Mezelf wat verloren in het moederschap

Dag mama’s, Ik zit er even doorheen en wil het hier van me afschrijven. Sinds de geboorte van onze zoon (december 2020) was ik meteen een echte moederkloek en alles draaide om hem. Ik vond dit niet meer dan normaal en sloeg goede raad van andere mensen over tijd maken voor mezelf en m’n relatie in de wind. Nu, meer dan 2 jaar later, begin ik me meer en meer te realiseren dat ik mezelf helemaal kwijt ben. Ben nog maar een schim van de persoon die ik was voor ik een kind had en mijn relatie is meer een broer-zus relatie geworden. Als ik het kon overdoen had ik meer tijd geïnvesteerd in mezelf en m’n relatie maar ik voelde me verplicht om mezelf en anderen achteruit te schuiven voor m’n kind. Ik zit echt niet goed in m’n vel, ik ben constant moe, libido is onbestaande (met ontevreden man als gevolg), .. ben gewoon helemaal uitgeblust en heb voor NIETS nog energie. Alles is teveel. Ook de zorg voor m’n zoontje vergt zoveel energie dat ik zelfs zo blij ben als het bedtijd is. Ik zie m’n zoontje doodgraag en hij is mijn alles maar het is zo verdomd zwaar en ik snap niet hoe mensen met meerdere kinderen dat wel kunnen: mama zijn, goede partner zijn, goede huisvrouw zijn,.. ik kan het niet. Ik voel me zo waardeloos en ik herken mezelf niet meer. Leuke dingen doen alleen met m’n partner voelt nu zelfs gewoon raar omdat we als liefdespartners zo uit elkaar zijn gegroeid.. Nog mama’s die dit herkennen en uit deze negatieve spiraal zijn gekomen? En hoe dan?