Schoonmoeder Issues.

Ik snap dat dit moeilijk is, maar mijn schoonmoeder hoeft dat toch ook niet te flikken. Is mijn kind en zij kan der eigen aanpassen hoe zij opgevoed wordt op onze manier en anders ziet ze haar alleen met ons erbij en niet meer alleen. Ze kan gerust adviezen geven maar ze hoeft zich niet te gedragen als de moeder van de baby terwijl ze de oma is. Kom op voor jezelf mommy

Jaa ik kom ook voor mezelf op. Maar ze blijft altijd bij haar standpunt. Een x was zelfs t geval dat ze vond dat zij gelijk had ipv de kinderarts... ik heb niks in te brengen. Daarom wil ik niet dat ze oppast.

Wow leek alsof ik dit geschreven heb, bij mijn eerste zoontje had ik hier zo erg last van. En nee heb het niet kunnen oplossen want nu nog steeds durf ik niet tegen mijn schoonmoeder in te gaan en tegen mijn moeder wel. Enige oplossing is dus alleen dat we nu niet vaak gaan, 1x per week 2/3uur en dan gaan we weer naar huis en ik doe veel zelfverzekerder omdat ik ervaring heb van de eerste en daardoor durft ze niet snel iets te zeggen, ze doet het nog wel hoor.. Maar goed behalve zelfverzekerder zijn en weglachen heb ik geen tips voor je die ik mezelf ook zie doen helaas.. Misschien een andere reden verzinnen tegen je partner waarom je liever wilt dat jouw moeder oppast. Ik heb ook zo'n mama's kindje als man waarvan moeder heeel heilig is wat ze ook doet haha en heb geleerd niet altijd eerlijk te vertellen wat mij dwars zit maar zoiets als nee nee ze voelt zich niet lekker, ik ga jouw ma liever niet belasten, laat mijn moeder dat maar doen. Misschien helpt het bij jou ook haha

Herkenbaar! Mijn schoonmoeder is ook heilig bij m’n man. Helemaal koekoek word ik ervan. Over mijn ouders zeurt ie wel de hele tijd maar zeg vooral niks over die van hem. Na een dramatische kraamweek ben ik bijna in een depressie beland. Toen m’n man weer moest werken kwam mijn eigen moeder dagelijks over de vloer om mij te ondersteunen. Uit goed fatsoen heb ik schoonmoeders ook een x gevraagd langs te komen (niet eens voor mezelf maar voor m’n man) wat kreeg ik als antwoord: nee je gaat het eerst zelf maar leren.. wtf! En m’n man zei er gewoon niks van! Achteraf zegt ie: zo bedoelde ze het niet. Wel zo bedoelde ze het wel lul! Uiteindelijk is ze in 10 weken tijd welgeteld 1x geweest. En wat krijg je te horen? Vroeger...... Rot op met je verhalen over vroeger, we leven NU! Vervolgens krijg ik nog te horen dat ik Sophie te vaak oppak als ze huilt.. want is goed voor haar longen (bullshit). Ook bij hun thuis zeurt ze: mag Sophie soms niet huilen van jullie? Je hoeft dr niet meteen op te pakken hoor.. Vervolgens pakt ze Sophie zelf op en gaat ze zeggen: ja ga maar lekker huilen hoor, ik trap er heus niet in. Wat??!! Dat huilerige snoetje er dan ook bij, m’n hart brak! Ze zal er niks van onthouden maar kom op zoiets zeg je toch niet tegen een baby van toen 7 weken.. Al vanaf de zwangerschap en nu nog steeds hoor ik niks van haar. Ze weet van m’n bijna depressie, maar echt niet even vragen hoe het met me gaat. Als het in de praat komt is het enige wat ze zegt: ja het is heel vervelend wat er is gebeurd maar het gaat nu goed, oftewel hou er nu maar over op. Ik loop bij een praktijkondersteuner en dat vindt ze ook allemaal maar onzin. M’n man vraagt weleens waarom ik niet een x naar z’n ouders ga voor de gezelligheid, kunnen ze Sophie zien. Ik zeg ik zou niet weten waarom, ik hoor niks van die mensen, vragen nooit eens hoe het met me gaat, hebben commentaar als ik Sophie oppakt als ze huilt, ik word afgesnauwd. Sorry hoor maar daar heb ik geen zin in. Maar dat mag dus niet want zijn ouders zijn heilig. Nou z’n moeder is gewoon een afgrijselijk wijf en wat mij betreft komt ze hier nooit meer. Sorry voor het lange verhaal. Kan het nog veel langer maken want heb nog 100 van zulke verhalen maar dat zal ik niet doen 😁😁😁

