Wanneer wordt het makkelijker?

Och, ik herken dit wel een beetje. Weet wel dat mannen het allemaal heel anders zien dan wij vrouwen. Mijn man reageerd ook wel eens van : anders was ik er ook niet hè. Dus tegenwoordig zeg ik dan: nu je er toch bent, zou je mij kunnen helpen. Of dat ik vraag of hij een keertje sochtends wil doen, zodat ik na 3 maanden ook een keertje langer kan liggen, reageerd hij kortaf dat hij dat ook nooit kan (terwijl ik m regelmatig laat liggen). Merk ook verschil met thuiskomen tussen mijn man en mij. Ik doe dan nog van alles, ondanks een dag werken (en mijn man was dan vrij). Mijn man die is dan moe en doet niet zo heel veel meer. al moet ik zeggen dat het nu met de tweede wel beter gaat. Praten er ook beter met elkaar over. Want wat vaak ook het geval is, is dat wij elkaar verkeerd begrijpen.. of dat iemand bepaalde manier reageerde wat bij jou weer negatief binnen komt, terwijl t niet zo bedoelt was. Dus daar praten wij dan over. Werkt heel goed. Want ook voor je man is het iets nieuws hè. Hij moet ook wennen, is voor hem ook wel pittig. En ja het wordt beter. Ik vond het vooral fijner worden toen de kleine zelfstandig kon zitten en nog beter toen hij kon lopen. Dat vond ik wel echt fijn. Maaaar, zodra de slaapjes overdag wat beter gaan en ze op 3 daarna 2 en uiteindelijk op 1 slaapje komen, ook dan is het al beter

He ik heb ik hetzelfde schuitje gezeten. Zodra hij wakker was; huilen. Geen idee waarom. Ook gedacht waar zijn we aan begonnen. Ik zet 'm buiten. En we hadden het zo goed met onze 5 jarige. Maar we wilden er 1 bij. Medelijden met mn broer dat hij een 4e krijgt. Maar ook soort van jaloezie van zal je zien dat zij een super makkelijke baby hebben straks. Hier s nachts om de 2 a 3 uur wakker. Of niet meer slapen van 2 tot 4 s nachts. Of 7 keer eruit moeten en de volgende ochtend in je 1tje 2 kinderen klaar maken voor de opvang en school en zelf nog moeten werken. Tot 16 wkn. Ineens werd het een ander kind. Nog niet makkelijk maar te doen. Nu met 18 wkn slaapt hij 4 uur achter elkaar. Waar wij super blij mee zijn. Ik doe ook t meeste. Want als ik het hem laat doen is hij de volgende dag moe. En dat merk je. Zuchten etc. Je weet wel mannen-moe-zijn. En eind vd ochtend pas uit bed. Dus weet je wat ik doe t wel en in t weekend helpt hij dan kan ik bijslapen. Betekent hij gamet s nachts tot de volgende fles en ik zit s ochtends weer alleen met 2 Kids. Maar ja. Langzaam aan wordt het beter. Hoop dat je al kleine stapjes verbetering ziet. Houdt daaraan vast. Achteraf gezien was onze jongen vaak moe en had hij last van z'n darmen. Je leert m steeds beter kennen en hij zal steeds minder gaan huilen. En anders als hij 4 is gaat hij naar de basisschool. Dan heb je weer wat meer tijd voor jezelf ( of huishouden) Sterkte ermee. Langzaamaan komt het goed. Misschien een tip. Ik weet niet of jouw partner een keer een hele dag met jullie zoon is geweest. Ga zelf eens iets leuks doen en laat hem jouw laatste 15 weken eens voelen. Mijne kreeg super veel begrip voor mij en jij heb een dagje geen huilende baby.

Oef lijkt me erg lastig met zo veel gehuil, snap dat dat echt pittig is en dan kan het behoorlijk oplopen door vermoeidheid/geen tijd voor jezelf/irritatie/onzekerheid etc. Ik heb het zelf niet nodig gehad maar hoor er wel goede verhalen over: naar een osteopaat. Google het eens, misschien kan die voor wat meer rust bij je kindje zorgen, waardoor het voor jou (en hem) minder zwaar wordt? Verder zou ik met heel duidelijke dagindeling werken denk ik, zodat de kleine weet wat er verwacht wordt. En wellicht kun je als tijdelijke oplossing even bijtanken als iemand een middagje oppast, eventueel met je vriend zodat jullie weer even samen zijn, dingen kunnen bespreken en wat meer op een lijn zitten? Het wordt inderdaad beter, vooral als ze zelfstandiger worden. Ik merk al verschil nu onze uk kan omrollen, ligt graag alles te bekijken en heeft daar geen hulp meer bij nodig. Zou als het mogelijk is wel kijken hoe je even voor jezelf wat tijd hebt waardoor je weer kunt opladen, dat heb ik zelf door andere redenen een tijd niet kunnen doen en nu bij ons de rust is wedergekeerd kijk ik erop terug en had ik zelf eerder moeten doen. Dus paar tips, misschien heb je er iets aan 😘

