Chagrijnig

Jep! Ik ben ook constant chagrijnig, mijn vriend en ik hebben tegenwoordig bijna elke dag ruzie. Maar het is niet alleen hem waar ik me aan irriteer, maar echt bijna iedereen in mijn omgeving. Ik had nooit gedacht dat zwanger zijn ook zo zwaar kon zijn.

Ik heb er ook last van, mijn lontje is kort en mijn reacties hevig. Soms word ik er kwaad van en soms heel emo 🙈. Kan mij niet herinneren dat ik dit tijdens mijn eerste zwangerschap ook zo erg had. Hopelijk zal het na de hittegolf toch een klein beetje beteren...

Ik ook hoor. Wil het liefst niemand om me heen en gewoon lekker in me eentje me series kijken. Net mijn vriend zijn slippers kwaad door de woonkamer geschopt omdat hij ze weer eens bij de tafel had uit gedaan en ik er overheen struikel. Normaal word ik hier niet echt kwaad om. Maar kon hem nu wel aanvliegen. Zwanger zijn is echt niet alleen maar leuk haha.

Echt he? Ik voel me helemaal niet beter dan in t 1e trimester. Was toen ook niet misselijk en word eerder nu moe van mn dikke lichaam en het idee dat we nog zolang te gaan hebben :(

Ja echt zwaar geïrriteerd en ik vind eerlijk gezegd dat iedereen hier er maar mee moet dealen haha. Terecht of onterecht😂

Ik had ook een tijdje dat ik niemand kon uitstaan. Als ik iets meer dan een uur onder mensen was, wilde ik naar huis. Gelukkig was het iets tijdelijks en is het nu een stuk minder. Hoop ook dat het bij jou tijdelijk van aard is. Hebben jullie misschien familie of vrienden die jullie kunnen helpen met jullie huis?

Herkenbaar! In mijn familie maken zij al grappen en schreeuwen als zij mij zien "haaientanden!!" "Knipperlichten!!". Op de weg ben ik compleet anders (een heks). TV en muziekzenders kan ik ook totaal niet meer tegen. Meeste nummers klinken nu als meer kattengejank dan echte zang. Mijn partner is 'nog' veilig bij mij. Heb hem tot nu toe nog niet afgesnauwd. Maar dat komt omdat ik vreemden gewoon afsnauw (terwijl zij het niet horen hoor) en dat lucht wel op voordat ik weer thuis ben! Of te wel, chagrijnig zijn is normaal en ok. Vooral nu met deze vieze, plakkerige benauwde hitte. ( ･ั﹏･ั)

Nee eigenlijk niet, wel sneller huilen, maar niet chagrijnig ofzo.

Ik heb ups en downs. Ik kan het ene moment super chagerijnig zijn zonder aanleiding (wat soms uren aanhoud). Daarna volgt meestal een fase van verdrietig en wanhopig zijn. Meestal ook weer zonder grote aanwijsbare reden (zo voel ik me gewoon of allemaal kleine K-U-T redenen). Het andere moment maak ik wat leuks mee, zie ik een grappig plaatje of denk ik aan iets doms wat ik heel grappig vind en dan ben ik euforisch blij. 🤣

Hier ook al een maand dat ik overal chagerijnig om wordt. Erger me aan de kleinste details, dat mijn man bijvoorbeeld met dit warme weer in plaats van een paar bananen een hele tros heeft gekocht. En we dan na 2 dagen een hele tros bruine bananen inclusief fruitvliegjes hebben. Om zoiets kan ik dan makkelijk een hele ochtend slecht gehumeurd zijn. Of dat wanneer je wil afspreken met vriendinnen er altijd die ene vriendin is die de hele dag niet reageert in de groepsapp. En als je eindelijk een plan hebt met zijn allen die ene vriendin toch weer iets anders voorstelt. Bah kan haar dan echt achter het behang plakken. Denk toch dat de hormonen ook alles versterken. Je bent zeker niet de enige chagerijnige zwangere vrouw.

Grappig hoe dar zo verschilt toch? Ik ben weer totaal niet huilerig. Nooit geweest ook.