Sinds een paar weken is mijn zoontje begonnen met slaan. Als hij iets niet mag moet je uitkijken voor een klap in je gezicht. Ook gooit hij speelgoed naar mij toe. Elke keer als hij dit doet zet ik hem weg en vertel dat dit niet mag en niet lief is. Het schiet allemaal niet veel op. Herkend iemand dit? En zo ja wat doen jullie hieraan. Het verbaasd mij hoe hard zo'n klap aan kan komen😅
Mijn dochtertje heeft dit ook een tijdje gedaan, wij hebben dit hetzelfde aangepakt. Na een tijdje is het vanzelf overgegaan net alsof het een periode was ofzo. Ze doet het nu ook niet meer
Pfff hier ook hoor, ik zeg dan inderdaad op strenge toon nee en dat het pijn doet, en daarna dat ze beter kan aaien, dat werkt (tot nu toe) gelukkig heel goed! En ja zo'n tik kan inderdaad heel hard aankomen voelde ik vanmorgen😅😅
Hier hetzelfde. Slaan of krabben in ons gezicht als hij iets niet mag. Ook heel erg boos worden. Zeeeeer vermoeiend en alles wat we eraan proberen te doen lijkt ook zinloos 😅 Hopelijk is deze fase snel voorbij!
Grenzen opzoeken is hier ook niet onbekend. Hoort er helaas bij, maar leuk is anders. Bij ons werkte het hele aai verhaal voor geen meter. Hij vond het alleen maar hilarisch. Heb keihard auw geroepen en hij ging gelijk heel dramatisch huilen. Minuut later weer vrolijk en weer doen. Weer auw geroepen, weer drama. Paar dagen later weer en nu is het klaar.
Hier is het inmiddels slaan van andere kindjes geworden.
Er is vaak geen aanleiding ofzo maar ze mept zo ineens uit het niks een kind op z’n arm of z’n hoofd..
Ik blijf corrigeren maar vind het zo zielig voor die anderen kinderen 😅
Ik doe alsof het me erg pijn heeft gedaan en ga dan nep huilen. Dan krijgt ie medelijden en gaat me jammerend omhelzen. Nu doet hij dit ook als hij me per ongeluk pijn heeft gedaan