Bewust 1 kind

Onze dochter is ook 2,5 jaar. Zoals het er nu uitziet bewust 1 kind. Ik ben 35, maar buiten dat weet ik oprecht niet of ik een 2de aan ga kunnen. Ik ervaar de peuter pubertijd echt als extreem zwaar en zou blij zijn als die voorbij is. Ook heb ik een postnatale depressie gehad dus alles bij elkaar heb ik vooral veel angst.

❤️

Hoi! Hier ook een zoontje van bijna 2,5 jaar. Ik heb (vroeger) altijd gezegd 2 kids te willen, maar vind het allemaal best pittig. Ben inmiddels ook 35 en het zwanger worden ging ook niet heel makkelijk (traject in het zkh), dus begin me er wel steeds meer bij neer te leggen dat het bij 1 kind zal blijven. Al heb ik soms wel mijn momenten dat ik het heel jammer vind en toch weer wat ga twijfelen.

❤️

Ook ons zoontje is 2,5 jaar. Wij hadden vooraf al gezegd dat we het graag bij 1 kindje wilden houden (ik heb sowieso lang getwijfeld of ik kinderen wilde). De eerste tijd is heel heftig geweest met mijn moeder die herseninfarcten kreeg en een half jaar later overleed toen onze Jasper nog geen 1 jaar was. Dat verlies in combinatie met de zorgen voor Jasper, een eigen bedrijf en alles wat er bij komt kijken (ineens curator worden voor mijn oom, verkoop van mijn ouderlijk huis en het besef dat ik ineens geen ouders meer had) heeft gezorgd dat het nog meer een heftige periode is geworden. Daarmee staat ons besluit om het bewust bij 1 kindje te laten wel vast. We kunnen hem nu eigenlijk alles geven wat we willen (mooie (reis) ervaringen en een mooi start bedrag voor studie of iets dergelijks) en we vinden het belangrijker om nu zo veel mogelijk te gaan genieten met hem.

Ik heb zelf bewust 'gekozen' voor twee kindjes, voor zover je dat voor het zeggen hebt natuurlijk. De voornaamste redenen zijn dat ik zelf heel blij ben met dat ik een broer heb. Mijn vriend heeft nooit goed contact gehad met zijn broer dus hij vond één kindje wel prima (en praktisch). En omdat ze samen kunnen spelen ipv de hele tijd mama mama mama. Maar de grootste reden was dat m'n gevoel zei dat het na 1 kindje niet compleet was.. Ik heb mijn zoontje gekregen toen ik 39 was (3e zwangerschap), hij is bijna 2,5 jaar en mijn dochtertje op mijn 41ste (5e zwangerschap), ze is 8 maanden en tijdens die zwangerschap kwam ik er achter dat ik borstkanker had. Heel zwaar traject, nog steeds, en heeeel pittig met 2 kleintjes, maar ik had het nooit anders gedaan. Mijn advies: volg je gevoel zodat je nooit spijt krijgt. Maar ik weet niet hoe het is om MS te hebben.....

Mijn zoontje is nu 2 jaar en 2 maanden… ik vond de babyfase echt heel erg lastig, maar de peuterpuberteit ook.. ik ben ook chronisch ziek (bijnieraandoening) waardoor altijd moe en ik heb last van depressies.. ik heb meerdere keren het goedbedoelde advies gehad van hulpverleners eerst beter te worden voordat ik opnieuw zwanger zou worden.. maar ik kan dan wachten totdat ik een ons weeg.. ik weet dat ik heel graag een tweede wil, ik ben nieuwsgierig hoe het nieuwe kindje zal zijn qua uiterlijk en karakter, hoe ze met elkaar zullen spelen (of niet) en ik hoop deze babytijd nog een keer mee te maken maar dan met de kennis van nu dat ik minder onzeker ben en er hopelijk meer van kan genieten.. ja de tropenjaren zijn lastig, maar die gaan voorbij en ik denk dat ik er uiteindelijk wel blij mee zal zijn

Twijfel ook erg. Heb een chronische ziekte waardoor ik bijna altijd moe ben. Tijdens eerste levensjaar ook ptss opgelopen door alle omstandigheden. Zou zo graag nog een keer zwanger willen zijn. Maar ben bang dat ik weer psychische klachten krijg. Mijn hart zegt "doen" maar mijn verstand zegt "denk aan jezelf". Jij al wat wijzer geworden? Het is echt een moeilijke beslissing...

wat moeilijk ook voor je 💋 nee nog niet x

Hier bewust bij 1 kindje gelaten. Ik was 39 toen ik moeder werd. Heel erg met mijzelf in de knoop gezeten. Veel lichamelijke klachten gehad. We hebben een heel makkelijk kind maar wel druk en heel erg mama mama. Mijn vriend wou ook meer kinderen maar kwam hier ook op terug. Bij ons was het op latere leeftijd een kind krijgen toch wel een uitdaging om dat in ons vrije leventje een plekje te kunnen geven...heel erg wennen. Wij vinden het pittig zat. Ondanks dat wij het leukste kind op aarde hebben😂 Uiteraard ook wel eens een moment van twijfel gehad. Puur voor onze dochter een broertje of zusje. Ze is zo'n moedertje...maar ja....op basis van dat konden wij de keus niet maken. Gezegend met onze lieve dochter 🥰