Jou verhaal raakt me echt 😕 je hebt het echt veel zwaarder dan mij en nu besef ik mij dat ik niet de enige ben die er even door heen zit. Ik zeik al weken dat de kleine overdag niet even een dutje wil doen van een uur of twee. En alleen maar huilt van vermoeidheid. Ik kan haar wel vermaken wat erg leuk is af en toe. Toch is dat ook vermoeiend hoor want je bent er uren mee bezig om te zorgen dat ze tevreden kunnen zijn. Ook ik ben het negen vd tien keer zat. Ondanks dat mijn man haar een kwartiertje over neemt of even gaat “oppassen” als ik boodschappen moet doen of Ff een afspraak heb. 0,0 geduld zodra ik te lang weg blijf word ik al gebeld waar ik blijf en met het gehuil op de achtergrond en de mededeling dat ze “lastig” is😒. Ik zou ook heel graag één hele dag alleen voor mezelf willen hebben. Helaas zit dat er niet in. Dit is echt mijn eerste en laatste kind die ik heb gebaard. Eigenlijk mijn tweede want mijn man is ook een kind😜. Ik wil je alleen even zeggen hoe sterk je bent om het vol te houden. En daar mag je trots op zijn. En je hart luchten kan altijd hier. Persoonlijk ben ik erg blij met zulke topics want dan weet je daadwerkelijk dat je niet de enige moeder bent met alle shit erop en eraan. Het word zegt het al MOE-der. Ik denk altijd dit gaat een keer voorbij alles heeft een fase of het nu lang of kort duurt. Het gaat voorbij💕 Hou vol lieve sterke Mama❤️

Ben blij niet de enige te zijn die t soms helemaal gehad heeft 😂 hier telkens gezeur met die speen, kan soms 1000x naar boven lopen, en soms s nachts 2x in t uur wakker omdat er 1 ZN speen wilt 😩😩😩😩

Hey mama, allereerst gezegd je doet het super! Ons zoontje is dysmatuur geboren en ik kan nu gerust zeggen dat hij een huilbaby was, ik kon niet eens rustig naar de wc, boterham eten of douchen. Ik hoorde hem zelfs in mijn hoofd huilen als ik de hond aan het uitlaten was. Consult via CB bij kinderarts aangevraagd, die me vertelde dat die onrust heel vaak voorkomt bij dysmature kindjes - fijn dat niemand me dat ooit eerder had verteld 😒 ons werd geadviseerd ook eens een afspraak te maken met de kinderfysio. Rond 14-15 weken werd het iets beter, eerst in de ochtenden als hij wakker werd was hij meer content (daarna weer veel huilen) en nu langzaamaan gaat het elke dag wat beter, elke dag wat minder huilen en wat vaker lachen. Hopelijk komt de omkeer bij jullie ook een dezer dagen. Je weet op een gegeven moment niet meer of je het goed doet - althans dat is mijn ervaring. De kinderfysio wist ons te vertellen dat ons zoontje het niet fijn vond opgepakt te worden, dat zijn wij gaan observeren en daar had ze idd gelijk in. Misschien is dat nog iets wat je kunt proberen? Wordt volledig vergoed uit basis verzekering zonder eigen risico is me verteld. Succes, het wordt echt beter!

Jeetje wat een heftig verhaal. Snap heel erg dat je het even helemaal niet meer ziet zitten. Ik heb zelf nu net een dochter van 14 weken en heb een zoontje van 2,5 jaar oud. Bij mijn zoon heb ik het ook erg zwaar gehad, mijn man werkte 7 dagen in de week. Dus stond er voornamelijk alleen voor, alleen in de avonden/nachten was hij aanwezig. Hij nam gelukkig wel wat dingen over (als je het vroeg), zelf zag hij niet wat hij zelf kon doen of vond dit iig erg lastig. Mannekwaal is dat volgens mij. Belangrijk zoals al meer aangegeven hier is om ergens even een halve dag of dag voor jezelf te krijgen om het heel even een soort van los te laten en je te kunnen opladen. Mag ik vragen hoe je zeker weet dat je zoontje geen KMA heeft? Ik ben er namelijk na 9 maanden bij mijn zoontje pas achter gekomen dat hij uiteindelijk dus toch niet goed tegen koemelk kon. Uit een allergietest kwam dat niet maar via een bioresonantie en NCEG zijn wij daar achter gekomen. Uiteindelijk bij terug kijken/nadenken is hij steeds meer gaan huilen hoe meer kv erbij kwam. Ook daarna wel eens ups maar veelal huilen/onrust bleef. Daarna werd het langzaam steeds beter. Het kan dus zomaar zijn dat hij misschien toch een lichte gevoeligheid hiervoor kan hebben. Bij mijn dochter nu dan ook vast beraden om echt voor bv te gaan. Maar wilde helaas weer niet goed lukken, na een tijd fulltime kv gestopt en kreeg zij steeds meer kv. Uiteindelijk zag ik de onrust met drinken en huilen weer steeds meer toenemen met een onderbuik gevoel (heeft zij dan toch niet het zelfde als haar broer). Toen op de pepti overgestapt op eigen initiatief, en ze drinkt nu eindelijk vaak gewoob rustig de fles en de ergste huilbuien zijn voorbij. Elk kindje is natuurlijk anders maar misschien het proberen waard mocht je dat nog niet geprobeerd hebben. Verder wil ik je echt heel veel succes en sterkte wensen! En weet het wordt echt beter maar het 1e jaar is wel echt het zwaarste/onrustigste jaar naar mijn idee. Hopelijk krijg je snel een beetje wat rust en zie je weer licht aan het einde van de tunnel. ♡

