Hee allemaal, ik zit met het volgende: ik ben echt dol op mijn zoontje. Heel bewust gekozen om zwanger te worden en ook heel blij dat hij er is. Nu merk ik dat ik ook wel behoefte heb aan tijd voor mezelf. Ik werk vier dagen en hij gaat drie dagen in de week naar de opvang. Soms heb ik een dag vrij en gaat hij toch naar de opvang. Gewoon om even alles goed schoon te kunnen maken in huis of even tijd voor mezelf. Laatst belde de opvang dat mijn zoon niet zo lekker was dus heb hem natuurlijk opgehaald. Niets vervelender dan je eigen kind ziek. Toch baalde ik een beetje omdat ik dacht nu moet ik hem de hele dag vermaken. Uiteindelijk was er gelukkig niets aan de hand en voelde hij zich helemaal goed.
Ik merk dat er dan een beetje een schuldgevoel knaagt. Ik wil er voor hem zijn en voor mijn gevoel 'mis' ik al zo veel omdat ik vier dagen werk. Toch merk ik dat ik het na het weekend ook wel weer lekker vind om aan het werk te gaan. Als ik een dag met mijn zoon ben, wil ik graag iets plannen. Als ik thuis blijf 'hangen' dan duurt een dag heel lang voor mijn gevoel.
Ik hou wel echt heel veel van hem!! Voel me al schuldig nu ik dit typ.
Herkent iemand dit schuldgevoel toevallig? Hoe ga je hiermee om?