Ineens slechte nachten

Onze dochter is eigenlijk altijd een goede slaper geweest. Sliep met 8 weken al door en vond het heerlijk om uit te slapen tot 8:30. Wel een korte periode van night terrors gehad, maar we merken dat die vooral opspelen na te drukke dagen met teveel prikkels, dus daar proberen we rekening mee te houden. Nou zit ze al maanden te zweven tussen wel of geen middagslaapje meer. Je kunt merken dat ze het eigenlijk nog wel nodig heeft soms, maar als we haar naar bed brengen 's middags gaat ze gewoon niet slapen. Ze ligt te praten tegen haar knuffels, loopt haar kamer door, speelt met de gordijnen. Op zich prima, slaap je niet, dan rust je wel zegt mijn moeder altijd. We brengen haar elke middag naar bed, soms slaapt ze, soms niet. De dagen dat ze 's middags niet slaapt, gaat ze 18:30 naar bed en slaapt ze gelijk (en ook de hele nacht door tot 7:00). De dagen dat ze wel een middagdutje doet, gaat ze tussen 19:00 en 19:30 naar bed, maar ligt ze vervolgens gerust tot 22:00 rustig te spelen en te praten in bed. Nou heeft ze ineens sinds een paar dagen dat ze 's nachts meerdere keren in blinde paniek wakker wordt. Gillen, krijsen, huilen, schoppen. Ik dacht eerst weer aan de night terrors, maar ze is wakker en laat zich kalmeren en slaapt pas weer als 1 van ons bij haar in haar bed is gekropen om samen te slapen. Ik vind het ontzettend sneu voor haar, want ze is hierdoor doodop, maar nog steeds weigert ze 's middags haar slaapje. Daardoor (in combinatie met de slechte nachten) worden de dagen te lang en te veel en krijgt ze weer night terrors. Dus eigenlijk zitten we in een negatieve spiraal. Iemand tips om dit te doorbreken?