Lieve nhlove, Jouw moedergevoel is zo belangrijk, als jij voelt dat het niet goed is, dan is dat zo. Als jij voelt dat iets op een andere manier moet, dan is dat zo. Je bent zooo moe dat je ook niet meer helder kan denken, dat maakt niet uit, want voor gevoel hoef je niet te denken. Jij kan alleen je rust pakken als jij je er goed bij voelt en als dat niet is als je schoonma er is, dan is dat zo. Hou het vooral bij jezelf. Teveel tekst heeft je man niet nodig, die snapt er toch geen reet van. En al die tekst is ook zo vermoeiend. Straks als je hormonen weer normaal zijn en je uitgerust bent dan kan je die slappe discussie met je schoonma aan of je legt alles in 1x naast je neer. Het gaat hier mn ene oor in en mn andere uit. Misschien kan je afspreken dat je eerst een paar keer jouw mama vraagt zodat jij op kracht komt en daarna zijn mam... doe je een beeetje water bij de wijn ;-) Jij moet nu tot rust komen. Hij heeft niet net 9 maanden letterlijk al zn energie gegeven om een kind in zn buik te laten groeien he. Jij hebt dat gedaan. En jij hebt dit prachtige kind op de wereld gezet. Die 8 weken gebroken nachten erbij opgeteld zijn veel zwaarder voor je. Blijf lief, maar wees liever voor jezelf. sterkte!

Wat een heks. Joh, ik ben altijd vol lof over mn schoonmoeder. Zeg af en toe lieve dingen over dr. Stuur wat fototjes toe. Die aardigheid komt echt uit mn tenen maar dan valt het minder op dat ik er alles aan doe om nooit af te spreken ;-) het werkt.

Heb je trouwens een draagdoek? Dan is het ultieme excuus om je baby de hele dag op te tillen. Ook voor je moeder. Lekker om binden zeker met reflux klachten.

Eerlijk? Ze mocht dan van mij niet eens oppassen, dan maar ruzie met de vriend 😅 die van mij past ook niet op. Verder kan ik heel goed met haar, maar als ze er alleen maar naar kijkt en stomme opmerkingen maakt als "als je zo huilt wordt je er niet knapper op" dan ben ik er heel gauw klaar mee

Die fase ben ik voorbij.. kan het niet meer opbrengen. Als ik een foto stuur in de familie app met mijn familie vraagt mijn man standaard: heb je die ook naar mijn moeder gestuurd? Dan zeg ik nee. Waarom niet vraagt ie? Dan zeg ik: waarom wel ik hoor van haar toch ook niks.. En dan is het stil.. heel soms zegt je weleens iets in de trant van ‘ja maar zo zijn m’n ouders niet’. Geen idee waar dat op slaat maar dan zeg ik ‘zo jammer, ik ook niet’ 😅 We hebben er al zo vaak ruzie over gehad dat ie niet eens meer in discussie gaat. Overigens hebben we van september 2019 tot april 2020 ruzie met z’n ouders gehad. Ik heb er alles aan gedaan dat hij het goed ging maken maar hij wilde echt niet. Pas toen ik zwanger was wilde hij het goedmaken. Als ik niet zwanger was geweest was het dus nooit goed gekomen. Maar wat is goed, voor mij zal het nooit helemaal goedkomen. En ik merk gewoon nog steeds dat er een soort spanning hangt, maar dat ziet of voelt m’n man niet. Voor hem is alles weer helemaal goed. Hij heeft overigens regelmatig contact via de app. Hij zegt dan ook dat z’n moeder regelmatig interesse toont. Ik persoonlijk zou tegen m’n moeder zeggen waarom app je haar zelf niet, maar dat doet hij blijkbaar niet. Zolang zij niks laat horen doe ik het ook niet. Ik ben zooo eigenwijs 😅

Ik zou ook meteen zeggen, stuur zelf maar een foto, t is jouw moeder!

Ja precies, doe ik ook 😅

Waarom bepaalt jou vriend / man het niet naar je eigen moeder mag? Dat ik nog contact had met mijn schoonouders zeiden hun breng haar maar hier het hoeft niet naar jou moeder. Waarop mijn man toen tegen zijn ouders heeft gezegd joh luister het is haar moeder en onze dochter. En ik denk dat ze het sneller naar der eigen moeder brengt als schoonouders. ( Het waren verder liever mensen hoor ) Maar ik ging idd sneller naar mijn moeder om haar te brengen en advies te halen. En denk dat dat jou goed recht is! Ik zou zeker het gesprek aan gaan, uitleggen dat je echt kapot ben en echt ff een dagje voor jezelf nodig hebtm en je vriend/man uitleggen dat je een eigen moeder hebt en kiest voor het feit dat je naar je moeder gaat.

