Peuterpuberteit

Dag mama’s, De driftbuien waren al even aanwezig maar de peuterpuberteit is wel echt begonnen hier. Mijn zoontje (19 maanden) kan ons soms echt tot het uiterste drijven met zijn gedrag. Ik heb al meermaals al huilend met de handen in het haar gezeten, me afvragend of ik iets mis doe. Voor de relatie met je partner is dit ook allesbehalve bevorderend 😟 Als het niet is zoals hij het wil of als we hem iets weigeren volgt er een enorme drift/huilbui en af en toe durft hij zelfs kloppen of krabben in ons gezicht en begint hij met alles te gooien wat hij tegenkomt. Hij kan ook heel erg lang volhouden met zijn gekrijs. Tegenwoordig wordt meneer ook wakker tussen 5u30 en 6u waardoor zijn ritme om zeep is en dit maakt zijn humeur nog slechter. Andere momenten kan hij heel lief en behulpzaam zijn maar de slechte momenten overheersen hier momenteel. Zo erg zelfs dat ik het soms niet meer weet en het echt niet meer fijn vind. Ik kijk er tegenop om met hem ergens naartoe te gaan. Ik mis mijn blij en goedlachs mannetje van een hele tijd geleden. Hij is ook een enorm mama’s kindje en wil 80% van de tijd zelfs niet opgepakt worden door papa waardoor die ook gefrustreerd raakt. Please, zeg me dat hier nog zo driftkoppen tussenzitten waarvan de ouders het soms niet meer trekken?? 😩 Of mama’s met tips? Hoe ermee om te gaan?