Wordt gek van mijn schoonmoeder..

Heb ik ook en zou het niet weten denk eigen gevoel volgen

Hoe moeilijk het ook is. Het is ook haar kleinkind. Je kunt niet de kleine zijn/haar oma ook niet ontnemen omdat jij er een slechte band mee hebt. Je kunt wel afspraken met je man maken, dat hij bijvoorbeeld een keer in de week ssmen met de kleine naar zijn moeder gaat dan heb jij ook even tijd voor jezelf.

zou dr wel laten op passen anders krijg je haat .. maar zou wel op je punten blijven staan als je iets niet bevalt meteen zeggen .. het is en blijft jou kind .

Denk dat je voor jezelf moet afvragen waarom je niet wil dat ze gaat oppassen. En of je de keuze voor je zoontje wil maken dat hij straks een minder goede band heeft met zijn oma van papa's kant. Ik begrijp heel goed wat je bedoelt, maar zo'n kleintje kan er niets aan doen. Wat zegt je vriend er van? Kan hij niet tussen jullie schipperen zodat jij wat minder met haar van doen hebt en dat je kleine toch tijd met zn oma door kan brengen?

Ik heb bij onze eerste het ook erg moeilijk gehad met mijn schoonmoeder. Ze bleef maar roepen kind van zijn vader en kwam zonder aankondiging langs om uren te blijven hangen. Door de keizersnede had ik alleen veel hulp nodig dus was ze er een paar keer per week om te helpen in huis. Toen stukje bij beetje kon ik het iets meer los laten en langzaam een paar uurtjes oppas gedaan. Bij mijn eigen ouders had ik totaal niet! Inmiddels passen ze al 3,5 jaar elke dinsdag op en deze keer geen moeite met hem afstaan.

Ohja en wat hier inderdaad onder staat, je komt er niet onderuit dat het ook hun kleinkind is maar zorg dat je een manier vindt waar jij je wel goed bij voelt en ga niet over je eigen grenzen heen.

Het is een beetje oneerlijk als je eigen ouders vaker per week komen, maar dat je de andere oma zou blijven afwijzen. Het is uiteindelijk de moeder van je vriend/man en hij zou vast ook willen dat zijn moeder bij de kleine wordt betrokken. Ik vind dat je vriend/man hier moet bemiddelen. Maak duidelijke afspraken wat betreft het oppassen of laat af en toe je vriend/man naar zijn moeder gaan met de baby zodat je ook wat tijd hebt voor jezelf.

Ik kan weinig zeggen er over of iets. Ik & mijn man heb al bijna 4 jaar geen contact meer met mijn (schoon)ouders. Mijn oudste van bijna 4jaar hebben ze maar 5mnd gezien , en daarna verbrak het contact door heftige dingen die er zijn voor gevallen. En de jongste hebben ze dan ook niet gezien of weten ze niet.. Maar blijf met je man/vriend praten over wat je gevoel is en hoe hij er tegen aan kijkt. En hoe jullie deze situatie zouden willen oplossen. Door te praten met je man/vriend los je vaak wel dingen op. Onze kinderen gaan ook alleen naar mijn moeder. Maar doe waar jullie je goed bij voelen. 😘 Maar begrijp je gevoel wel.

Ik vind het wel egoïstisch van je, sorry dat ik het zeg! Jij hoeft geen band te hebben met die vrouw, maar voor je kind is en blijft z'n oma! Ze heeft net zoveel recht op der oma van papa's kant als van mama's kant. Ik zou toch een gesprek aangaan en er het beste van proberen te maken! Je kan je kind niet z'n oma ontnemen omdat jij geen klik hebt?

Allereerst: wat goed dat je je gevoel benoemd. Het is een vervelende situatie en ik lees verschillende reacties van anderen, hoogstwaarschijnlijk uit goede bedoelingen. Ik lees dat sommige voorstellen dat jouw vriend moet bemiddelen. Maar dat zou ik persoonlijk nooit doen.. Je zet hem dan in een situatie waarin hij zich nooit prettig kan voelen: niet naar jou, niet naar zijn moeder. Je weet immers zelf om moeder te zijn. Je vriend kan het eigenlijk in alle gevallen bijna niet goed doen. Hoe moeilijk het ook is, en hoe spannend of eng het ook zal zijn.. Mijn advies zou zijn: communiceer ZELF met haar, en dan zeker niet verwijtend of op een vervelende manier.. Benoem vooral je eigen gevoel en waar je tegen aan loopt. Een open communicatie naar elkaar, kan in mijn gedachten nooit verkeerd zijn.. Als je maar eerlijk en oprecht bent. Het kan leiden tot een opluchting en nieuwe kansen in de toekomst. Ik zou God op mijn blote knieeen smeken om mijn schoonmoeder terug te krijgen, ook al heb ik ook wel eens mijn irritaties gehad. Ze overleed onverwachts aan longkanker, een week voordat ik zwanger werd na een half jaar geprobeerd te hebben om kindjes te mogen krijgen. Succes en al het geluk!!!!

