeren ongeveer eens per maand bij opa en oma. Ik voel me dan even de ‘oude’ zelf. We kunnen uit eten en uitslapen. Ik laat dan echt op. Verder zou ik mijn gevechten kiezen mbt eten. Hier is het ook nog veel brood en weinig groente. Ik bied aan wat ze lekker vind samen met wat ik wil dat ze eet en hoop dan dat het er maar in gaat 🙈