Schreeuwend/krijsend naar bed

Herkenbaar, ik link het aan opstoot van verlatingsangst rond 2 jaar.. Weinig tips, het enige dat hier helpt is veel geduld en veel nabijheid bieden. Helaas vaak lang bezig om hem in bed te krijgen.. Middagdutje weglaten gaan wij niet proberen, heeft er nog teveel nood aan..

Dat middagdutje gevoel had ik hier ook alleen vandaag geprobeerd en hij is verder gewoon vrolijk dus daar ligt het niet aan. Is wel hele dag aan mij, mama, geklampt dus misschien is het wel verlatingsangst. Ik heb vanmiddag even bij hem gelegen in mijn bed en toen was slapen geen ding alleen in zijn eigen bed dan weer wel. Wij willen alleen het niet aanleren om in ons bed te slapen. Ggd gaf aan dat het middagdutje bij 2 jaar veranderd met af en toe wel en soms niet. Verlatingsangst zei ik ook maar daar ging ze niet echt op in. Vind het vooral sneu dat hij uiteindelijk met wallen rondloopt en zo moe oogt

Mijn zoontje hangt ook een hele dag aan mij, ik link het dus toch eerder aan verlatingsangst als aan iets anders.. zal wel weer een fase zijn die over gaat 😊

Ik vermoed verlatingsangst. Is hier ook met savonds naar bed gaan (overdag niet). Wij geven er niet aan toe en is vaak binnen een minuut wel stil. Alleen snachts pakken we hem wel eens bij ons in bed. Als hij dan begint te spelen leggen we hem gewoon weer terug. Ik vermoed dat dit gewoon een fase is en het weer over gaat.

Gelukkig en fijn om te horen. Dit deden wij normaal ook, maar zo overstuur is echt sneu en nog nooit echt meegemaakt

Ja is ook echt sneu. Ik zou hem anders gewoon bij jullie pakken als die echt zo overstuur is. En gewoon elke dag weer proberen hem in zijn eigen bed te laten slapen.

Mijn man heeft er nu naast gezeten totdat hij sliep duurde paar minuten gelukkig. Hopelijk is het vlug voorbij.

Fijn om te horen! Ik hoop het ook voor jullie! Maar schrik niet als dit nog wel eens terug komt voor een paar dagen. Hier is het namelijk met vlagen dat hij er weer last van heeft.