Wat zegt je man ervan dat je haar liever niet laat langskomen? Is een open gesprek met haar een idee? Bedenk van te voren waarom je haar liever niet op bezoek hebt en wat anders moet gaan om dit wel prettiger te maken. Je kindje krijgt jouw gevoel anders echt mee wat de band tussen je schoonmoeder en kind verslechtert. Voor het oppassen is het heel simpel...voel je niet verplicht je kind onder te brengen bij je schoonmoeder. Dit vraagt namelijk veel vertrouwen dat wat jullie belangrijk vinden ook wordt gedaan. Tegelijk is het blijkbaar niet nodig, omdat je al oppas hebt en dat dit toevallig jouw moeder is dat staat daarbuiten. Als het gewone contact al verbetert en je kindje is ouder dan komen er vanzelf logeerpartijtjes bij je schoonmoeder als je kindje het ook leuk vindt. Tot die tijd heeft ze het gewoon te doen met bezoekmomenten. Je kan eventueel haar als het contact verbetert betrekken bij uitjes (wandelen, speeltuin, strand verzin het) en misschien als het contact beter is haar op laten passen voor korte incidentele momenten. Onthoud: Oppassen zorgt niet voor beter contact tussen grootouder en kind. Kinderen kunnen net zo goed tot beter contact hebben met iemand die ze minder zien als de kwaliteit van die momenten goed is.

Ik ben het met de strekking hiervan wel eens. Mijn schoonmoeder en ik hebben ook al 5 jaar lang ups en downs maar ze gaat wel 2 dagen per week oppassen en ik zou haar dat niet willen ontnemen. Ze wil het zo graag. Er zijn ook dingen waar ik bang voor ben, bijvoorbeeld dat ik geen katten in de box wil bijvoorbeeld. Elke keer als ik me ergens zorgen om maak ga ik nu met haar het gesprek aan omdat ik wil dat mijn vertrouwen erin goed zit zodra ik weer ga werken. Ik merk ook dat nu ze af en toe langskomt en ik zie hoe ze met hem omgaat en hoe verliefd ze naar hem kijkt dat ik zelf ook meer vertrouwen krijg in het oppassen. Geef haar een kans!

Hier precies hetzelfde verhaal. Schoonmoeder is enorm jaloers (tot het kinderachtige aan toe), bemoeizuchtig, beledigend, achterbaks, manipulatief, stug en daarnaast heeft mijn schoonfamilie een compleet ander idee van opvoeden wat niet strookt met hoe ik het doe (wat af en toe ook een knelpunt tussen mij en een mijn vriend is). Een week of 2 geleden is dit ook enigszins tot een hoogtepunt gedreven. Mijn vriend is met hen het gesprek aangegaan, maar heeft in mijn ogen nog niet veel geholpen. Ik snap hun idee erachter, want mijn kinderen zijn hun enige kleinkinderen, maar dat wil niet zeggen dat ik overal in mee hoef te gaan in wat zij vinden. Ik vind het bijvoorbeeld niet goed als er in het bijzijn van de kinderen binnen gerookt wordt, ook ben ik geen fan van een corrigerende tik of oren trekken, ook hoeft mijn peuter van 2,5 nog niet zo zelfstandig te zijn als een volwassene en hecht ik zelf veel waarde aan een gezonde hechting van mijn kinderen en laat ik de baby dus niet huilen. Dingen waar mijn schoonfamilie compleet tegenovergesteld in staat en niet volgens mijn opvoedregels in wil handelen. Uiteraard prima dat in hun huis andere regels gelden, maar zij willen zich totaal niet houden aan mijn opvoedregels. Ik laat meestal de communicatie met hen bij mijn vriend liggen en hij gaat af en toe met de oudste naar hen toe. (Het is overigens niet dat we ze nooit zien hoor, want ze staan hier bijna wekelijks op de stoep).

Ik had/heb hetzelfde probleem. Sinds onze zoon er is, appt mijn schoonmoeder mij dagelijks alsof ze mijn nieuwe beste vriendin is. Uiteindelijk heb ik mijn man gevraagd of hij haar wel eens een update geeft of foto’s stuurde. Zijn antwoord was: nee, doe jij dat bij jouw moeder? Ik antwoordde toen ja, want mijn moeder krijgt elke dag wel foto’s. Bij mijn schoonmoeder heb ik dat nooit als vanzelfsprekend gezien omdat ik nooit close met haar was. Wat bleek? Mijn schoonmoeder toonde gewoon interesse en ik heb aan mijn man gevraagd haar ook foto’s te sturen want het is zíjn moeder. Ze komt ook oppassen afwisselen met mijn moeder. Natuurlijk heb ik een beter gevoel bij mijn eigen moeder, maar de kans is heel groot dat mijn man dit andersom heeft. Blijven communiceren!

