Onzeker

Heel herkenbaar. Mijn dochter is 5 december geboren en had de eerste 5 dagen giga last van kraamtranen. Voelde me erg onzeker en bang terwijl de kleine meid het zo goed doet. Bij mij is het nu gelukkig weer over en voel me hartstikke zeker. Mijn verloskundige zei dat als je je er niet goed bij voelt je contact kan opnemen met huisarts om erover te praten. Succes het komt vast goed

Het is ook niet niks. Je hele wereld staat op zijn kop, geen moment meer zonder zorgen. Die roze wolk is er echt niet altijd. Het weinige slapen nu en alles nieuw en zo'n hummeltje wat compleet op jou/jullie vertrouwd en waar je voor moet zorgen. En in het begin lachen ze nog niet, baby's huilen alleen dus soms vond ik het voelen alsof ze het helemaal niet naar haar zin had in het begin. Mijn dochter is nu 2,5 en ben bijna uitgerekend van de 2e, maar ik vond het begin zo heftig!! Ik was onzeker, niet lekker in mn vel, voelde me continu schuldig en wilde te snel weer de oude zijn. Dat lukt niet. Neem je tijd, zoals je je jezelf ook 9 maanden gaf om een baby op de wereld te zetten. Je hebt vaak minimaal 9 maanden nodig om weer een beetje jezelf te zijn (uitzonderingen daar gelaten). Goed dat je erover praat. Wees lief voor jezelf, geef jezelf de tijd en vertrouw op jezelf. Baby's kunnen heel veel hebben en je doet het vanuit je beste kunnen.

Ons meisje is nu 2.5 Week oud...en ik heb de eerste week ook echt kraamtranen gehad. En me heel onzeker gevoeld. Was zo blij met de kraamhulp...en toen die weg ging was ik ook weer beetje in paniek..of ik het allemaal wel kon. Mijn man was ook al weer te werk...dus vond dat idee zo heftig... Maar je doet het...je bent echt in 1 keer mama... Je gevoel helpt je... En mijn kraamhulp zei ook...je kan het niet fout doen... Ze heeft eten nodig slaap en liefde...daar kom je heel ver mee.

Je kunt bij de zoekfunctie ook zoeken naar kraamtranen en baby blues. Je komt dan bij mijn topic. Pfoe ik herken je. Je hoort over kraamtranen, maar dat het zo ontzettend heftig kan zijn.. Dat had ik in elk geval echt niet kunnen denken. Ik zat echt in een zwart gat. Ik was onzeker, voelde me schuldig, een slechte moeder. Ik zag zooooo op tegen de laatste dag van de kraamzorg. Zolang jij je kleintje knuffelt, voedt, verzorgd doe je alles wat je kan❤️God wat kun je onzeker zijn he. Doe ik dit wel goed, moet dat niet anders.. Het wordt echt beter. Mijn zoon is nu 3 weken oud. En not steeds zit ik regelmatig met mijn handen in het haar als hij huilt en ik niet meer weet wat ik nog kan doen. Je kunt inderdaad altijd een CB bellen met je praktische vragen. En vraag aub indien mogelijk je vrienden of familie voor ondersteuning. Ik heb vaak in de tweede mijn schoonmoeder gebeld of zij een middag kwam zodat ik kon slapen (ja en daar voelde ik me dan ook weer mega schuldig over). Je doet wat je kan, ❤️

Heel herkenbaar. Mijn kleine dochter is op 11 dec geboren en sinds eerste (slechte) nacht al last van de kraamtranen. Ik had het nooit zo kunnen bedenken dat ik me zo zou voelen. Vandaag is de kraamzorg vertrokken en me hart bonkt al over de volgende ochtend. Ik blijf mezelf moed inpraten en steun te halen bij familie. Dat is het beste! En laat de tranen rollen... het lucht op!

Ook jij kan dat! Aan de ene kant is het pittig omdat je ineens alles zelf moet doen. Maar aan de andere kant is het ook wel lekker om weer een beetje je eigen ritme te vinden.

Ik zie er ook wel tegenop. Onze kleine is steeds ‘s nachts op en slaapt overdag. ‘S nachts huilt hij heel veel en ik ben blij als hij 2 uur slaapt tussendoor. Ik vind het zo moeilijk. Af en toe zien we het niet echt meer zitten. Kraamtraantjes komen hier ook steeds vaker.

Die van ons heeft ook dag/nacht ritme omgedraaid. Vooral s nachts veel last van krampjes. Hij wil dan alleen maar bij me liggen. Heeft iemand tips? Overdag doet hij het prima. Komt om de 4 uren

Bij ons precies het zelfde...zijn tot 3 uur bezig...en dan wilt ze ook graag gewoon of op mama of op papa liggen... Het is even niet anders...wij hebben ons er bij neergelegd en doen om en om.. de ene nacht papa andere nacht mama. Na de nachtvoeding valt ze meestal wel in slaap.

Weet niet of het bij jou helpt maar mijn jongste dochter vond het prettig om met een kleding stuk van mij te slapen....misschien kun je een doekje of iets kleins bij je steken voor 2 dagen.....

Dat is wel weer zo, vandaag een goede nacht achter de rug en lijkt alsof ik de wereld weer aankan. Zo fijn als je helder kan nadenken haha

Hier ook best heftig. 2 nachten al zwaar gehad, last van krampjes, ontroostbaar. Dacht in een keer van goh ik heb van vriendinnen een kersenpitkussentje gekregen en gelukkig hielp dat. Dus vanaf 3 uur snachts heeft het goed geholpen. Maar ik wist het even niet meer hoor!

Hier ook! Veeel huilen echt veel. Pittige nachten en dagen. Zo nieuw en spannend en de kleine leren kennen . En heel onzeker of we het wel goed doen. Je weet nog niks van de kleine maar zijn morgen 2 weken samen en nu beetje mezelf weer. Maar ik ken me heel erg hier in

Is ook kei moeilijk. Die van mij vecht momenteel al 2 uur tegen zijn slaap. Wij hadden vandaag een crematie. Ik ben kapot. Vannacht bij schoonmoeder wel geslapen van 1 tot 6.30. Waarom nu niet 😱

Cinnababy druppels van vsm. Ritme moet vanzelf draaien. Hier ook sinds gisteren krampjes. Ik vind het zo sneu maar ook ontzettend vermoeiend.

De eerste 5 tot 6 dagen heb ik er helemaal geen last van gehad. Later ook niet overdag maar tegen de avond nam de onzekerheid toe. Ik heb vooral veel bevestiging nodig van mijn partner. En heb veel nood aan knuffels ☺️. Ik ben heel blij met mijn zoontje maar voel dat ik de steun van mijn omgeving nodig heb bij deze grote aanpassing. Ik ben al ineens begonnen met uitstapjes doen en dat zijn wel positieve ervaringen die mij krachtig maken.

Welkom in het moederschap dames! Doe onzekerheid is je moederinstinct in ontwikkeling. Maar geloof me jullie kunnen het allemaal! Zelfs bij een 2de of 3de heb je nog vlagen van onzekerheid. Je word er alleen maar sterker door!