Bang voor uithuisplaatsing

Ik ben zelf 18 en ik ben zwanger van een tweeling mijn vriend is 20 en wij zijn samen ingetrokken. Hij steunt mij door dik en dun. Als ik beval ben ik van school af.

Ach.. om hoeveel maanden gaat het dat je zelf gezag krijgt nadat je baby geboren wordt? Zoals ik het lees, denk ik misschien een half jaartje. Ik hoop dat je weet dat een rechter nog steeds wil dat moeder en kind bij elkaar blijven en ze niet zomaar een baby weghalen bij de moeder. Daar is jouw kindje niet mee geholpen. En je hebt ouders die je wel steunen. Dat is al wel iets. Dus er moet een goed plan komen, hoe je dit wilt aanpakken. Misschien goed om dat met je ouders op papier te zetten. Zodat jullie dat half jaartje kunnen overbruggen en zij tijdelijk gezag hebben. Is dat een optie? Weten ze van jouw zorgen?

Mijn zus was 17 toen zij haar eerste kindje kreeg. Mijn moeder nam het gezag op zich onder 1 voorwaarde, mijn zus moest haar kindje zelf opvoeden. Je kindje wordt niet zo snel bij je weggehaald!! Wees daar dus niet bang voor, als jij het kindje een goede thuis kan geven worden ze niet zomaar overgeplaatst. Als je vragen heb hierover stuur mijn zus een berichtje, die wilt je graag helpen! Haar instagram: @wijzijnookmoeders Succes !

Fijn dat jij het allemaal goed geregeld hebt maar dit heeft totaal geen toegevoegde waarde op haar verhaal. Je geeft geen antwoord op haar vraag en geeft haar ook niet advies. Hier heeft ze dus niks aan

Je heb een groep voor tiener moeders en baby's. En inderdaad je kind wordt niet zomaar weggehaald. Als jij er financieel niet voor kan zorgen of je gebruikt drugs of alcohol of je bent moeilijk in staat voor jezelf te zorgen dan is er wel een kans van afnemen. Kan je niet bellen met een instatie? Wij hebben centrum jeugd en gezin. Of meld dit bij je huisarts of verloskundige misschien dat hun tips hebben waar je om hulp kan vragen

Niet te bang zijn voor deze instanties hoor. De echte verhalen hebben 2 kanten en de moeders zullen altijd zichzelf er in goed praten. Je moet het echt verbruien wil je kind je ontnomen worden. Bijvoorbeeld veel liegen over het 1 en ander, verwaarlozing van jezelf en van je kind, te veel drinken en drugsgebruik, geweld, grote ruzies waar de kleine bij is, niet bij een irritatie. Het moet echt ver gaan. Volgens mij kijken ze ook in hoeverre jij bekwaam bent voor de opvoeding van je kind voordat het geboren is. Dus zorg dat je zelf goed volgens de regels leeft, ben lief voor je ouders (neem aan dat de band wel oké is, als ze je wel willen helpen), maak een goed plan en zorg dat je ze overal een stapje in voor bent. Het wordt pittig een baby in huis dus bereid je goed voor, het is geen pop en je zult er meermaals in de nacht uit moeten, realiseer dit goed. Ga je nog naar school maak dit af, ook dit telt mee in de beslissing, kans op een goede baan vergroot ook je kansen. En als je bij je ouders mag blijven wonen doe dit dan ook zeker. Zorg dat je zelf wel kosten kunt betalen. Jij en je vriend zullen evt naast school moeten gaan werken. Maak goede afspraken wanneer je vriend welkom is, mag hij bijv de eerste weken bij de nachten helpen? En maak dit ook duidelijk naar hem, dat hij ook dr zorgtaken op zich neemt. En tot je 18 bent denk ik dat je in overleg moet gaan met Je ouders en jeugdzorg voor tijdelijk gezag, ik heb geen idee of je deze überhaupt voor je 18de mag krijgen, je bent volgens de wet zelf nog kind 😱. Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe!

Een kind wordt nooit zomaar uit huis geplaatst, hier zijn heel veel dingen aan vooraf gegaan. Misschien toch dat je met je ouders kan praten over dat zij een half jaar het gezag op zich nemen en dat jij het vanaf je 18e op je neemt

Er moet echt heel wat gebeuren / mis gaan, willen ze een kindje uit huis plaatsen. Die instanties zijn er juist ook om je te helpen en ondersteunen.

Hee meis, heel begrijpelijk dat je je zorgen maakt. Er komt zoveel op je af! Ik zou willen zeggen: je hoeft dit niet alleen uit te zoeken en op te lossen! Je kan met je vragen altijd aankloppen bij CJG (centrum jeugd en gezin), of misschien kan je eerst een afspraak maken bij je huisarts (of poh) of wijkcoach. Zij hebben contacten met hulpverleningsinstanties die jou kunnen helpen of informeren over regelingen en voorzieningen. Misschien dat het jou al een hoop rust geeft als je wat beter weet wat er mogelijk is en kunnen ze jou geruststellen. Het is altijd beter om je zorgen open te bespreken dan er zelf mee te blijven lopen. Daarmee neem je al meteen verantwoordelijkheid op je, wat ervoor pleit dat je het beste voor hebt met je kindje. Veel sterkte meis 💕

Ik denk dat het mogelijkerwijs te bespreken valt. Woensdag heb ik mijn termijnecho & maak ik de definitieve beslissing. Ze weten van mijn zorgen.

Gelukkig ben ik helemaal clean en heb ik mijn diploma en wil ik verderstuderen. Hoop het echt en heel erg bedankt voor je reactie!

Ik zal inderdaad maandag meteen contact op gaan nemen. Super bedankt voor het advies en je reactie!

