Even van mij afschrijven: hart een beetje gebroken

Ik heb al de hele dag zo’n naar gevoel door de foto’s van de opvang van vandaag. Alle kindjes samen om de juf heen en waar is mijn zoontje….meters verderop alleen totaal niet betrokken bij het geheel. Het zag er echt heel zielig uit (niet wat er gebeurt, maar gevoelsmatig oogde het buitengesloten). Mijn zoontje heeft veel moeite met drukte en nieuwe situaties dus ik weet dat ik niet de hoogste verwachtingen moet hebben op het gebied van opgaan in een groep en ik was vorige week al supertrots op hem dat hij bij een binnenspeelplaats steeds vrijer ging bewegen en andere kinderen niet uit de weg ging. Hij heeft de allerliefste juffen die hem heel goed hebben begeleid om te wennen aan de groep en echt oog hebben voor de behoeftes van het kind. Voor mijn gevoel was hij nu aardig “geland”. Ik weet dat hij zelf zijn rustmomenten zoekt (doet hij al van baby af aan en vind ik juist goed dat hij die momenten pakt nu hij zo nooit overprikkeld raakt), maar tot nu toe was mij niet opgevallen dat hij zich zo enorm afzonderde op de opvang. Gisteren haalde ik hem op en was er nog maar 1 ander kindje en was hij zelf aan het spelen met een deur. Vond ik ook niet heel leuk om te zien (gevoel dat hij dat alleen maar heeft gedaan nu ik weet dat hij dat lang kan volhouden), maar toch dat snapte ik wel en ik zie hem vaak genoeg wel “leuke” dingen doen (en dan kijk je vandaag terug en zit hij aan tafel uiteraard wel met andere kinderen maar verder zie ik nooit een ander kindje op de foto als hij op de grond speelt). Maar ik weet niet…toen ik vandaag de foto’s zag brak mijn hart. Bij het ophalen heeft mijn man het wel aangekaart bij de leidster en die hadden het zelf achteraf ook opgemerkt toen ze de foto’s zagen en het was een moment dat er maar 1 leidster was met een stagiaire (die de foto maakte) waardoor het niet is opgemerkt op het moment. Ze gaan erop letten en ik weet zeker dat ze dat waar mogelijk doen, want echt de juffen zijn geweldig, maar toch zit ik nog met tranen in mijn ogen om die foto’s. Ik wil gewoon zo graag dat hij gelukkig is. Heb geen idee wat ik met deze post wil, maar moest het even van mij afschrijven.