De klaagmuur deel 3

Nu slaapt ze, maar met een hoop drama tussen mijn bericht en nu. Uiteindelijk toch maar weer in m’n arm met witte ruis.. dan nog shhhh shhh shhh er bovenop toen viel ze in slaap. Daarvoor weer alleen maar staan in bed en krijsen als ik uit beeld was.

Klein uurtje drama maar ze slaapt. Zie mijn vorige reactie. Een fase oké, maar deze ellende duurt al 3 maanden. Ik breng haar naar bed: drama. M’n vriend brengt haar naar bed: slaapt binnen 10 minuten.

Ahhh lijkt me super frustrerend 😔 Maar… het is je wel gelukt! Hopelijk kan je nog een beetje van je avond rust genieten, dat heb je wel verdiend.

Dank je wel, lief!

Hahaha ik kom net deze tegen..

Wat vervelend misschien heeft ze bij jou iets sterker last van verlatingsangst? Maar het is je wel gelukt hopelijk geeft dit je ook een beetje zekerheid dat je het vaker wilt proberen anders blijf je zo afhankelijk of je vriend thuis is ja of nee...

Nog niet… voel me vooral verdrietig dat het gepaard ging met zoveel drama. Terwijl ze bij m’n man zo rustig blijft en gewoon lekker gaat slapen. In het begin dacht ik ook verlatingsangst maar na 3 maanden ben ik niet meer zo positief. En ik trek het bijna niet meer. Ben zelfs tekeer tegen dr gegaan 😭 ik verhief zelfs m’n stem en zei: kappen nou Sophie, klaar nu. Slapen! Alsof ze daar naar luistert nee tuurlijk niet. En toen ze ging huilen heel hard SSSSHHT. Decibel 800. Voel ik me vervolgens nog slechter.

Maar lieve Annika... Je moet ook bij kinderen van deze leeftijd grenzen aangeven.. Ze kan al 3 maanden dit doen.. En als je steeds toegeefd denkt ze oh dit mag bij mama en dat kan bij papa.. Een nee, snappen ze heel goed. Ondanks dat je je er achteraf moeite mee hebt.. Zij leren nee, jij leert je grenzen aangeven. Je kunt proberen om nee te zeggen op boze toon, voordat je echt boos/verdrietig word 😘

Ahh ik begrijp je heel goed en je bent echt niet de enigste soms ben ik ook zo gefrustreerd en dan reageer ik ook veels te fel om vervolgens weer zelf te zitten janken omdat helemaal niet zo wou doen, maar wat little one ook zegt ze begrijpen echt al heel veel met deze leeftijd Verlatings angst kan trouwens best lang duren sommige houden het altijd een beetje, maar het kan ook zo zijn dat je misschien snel terug gaat als ze huilt en dat ze dat doorheeft? Voel je vooral niet slecht ik denk dat bijna elke mamma wel eens zo reageert uit wanhoop alleen hoor je ze dat natuurlijk niet zeggen want voelt misschien als een zwakte terwijl je alles al hebt geprobeerd

Ik lees dit bericht terug en denk... Mhh dit had wat genuanceerder gekunt.. 🙈 Sorry.

Nee joh het is gewoon hoe het is. En je hebt ook gelijk. Maar ik kan best streng zijn op andere momenten maar op deze momenten heb ik het erg moeilijk.. en omdat ik dan zelf emotioneel ben reageer ik veel feller dan ik zou willen.

Ik heb ook de timer al geprobeerd. Ik ga niet te snel terug, timer op 5 minuten. Maar ze raakt dan overstuur. Gekke is, overdag kan ik dr gewoon wegleggen en loop ik zelf weg. Valt ze zelf in slaap dus ergens kan ik het wel. En zij ook.

Oh gelukkig.. 🙈 Ik had het half slapend getypt en wou je tips geven.. Maar wel lastig hoor.. Pff.. Hier gaat ze inderdaad ook vaak staan, maar dan wil ze nog eventjes spelen of "de dag bespreken" ik neem hier de tijd voor.. Minuutje of 5, en dan leg ik haar weer neer en zorg ik dat ik snel weg ben.. Meestal gaat het dan wel oké. Vooral niet gestress zijn. Misschien toch zelf weet wat vaker brengen, en papa als back up hebben. Ze gaat nu al 3 maand met papa in zijn ritme mee, ze kan best leren dat jij het op een andere manier doet en dat dat ook goed is.

Dank je wel voor je tip! Hier kan ik misschien nog wel iets mee. Als ze gaat staan toch nog even de tijd nemen.. ik breng haar wel 2x per week in de avond naar bed en sowieso overdag op woensdag en weekend.. dus op zich is ze ook mij wel gewend. Alleen overdag gaat ze zelf slapen, dan wel. Vanmorgen ook 09.00 uur leg ik dr op bed ik zeg slaap lekker en loop weg.

En hij is weer ziek 😒😒😒 whyyy

Even klagen dat mijn knuffelpoepie en ik nóg steeds strontverkouden zijn. Hij is weer niet naar naar de opvang en zijn verjaardag daar vieren zit er niet in. Volgend jaar dan maar. 😕

Pff wat stom! Je kan toch een week later de verjaardag vieren? 🙈 🤭 Gebeurt bij ons op de opvang ook vaak

Ja gebeurt nu ook... Je verheugt je wel eens op wat. Daar ging het geklaag meer over...

Ohh gelukkig!! Ik was ff bang dat ze zeiden "tja dan mag het niet meer" Nu heb je gewoon nog meer om te verheugen!

Haha nee, gelukkig niet. Hij was wel samen met één van de juffies jarig. Die zal het nu wel gevierd hebben. We houden hem maar thuis deze week.