Help?

Ik vind het erg om dit topic te moeten plaatsen maar weet ook niet waar ik het anders kwijt moet. Mijn dochter is nu ruim 15 maanden oud en ik zit met mijn handen in het haar. Vanaf het begin is het geen roze wolk geweest voor mij. Tijdens de zwangerschap veel last gehad van mijn lijf. De eerste weken een huilbaby die al met 2 weken enorme krampjes had en amper in slaap te krijgen was. Ze sliep alleen maar bij mij. ‘S nachts hadden we super slechte nachten. En nog steeds. Het gaat allemaal is fases… we denken steeds dat het beter gaat worden maar dat is tot nu toe niet zo. Soms hebben we wat fijnere dagen, dan speelt ze lief en slaapt ze goed. Maar de slechte nachten nemen de overhand en dat ze de hele dag aan mijn been jengelt ook. Ik kan niets voor mezelf doen. Overdag slaapt ze 1 tot 1,5 uur als ik geluk heb, dat is wat ik voor mezelf heb aan tijd. Iedere avond liggen we vroeg in bed omdat we ‘s nachts vaak wakker worden van gejammer en in de ochtend sowieso vroeg gewekt worden. Seks zit er dus ook zo goed als niet meer in want we zijn beide continu moe. Ik heb een kort lontje, super snel geïrriteerd. Inmiddels heeft mijn dochter drambuien? Ze zet ‘t op een krijsen als ze haar zin niet krijgt en ik schaam me dood. Ze wil altijd lopen en als ze dan weer de buggy in moet dan begint het drama. Met mijn honden wandelen was voor mij altijd mijn ontspanningsmoment van de dag maar dat is niet meer. Ze wil namelijk 9/10 keer niet in de buggy de hele weg maar gaat krijsen en stopt niet. Net als koken.. op de een of andere manier wil ze dat niet en blijft net zo lang aan mijn been krijsen tot ik haar op til. Nu wil ze sinds deze week ook niet meer door mijn man naar bed gebracht worden. Voorheen deed hij dat altijd. Ik vind het heel erg om te zeggen maar ik verlang soms zo terug naar mijn leven zonder kind. Ik heb gewoon geen eigen leven meer, ben alleen maar met haar bezig. Het gekrijs breekt mij op, ik vind het verschrikkelijk. En natuurlijk hou ik wel van haar en bewaar altijd mijn geduld of loop even weg. Maar ik vraag me af, wanneer wordt het nou wel leuk. :( Is dit herkenbaar voor iemand, hebben jullie tips? Ik hoop het.