Waarom bepaald die kerel van jou dat? Kom is voor jezelf op! je laat toch niet je schoonmoeder de dienst uitmaken in je eigen huis en over de op voeding van jou kind🤣?

Jeetje wat ik heb het met je te doen. Als je schoonmoeder komt oppassen zou ik ten eerste een goed gesprek eisen en uitleggen wat er aan de hand is, maar accepteer wel hulp, want je gaat er aan onderdoor. Ten tweede, ga terug naar de kinderarts en vraag andere voeding, je had al verschil moeten merken, onze dochter is al na een paar dagen op nitrimigen gezet, omdat pepti geen verschil maakte.

Hi, onze dochter heeft ook vanaf t begin ‘problemen’. Ik herken heel erg ons verhaal in die van jou! Ook dat met je schoonmoeder. Mijn dochtertje mag ook gewoon bij me moeder voor een paar uurtjes maar niet maar m’n schoonmoeder omdat ze telkens maar zei dat t huilen erbij hoort. Waardoor ik me dus niet prettig voel als ze bij m’n schoonmoeder is. Maar ik heb het wel eerlijk gezegd en ook tegen m’n vriend want ik vind dat hij voor z’n gezin moet opkomen en dat doet die gelukkig. Alleen nog iets, nadat we bij de kinderarts liepen en we medicijnen hebben voor de reflux en neocate voeding bleef ze soms toch echt krijsen. We zijn pas naar een orthomanuele arts geweest, osteopaat is hetzelfde. Hij zag dat er een nekwervel niet goed zat en dit is rechtgezet. Ze knapte hier echt van op! Je kan altijd een afspraak maken en dan kijken ze haar gewoon na. Het kan geen kwaad, misschien geeft het jullie wel meer rust net als bij ons. 😊 Heel veel sterkte in ieder geval❤️

En sorry ik wil niet ongevraagd advies geven hoor! Maar omdat ik jouw verhaal herken in die van ons😊

Wat een lief berichtje 🥺❤️! Traantjes in me ogen.

Mijn gooood ik krijg echt de rillingen als ik dit lees. Wat een heks van een mens zeg! Mijn schoonvader zei ook 1 keer "volgens mij wil jij even lekker uithuilen" toen hij m'n zoontje vast had en hij hem niet getroost kreeg toen hij begon te huilen. Alsof een baby WIL huilen, hou op zeg... Gelijk m'n man een woeste blik toegeworpen, die gelukkig de hint snapte en onze zoon van hem afpakte 😂😂. Heb me toen wel voorgenomen om voortaan zelf tegen mijn schoonvader in te gaan, hoe moeilijk dat ook is. Die mensen moeten gewoon hun plek kennen hoor. Denk dat dat voor alle mamas moeilijk is maar ik denk maar zo, onze babys kunnen nog niks zeggen dus wij moeten het voor hun opnemen als er iets gebeurt wat niet prettig is. Ook al betekent dat wrijving met je schoonouders of vent... Alles voor het kindje.

Jeetje wat rot zeg!! Dat mensen je steunen in deze pittige tijd in plaats van je het nog zwaarder te maken.. Echt ongelooflijk. Misschien helpt het om een keer met je kindje naar een ostheopaat te gaan voor het huilen?

Hier heb ik net het zelfde voor met mijn schoon mama. Mijn mama is gesotroven dus heb alleen haar. Vroeger klikte het super goed. Sind so ze dochter er is niet. Ze moet zich ook met alles. Kwa reflux. Slapen. Eten geven. Spelen. Wippertje. Badje geven. Niets wat ik doe is goed. Ze is ook van de mening een baby mag nooit huilen. Zo heeft ze zelfs al haar bv die ik afkolf niet ingedikt. En dit moet voor haar reflux. Maar toch gaat het volgens haar dan niet snel genoeg omdat het tutje dan makkelijk verstopt😱 geeft ze maar gewonen voeding en legt ze haar direct neer. Natuurlijk dochtertje zo zuur als iets en maar overgeven.. Ze zou op maandag altijd naar haar gaan. Maar kijk er tegenop' mijn vriend zegt hier niets van tegen haar. Als ik zeg leg haar op haar speelmat. Mag dit niet want is te koud. Ik mag ook de wipper niet op de grond zetten maar ook nie top tafel. Als ze wat huilt pakt ze haar gewoon van me af 😥