Tijdens mijn bevalling ging het niet spoedig genoeg dus kreeg ik in het ziekenhuis weeën opwekkers en een ruggenprik. Onze dochter werd uiteindelijk met grote ogen geboren! Inmiddels zijn wij 15 maanden verder en kan ik terug kijken op de afgelopen periode en relatieveren. Ze was namelijk erg huilerig en afhankelijk van mij. Niet wetend dat dit misschien wel aan de oxytocine kon liggen! Nadat ik een interview gelezen had over de bijwerkingen hier van vielen veel puzzelstukjes op zijn plek. Nu vraag ik mij af of meer vrouwen zich hier in herkennen?
Moeder:
Kan een vervreemd gevoel van zichzelf hebben ‘ken mezelf niet meer terug’.
Levensvreugde kan weg zijn ‘er niks meer aan vinden’.
Na de bevalling soms geen band meer voelen met kind.
Irritatie naar de partner.
Verdwijnen van libido, geen behoefte meer hebben aan seksuele, intimiteit
Kind:
Alert, open oogjes, volgt alles.
Ontroostbaar (aan de borst helpt).
Slaapt slecht.
Claimt de moeder, bij moeder willen blijven.
Of juist helemaal niet aanhankelijk, koele, kille blik naar moeder.
Niet willen knuffelen.
Letterlijk afzetten tegen de moeder of verzorger.
Moeilijk in de verzorging (luier + aan en uitkleden).
Overstrekken.
Darmkrampjes.
Ik ben echt heel benieuwd naar mede moeders die dit ervaren hebben!