Zal het dan maar gaan bespreken volgende week bij mijn termijnecho!

Ik hoop heel erg dat dit mogelijk gaat zijn want ik heb alles voor mn kleintje over

Als jij er zo in blijft staan en volwassen er mee omgaat, wat ik zo wel lees uit alles, denk ik dat je er echt geen zorgen om moet maken. Misschien is het juist beter voor je om niet in tienergroepen te kijken, daar zitten ook de negatieve verhalen in en die hebben die kanten. Ik snap wel dat je die bevestiging van hun wilt, maar ben je in je hoofd een tienermoeder of ben je in je hoofd een volwassen moeder zeg maar, niet rot bedoeld, maar om je af te schermen voor het negatieve. Ik denk dat jij al best ver bent namelijk. Niet dat alle tienermoeders dat niet hebben, begrijp me niet verkeerd. Maar wellicht heb jij juist meer aan moeders die al wat verder zijn.

Heel lief van je. Alsnog heb ik best een turbulent verleden met liegen tegen mijn ouders, ik hoop dat ze in gaan zien dat ik echt rigoureus ga veranderen, bereid zal zijn om naast mijn studie te gaan werken en verder nog door te leren. Als ik mijn kindje maar kan onderhouden vind ik het helemaal prima. Ik voel me over mezelf een heel stuk beter want sinds ik weet dat ik zwanger ben eet ik alleen nog maar gezond en durf ik geen korrel junkfood aan te raken omdat ik bang ben dat dat niet goed is voor mijn kindje ( voel me zelf al wel een stuk beter door deze voeding) Mijn ouders vertelde me eerst dat het natuurlijk beter voor mijn toekomst zou zijn om het weg te laten halen, maar dat ze hoe dan ook achter mijn keuze zouden staan. Zo denken over abortus, lukt me simpelweg niet, misschien was het kindje dan wel niet gepland maar het kindje kan er niets aan doen en ik ben al 10 weken dus het leeft. Het is een deel van mij dat ik echt voor geen goud meer verlies.. Daarom ben ik ook zo bang dat ze me als incapabele moeder zullen zien.

Je bent nog jong hè. Gelukkig heeft je dit tot nu veel goeds gebracht 😊. Weet je je hebt nog pakweg een half jaar om jezelf te bewijzen. Ga dit volhouden en laat hier mee zien dat je het serieus meent. Dan draaien je ouders ook wel bij. Ik heb 2 kinderen van 10 en 12 jaar, dus heb wel al enige ervaring in opvoeding en hoe kinderen zijn en hoe je als ouder er in staat. Dus ik denk serieus als jij 100% omdraait zij ook gaan inzien dat het goed met je gaat. En heb je deze levenswijze eenmaal te pakken, dan geloof ik ook niet snel dat je snel in het oude terug valt. En qua abortus, ik weet precies wat je bedoeld! Deze is ook ongepland, maar zeer gewenst 😊. Meissie hou goed vol om volwassen te zijn en maak duidelijke afspraken met je ouders. En blijf in gesprek met je ouders, echt dit is heel belangrijk! Ook de moeilijke dingen. En het allermoeilijkste praat met je ouders over je verleden en dat je spijt hebt. Koop een bos bloemen en wees oprecht. Maak geen verwijten naar je ouders, praat uit je gevoel. Geef elkaar een dikke knuffel en laat het verleden achter jullie. Dit brengt ook weer meer rust. En heb je het moeilijk schrijf hier in de groep. Ik denk dat hier genoeg moeders zijn die je even op het rechte pad brengen. Voordat je toch weer de fout in gaat, je zult hier voorlopig nog erg waakzaam op moeten zijn. Keep going 💪 alles voor die kleine! En wat hier gezegd wordt even via centrum jeugd en gezin een afspraak maken, neem je moeder mee. Je kunt niet alles zelf uitzoeken als je nog niet meerderjarig bent. Scheelt je weer kopzorgen waar of hoe je iets moet regelen. Bijv kind erkennen, moet ook gebeuren 😊.

Waarschijnlijk als jou ouders het gezag niet willen krijg idd jeugdzorg dit.. Maar dat wil niet zeggen dat jou kindje meteen uithuis geplaatst word.. Zolang er een stabiele en veilige omgeving is zal dit niet 123 gebeuren. Neem anders contact op met jeugzorg zelf. Succes

Hoe meer hulp je vraagt bij instanties, hoe meer zij merken dat je het graag heel goed wilt doen! Don’t worry!! Uit huis plaatsen proberen zij ook echt te voorkomen! Dus dat zal niet zomaar gebeuren. Hopelijk hoef je je snel minder zonder te maken en kun je genieten van je zwangerschap!

Mag ik nog even zeggen dat ik stiekem best blij ben om jouw reacties te lezen? Klinkt heel stom misschien, maar ik ben gewoon trots op je. Zoals ik het lees ben je hartstikke goed bezig. Je hebt al flinke veranderingen doorgebracht in je leven(sstijl), wat moed en kracht vraagt. Daarnaast stel je je kwetsbaar op door open te zijn en laat je zien dat je inzicht hebt in jezelf, je gedrag en wat je daarin anders zou willen doen. Ik vind dat echt hartstikke knap van je. Ik hoop voor je een gun jou dat je deze stappen blijft volhouden! En wat al eerder werd gezegd, blijf je zorgen en vragen vooral delen, en zoek zoveel mogelijk mensen en omgevingen op die jou en jouw toekomstbeeld ondersteunen en jou willen helpen (in plaats van bang maken, want daar ben je niet mee geholpen). Alle liefs meid, ga zo door 💪👊🍀