8 Reacties
2 jaar geleden
Zelfde hier. Al twee weken. Is een fase toch? Hoop ik. Afgelopen nacht heeft ze wel weer voor het eerst de hele nacht in der eigen bed gelegen. Was wel even volhouden, en na een uur sliep ze. Ik had haar nog wat water gegeven en toen viel ze in slaap. Weet niet of dat de oplossing is…
2 jaar geleden
Heel erg herkenbaar! Hier begint het huilen al zodra hij merkt dat het slapen eraan komt. We blijven nu wat langer in z’n kamer staan, maar ‘s avonds en ‘s nachts wordt hij enorm vaak wakker en wil hij het liefst bij ons liggen. Soms denk ik, even accepteren voor aantal weken, en soms denk ik niet aan toegeven.. Sorry geen tips helaas, wel zelfde schuitje!
2 jaar geleden
Heel herkenbaar. Hier sinds 3 dagen. Ik heb nu de “truc” door (denk ik). Het is echt verlatingsangst als ik het zo zie. Wegbrengen naar de opvang is dikke paniek, we zijn even uit zicht is dikke paniek, naar bed is complete paniek. Terwijl het tot 3 dagen geleden geen enkel probleem was. Lachend naar de opvang, tevreden verder spelen of rustig naar ons op zoek en gelijk lekker slapen. Ik heb hem nu op bed gelegd en ben de kamer uitgelopen met de deur dicht. Binnen een kleine minuut weer de kamer in gegaan. Aai over de bol en dat hij mag slapen. In de hoek van de kamer gezeten en ssssssh de hele tijd tot hij rustig was (duurde even). Naar hem toe opgepakt en gezegd dat het bedtijd is en ik in de buurt blijf en we morgen weer gaan spelen. Dikke kus en weer neergelegd. Muziekje weer aan en kamer uitgelopen en de deur deels open gelaten. Weer sssssh en ben in onze kamer gaan zitten zodat hij mij nog wel iets hoorde en toen werd hij heel snel rustig.