Sinds de zomer is ons zoontje heel duidelijk een papa’s kindje. Dat is best wel slikken af en toe. Ik ben 2 dagen met hem doordeweeks en in het weekend is papa ook vaker weg dan mama maar als we samen thuis zijn trekt hij zo naar papa. Ook al heb ik hem vast, regelmatig zet hij zich van me af en wil hij echt naar papa. Ik ben heel benieuwd of er meer mama’s zijn die dit hebben. Ik vind het soms erg moeilijk om het niet op mezelf te betrekken en er verdrietig om te worden. Dan vraag ik me af wat ik verkeerd doe, of hij niet goed hecht aan mij of dat hij mij minder leuk vindt. Natuurlijk zijn het fases maar het is dus wel al een hele poos en ik blijf het lastig vinden hoe ik hier mee om moet gaan. Iemand ook deze ervaringen? En tips?