5 Reacties
één jaar geleden
Ze kan zo doen omdat ze zich veilig voelt bij jullie. Hier hebben we ook een vrij pittige periode gehad (soms op de opvang naar andere kindjes nogsteeds). Hoe kan ze zich uiten qua praten? Want onze dochter kan zich vrij goed duidelijk maken haar eigen taaltje😂 alleen zodra er wat meer emoties bij komen kijken, weet ze er geen woorden meer aan te geven en begint ze met gillen/slaan. Tip van de opvang: blijf vooral benoemen wat niet mag en waarom niet. Tja en soms staan we hier eventjes 'in de hoek' (haar slaapkamer is de enige 'veilige' ruimte waar ze eventjes uit kan razen) en kunnen ze even uitrazen. Daarna vraag ik of ze een knuffel wil en of alles weer oke is. Maar vooral dat hangen aan mij en dat alles anders alleen maar huilen is, is bij ons gelukkig(!) Echt een fase geweest
één jaar geleden
Reactie op Decembermama21
Ze kan zo doen omdat ze zich veilig voelt bij jullie. Hier hebben we ook ee ...
Ze praat al heel goed, maar kan inderdaad haar emoties nog niet goed benoemen. Ze zegt bvb. wel 'mama mee', 'mama zitten' dan moet ik bij haar zitten en met haar spelen. Als ik zeg 'je mag niet slaan, dat doet pijn' zegt ze ook wel nadien 'sorry mama'. Dus ze beseft wel dat het niet mag. Maar ze luistert wel heel moeilijk. En bij alles begin ze meteen te wenen. Echt heeel vermoeiend. Langs een kant ben ik blij dat het alleen bij ons is. En inderdaad hopen dat het snel betert!
één jaar geleden
Heel ingewikkeld en vervelend dat je dit zo ervaart. Is het al lang dit? Wij hebben dit in vlagen wel eens maar niet zo erg als wat jij omschrijft.
Hoe oud is je kindje? Het klinkt wel alsof dit een beetje dreumes/peuterpubertijd kan zijn, en dan gaan ze zich afzetten/grenzen verkennen bij degene die ze echt vertrouwen en het meest van houden.
Wat ik doe als ons meisje (bijna 2) dit heeft is er rustig bij gaan zitten en even wachten. Vastpakken en proberen te kalmeren maakt het erger. Maar soms er naast op de grond gaan zitten, wel in de buurt blijven. En na een paar minuten nog een keer proberen te troosten. Vaak wil ze dat dan wel, soms dan afleiden met iets.
Volgens mij is het naast grenzen verkennen ook het niet uit kunnen drukken van emotie, frustratie, vermoeidheid, honger etc...
Bij ons is het alleen bij papa en mama en af en toe een beetje bij oma en heel af en toe op de opvang.
Maar ik weet natuurlijk niet of dit aansluit en of jouw kindje in eenzelfde fase kan zitten.