Extreem eenkennig?

Onze jongen vindt mensen om hem heen hartstikke gezellig, lief lachen naar iedereen, maar zodra anderen hem oppakken/op schoot nemen gaat hij heel zielig huilen. Opa’s, oma’s, tante’s, ooms.. het maakt niet uit. Hij heeft het alleen bij de gastouder niet (gelukkig maar). Hij ziet onze familie niet wekelijks, maar zeker wel 2/3x per maand. Ik vind het zo jammer dat mijn broers en zussen niet leuk met m kunnen spelen. Ik begrijp dat het een fase is, maar het is ondertussen al best een tijdje zo. Meer die dit herkennen? Hoe pakken jullie dit aan?