Niet alleen inslapen

Helaas herken ik het volledig, geen tips dus.. ik ga ervan uit dat het ook weer overgaat

Mijn kind heeft het weleens gevraagd maar ik zei dan altijd, je deur is op een kier, licht op de gang is aan en ik blijf nog even op de gang bij jouw kamer staan. Dan pikte ze dat wel....misschien zoiets proberen? Nu je kind gewend is dat je erbij blijft zal hij deze verandering niet leuk vinden en even huilen maar als je dan vanaf de gang geruststellende woordjes zegt dat je er nog bent en dat je in de buurt blijft? Dan hopelijk kan je wat sneller weg dan als je op de kamer zou blijven?

Hier al bijna 1,5jaar hetzelfde riedeltje. Ernaast zitten tot mevrouw slaapt. Bij ons begon dit ivm ‘grote’ veranderingen (broertje op komst). We hebben het boos worden en gehannes iedere avond opgegeven en nu geaccepteerd. Zo slaapt ze snel, lekker en rustig. Ze doen het natuurlijk ook niet om je te pesten, ze hebben de extra ‘aandacht’ gewoon echt even nodig. Bij ons inmiddels een lange fase, maar nog steeds overtuigd dat het een fase is😄

Hoe gaat t nu met iedereen? Wij slapen inmiddels haast een jaar vanaf middernacht met sowieso onze kleuter van net 4 jaar en af en toe komt peuter van 2 jaar er ook bij. We moeten bij de 4 jarige ook al zeker een jaar bij hem blijven tot die slaapt. Ik dacht eerst hij heeft ons nodig en zoekt geborgenheid maar na een jaar mag hij wel weer zelf leren in slaap vallen. Vandaag begonnen, ij ga het in kleine stappen afbouwen, ipv in zijn bed erbij liggen ben ik nu naast zijn bed gaan zitten. Uur bezig geweest, drama en weerstand maar gelukt. Hij zei zelf dat hij ons kwijt is als hij wakker wordt en gaat ons dan zoeken. Hij denkt dat wij de hele nacht bij hem slapen dus. Wordt een klus maar we gaan ervoor!

Onze net kleuter heeft het ook nodig. Wat ik doe, als ik zelf niet bij hem wil blijven, is uitleggen wat ik ga doen en dat ik terugkom voor nog een kus, en hij zelf mag gaan slapen. Dit werkt hier best goed (niet altijd). Als hij mij boven nog hoort, vindt hij fijn (was opruimen of ik ga zelf douchen). Het is meer een probleem als ik weg ga om te sporten (tijdsdruk voor mij) en dat vindt kind niet fijn. Maar t is wat het is.

Ik wil momenteel ook niet grote veranderingen hierin aanbrengen aangezien hij gaat starten met school. Ik doe dit dus ook al minstens een half jaar denk ik... En in de nacht (tussen 4-5 uur) kruipt ie bij ons.. Toch stukje geborgenheid. Ik merk wel dat hij me overdag minder nodig heeft (als er veel te doen is). En hij groeit op allerlei fronten. Dus hou me maar voor dat ie het nodig heeft, die geborgenheid, veiligheid, nabijheid.

Oh onze dochter heeft dit nu ook! Ik vind het niet erg, we blijven er lekker om en om naast liggen. Daarna blijft ze wel gewoon in d'r eigen bed slapen. Het wordt pas lastig als ons zoontje meer aandacht nodig heeft bij het naar bed gaan, maar dat is nog niet zo.

Bij onze zoon, gaat het sinds een paar weken veel beter. Ik lig er wel nog bij bij het inslapen, maar hij slaapt binnen 5 min in. En vervolgens slaapt hij de hele nacht in zijn eigen bed om ‘s ochtends er nog even bij te kruipen bij ons.

Bij mij nog steeds drama. Als mijn man haar brengt gaat ze gewoon slapen, als ik haar breng 1 groot drama. Moet er echt bijzitten totdat ze slaapt. Mijn man is daar op tegen, vindt dat ze zelf in slaap moet vallen, maar het is mij de drama niet waard. Het is niet gewoon huilen, nee ze krijst alles bij elkaar, komt d’r bed uit, gooit met spullen, gaat slaan, bijten.. alles. Ze haalt alles uit de kast. Dat duurt vervolgens een half uur, het lukt mij dan niet om consequent te blijven.