Stoppen met werken?

Ik begrijp heel goed hoe je je voelt. Je moet de keuze maken die het beste voor jou en jouw situatie voelt.

Ik werkte in het onderwijs en Mijn contract is niet verlengd, dus zit sinds vorige week thuis. Voor mij was het een hele opluchting om te weten dat ik me geen zorgen hoef te maken over wat er volgend schooljaar komt. Ik zie na mijn bevalling wel of ik me goed genoeg voel om te solliciteren. Maar voor mij is dit nu goed zodat ik me volledig kan focussen op mijn zwangerschap en bevalling en daarna als de tijd rijp is voor een nieuwe baan

Ik zeg heel eerlijk, ik kijk er ook tegnop om straks weer aan het werk te gaan. Ik ben bij allebei mijn bevalling heel angstig geweest, dat ze ontvoert ofzo zouden worden dus heb ze eigelijk niet uit het oog verloren. De baby komt wel goed terecht bij mijn schoonmoeders, maar toch...

Dank voor je antwoord, klopt maar kiezen voor mezelf is nog steeds iets waar ik aan moet werken Misschien nu een goed moment om uit te voeren;)

Ja klopt zo denk ik inderdaad ook, dan kan ik zelf beslissen wanneer ik me weer goed genoeg voel om te solliciteren. Ik werkte ook in jet onderwijs, na dat mijn zoontje is geboren na de angsten enzo weer gaan werken maar dan op een bso Wil wellicht wel weer terug in jet onderwijs. Dus misschien ook wel goed om gewoon de tijd te nemen en dan rustig aan te kijken wanneer het voor mij goed voelt. Fijn dat het voor jou als een opluchting voelt, dan kun je je lekker richten op je zwangerschap en kindje :)

Dat herken ik wel. Ook al weet je dat ze wel goed terecht komen wil je het toch ook ergens wel helemaal zelf doen. Ik weet van mijn zoontje dat hij het altijd heel erg leuk heeft als opa en oma moeten oppassen, maar in het begin vond ik dat toch wel heel spannend als ze ergens heen moesten. Nu is hij 3 en is het minder lastig voor mij, maar straks weer een kleintje erbij is toch weer anders.

Hoogstwaarschijnlijk ga ik stoppen na mijn verlof. Maar ga dat niet nu al vertellen aan mijn werkgever. Heb ook gewoon een maand opzegtermijn zoals ieder andere werknemer. Dus het risico dt ik weg ga lopen ze ook als ik niet zwanger zou zijn. En er kan in een half jaar tijd nog veel veranderen. Dus zou het niet nu al aan de grote klok hangen hoor. Als je bang bent dat je weer psychische problemen gaat krijgen, toch alvast met de huisarts/praktijkondersteuner gaan praten? Beter voorkomen dan genezen toch 😇

Klopt, ik heb 2 maand opzegtermijn en kan ook opzeggen als ik niet zwanger ben dat risico is er altijd. Ja ik heb nog contact met hun. Thanks

Als je het je kan permitteren, waarom niet. :) Neem het er van! :)

Ik ga eerst minder werken dmv (deels doorbetaald) ouderschapsverlof. Daarna kijken hoeveel uur ik echt op papier wil staan. ☺️

Ik heb een dochter van 3... nu met Corona veel thuis gewerkt/gezeten omdat er weinig werk was. Dus was echt een thuis moeder. Ben er achter dat ik in tegenstelling wat ik dacht geen thuismoeder ben! Vroeger wel als wens gehad, maar nu echt van terug gekomen. Ik werk 3 dagen in de week (gelukkig in de positie dat dit kan). En ik zelf vind dat heerlijk. Dat wil ik ook blijven doen!

Door omstandigheden (burnout, e.d.) ben ik inmiddels zo'n 3 jaar thuis. 2 jaar geleden is mijn dochter geboren en nu zwanger van de tweede. Ik zit momenteel nog in de ww, maar deze houdt in oktober op. Geen idee hoe ik dan verder moet. Helaas is 1 salaris niet voldoende voor de vaste lasten en we kunnen ook geen beroep doen op (schoon)ouders. Ik geniet nog iedere dag dat ik de 'luxe' heb om voluit van mijn dochtertje te genieten en hoop dat bij de tweede ook te kunnen. Al zou het al het eerste jaar zijn, dan zou dat fantastisch zijn. Mij bevalt het heel goed om 'thuismoeder' te zijn, maar iedereen ervaart dit anders. Ik zou nog niet te vluchtig zijn met het opzeggen van je baan, dat kan altijd nog.

Mocht je het idee krijgen of hebben dat je last krijgt van psychische problemen na de bevalling. Ik ken iemand van stichting me mam en zij is ervaringsdeskundige en kan ondersteunen/helpen.

Oké! Fijn om te weten! :)

Hey meid, ik zit nog steeds in de ziektewet vanwege. Een flinke burnout. Werk 40 uur op kantoor in de logistiek heel erg hectisch. Ik zou eigenlijk beginnen met reïntegratie maar ik heb er nu samen met mijn baas voor gekozen om in een traject te gaan dat ze het 2de spoor noemen. Dan krijg ik een coach die met mij gaat zoeken nr een iets minder hectische baan met de uren die ik straks wil gaan werken. Ik ben dan nog zeker van een jaar lang salaris bij mijn huidige werkgever, dus ook nog zolang voor 40 uur en heb dan alleen sollicitatie plicht. Ik heb dus vooral rust aan mijn hoofd nu. Alleen al door het idee dat ik niet meer terug hoef en dat ik alle tijd mag nemen om iets leuks te gaan zoeken wat meer passend voor me is als ik een moeder ben😊 mocht ik een nieuwe baan vinden wat achteraf toch niet passend lijkt kan ik terugvallen op mijn huidige werkgever. Er zijn genoeg manieren maar als aanstaande moeder mag je best aangeven als je angstig bent en dat je graag een stapje terug wil doen. Niemand wordt er blij van als het straks niet goed met je gaat toch. Je mag dus best je grenzen aangeven😘

Oh wat fijn dat ze zo met je meedenken en dat het zo'n opluchting geeft. Je hebt gelijk, niemand heeft er wat aan als het straks niet goed gaat. Thanks voor je berichtje

Bij mijn vorige zwangerschap veel last van mijn bekken gehad, zat rond de 20 weken al volledig thuis. Na de bevalling postnatale depressie gehad, en nog heel veel bekkenpijn. Heb zeker nog een jaar thuis gezeten. Tijdens mijn verlof was mijn contract ook niet verlengd maar zat toch in de ziektewet, daardoor financieel ook niet in de problemen geraakt. Je moet doen waar je je goed bij voelt! Ik bekijk het nu nog even af hoe het de komende tijd gaat.