Ik heb ook een schoonmoeder die ik zacht uitgedrukt niet uit kan staan. Een type dat het centrum van de aandacht moet zijn en overal negatieve opmerkingen op moet maken. Helaas woont mijn schoonmoeder dichtbij en mijn moeder verder weg. Daar komt bij dat mijn moeder werkt en mijn schoonmoeder fulltime thuis is. Als ze 5 min binnen is, weet je ze mij al van slag te krijgen. En de reactie van mijn man is altijd: ja, zo is mama... ik moet maar de goede vrede bewaren, maar oh als je niet mijn schoonmoeder was had je het geweten🤬!!! Maar, ze is wel leuk met kinderen. Ik zie hoe ze met mijn nichtjes en neefje is en dat ze alle aandacht wil (dus ook van de kinderen), is voor kinderen wel leuk. Ik moet opmerkingen die ze maakt maar naast mij neer zetten, want ruzie maken wordt het helemaal niet beter op, ookal sta ik af en toe echt op het punt van exploderen en weet ik nu al dat ik van allerlei dingen te horen ga krijgen wat ik volgens haar niet goed doet, maar laat ze maar lullen. Ze is nu al bezig met dekbedjes als ze hier op visite is, nee, dat mag niet! Oh bij mij moest dat toen (ja, dat was 35 jaar geleden!) Ook wilde ze mij ff uitleggen hoe ik mijn eigen zoon stil moest krijgen, die op dat moment in mijn armen lag met krampjes. Ze deed hem toen over haar schouder, maar kreeg hem ook niet stil... zo, dat was even een tegenvaller, kon ze mij niet onder mijn neus wrijven dat haar methode wel zou werken. Ach ik kan nog pagina's vol schrijven met frustraties en hij is nog geen maand oud. Wat ik wil zeggen is dat ik probeer om het los van elkaar te zien hoe ze tegen mij doet en hoe ze met onze kleine man is. Hoe dan ook, het blijft zijn oma. Maar jij bepaalt wanneer jullie kleine erheen gaat of wanneer ze op visite mag komen, niet andersom! P.s. corona is daarbij af en toe een lekker excuus. Ze was erbij met mijn vrijgezellen en dat was zo gezellig, dat mijn vriendin tegen haar heeft gezegd dat ze niet bij de babyshower kon zijn vanwege corona. Mochten er maar 3 komen, dus mijn vriendin, mijn moeder en mijn oma 🤭

Dat je geen klikt hebt en haar niet vaak wilt zien snap ik. Maar ze blijft de mama van je partner en de oma van je kind. Je hoeft geen vriendinnen te zijn maar vind wel dat ze het recht heeft om haar kleinkind te zien. Waarom vind je het eigenlijk niet prettig als ze oppast?Als dat alleen te maken heeft met jullie klik, kinderen vinden het geweldig bij hun oma's! Dus gewoon laten oppassen zo heb jij ook meer tijd voor je zelf. Vind dat als je haar buiten de deur houdt niet alleen bij haar maar ook bij je eigen kind wat afneemt. Ook jouw kind heeft het recht om gewoon bij oma te zijn zolang ze er nog zijn..

Wat knap van jou zeg! Dat ondanks wat er tussen jullie gebeurt, je toch haar kleinkind gunt. Kinderen hebben niet om ellende en gezeik gevraagd, dus vind ik dat ie ze niemand kan ontnemen waar je zelf geen band mee hebt. Ik snap heel goed dat het lastig is je kind achter te moeten laten bij iemand die je niet zo graag mag, maar geef het toch een kans. Ik heb alleen maar respect voor vrouwen zoals jij.

Dankjewel allemaal voor de reactie. Mijn man staat er een beetje hetzelfde in als ik. Mijn schoonmoeder heeft een hele andere opvoedstijl als ons en respecteerd onze opvoedstijl niet. Ookis het bij haar thuis niet zo schoon als ik zou willen. Ze mag mijn kind heus wel zien maar alleen als het mij uitkomt (lees) : ik er niet speciaal voor thuis moet blijven/de kleine er niet voor wakker moet maken (ze komt uieindelijk voor haar kleinkind, niet voor mij) . Het feit dat ze zichzelf uitnodigd vindt ik niet prettig. Ook heb ik het gevoel dat ik haar dit niet kan zeggen omdat er dan ruzie en onbegrip zal ontstaan. Mijn man vindt het wel prima, hij is doordeweeks aan het werk en heeft er zo geen last van.

Ik heb ook moeite met de intensheid waarmee opa en oma’s hun kleinkind willen zien etc

Lekker subtiel: als ze aan de deur staat zeggen dat het nu niet uitkomt, maar dat je haar later die dag wel even appt wanneer beter zou uitkomen. Je wijst haar niet echt af en je hebt zelf de regie weer.