Hi,
Mijn dochter zit constant te mopperen en jengelen tijdens het spelen. Sinds zij kleine stukjes kan tijgeren gaat het iets beter maar ze doet het alsnog veel. Het klinkt alsof er een hoop frustratie in haar lijfje zit en ze meer wilt dan ze nu kan. Ik laat haar vaak mopperen en een paar minuten later speelt ze weer even zoet maar ik vind het maar lastig.
Herkent iemand dit? Laten jullie ze maar even mopperen? Ik heb er ook geen tijd voor om continu met haar samen te spelen. Bij het kinderdagverblijf en bij de oppas doet ze dit niet en vermoed dat dit komt omdat er daar natuurlijk veel meer te zien/beleven is dan thuis.