Pffffff ik krijg altijd kippenvel als ik dit lees want je herkent jezelf gewoon hierin….. heb je een ostheopaat geprobeerd?

Iedere ouder heeft momenten dat ze zegt: waar ben ik aan begonnen? Ik weet alleen niet in hoeverre ik best een antwoord geef... Word het beter? Ja en nee... Er zijn goede en minder goede fases. En dat blijft zo op en af gaan. Ivm slapen en wenen gaat het nog beteren. Ik heb 4 kids waarbij ik de zorg alleen doe, incl huishouden alleen. Ben ook doodop en heb barstende hoofdpijn. Mijn tweeling waren huilbaby's. Is dat verbeterd? Ja, ze huilen niet meer gelijk vroeger, en slapen door. Is het makkelijker nu? Nee toch niet... Het is moeilijk op een andere manier. Eenmaal naar school gaat het wel makkelijker worden en heb je meer tijd voor jezelf. Merk wel nu ik meer kids heb, dat het mij beter af gaat. Bij de oudste vond ik ook alles heel zwaar. Bij de tweeling dacht ik dat ik dood ging, en nu bij de 4de lijkt het makkelijker, alsof het niks is (ook al is het niet makkelijker, het lijkt zo). Denk omdat ik nu echt besef dat alles een tijdelijke fase is... Hoe dan ook, je kan dit! Deze fase is tijdelijk. Een keer als hij door slaapt, ga je je automatisch beter voelen en meer energie krijgen. Dit is tijdelijk. Onthou dat bij elke moeilijke fase. Dat kan jou erdoor sleuren. Succes

Heel veel sterkte, het lijkt me zwaar om alles zo goed als alleen te doen. Volgens mij huilen baby's niet zoveel om niks. Misschien goed inderdaad om een x naar fysio, osteopaat of kinderarts te gaan, mocht je dat nog niet hebben gedaan. Daarnaast voelt je kindje natuurlijk ook jou onrust. Zorg goed voor jezelf, regel dat je er eens uit kunt zonder de baby en praat met je man over waar je tegenaan loopt. Sterkte

Oh joh wat heftig.!! Ik had dit bij mijn zoontje, hij was de 2e, scheelt 2 jaar met zijn grote zus. Slopend was het, een peuter en een huilbaby!! ook van alles geprobeerd, niks hielp. Bij 6 maanden het cb ingeschakeld en die hebben me toen op weg geholpen.! Maar wat was het zwaar! ik had veel eerder hulp moeten vragen! Bij mijn zoontje was het verborgen reflux en hij had heel erg behoefte aan structuur, maar dat kreeg ik er maar niet in omdat ie zoveel huilde. Uiteindelijk is het goedgekomen, hij is nu 4, altijd een sterk karakter gehad maar echt het liefste kereltje ooit! En zo lief voor z'n kleine zusje, die overigens veeeeeeel makkelijker is als hij ooit was. Dus echt... het komt goed! En volgend kindje kan heel anders zijn, zeg het uit ervaring. Houd moed, vraag hulp... en echt, het word beter.!

Ik last het hierboven ookal, maar weet je idd zeker dat kma uitgesloten is? Ik kon exact dit verhaal schrijven (ook gedaan) toen hij 10 weken was maar sinds we 100% km vrije voeding geven hebben we zo’n leuk heerlijk blij kind. Hij had niet duidelijke symptomen van kma maar die voeding was onze redding! Verder wil ik je heel veel sterkte wensen met je situatie en hoop dat je snel die rust en plezier krijgt❤️

Niet helemaal zeker, want er is niet op getest door een arts ofso (weet niet of dat kan). Maar hij heeft verder de symptomen niet van KMA en drinkt zijn nutrilon bijv wel goed op. Hij huilt meestal tijdens de voedingen als hij tussen moe en hongerig in zit. Dan weet hij ook gewoon niet wat hij wil en is beide niet goed.. hoe hadden jullie uiteindelijk door dat jullie zoontje KMA had? En dankjewel voor de lieve wensen♥️

Hoe heeft het cb je precies geholpen? En hoe merkten ze (of jullie) dat je zoontje verborgen reflux had? Dat vermoedden hadden we ook in het begin maar ik werd steeds de deur gewezen met “het is normaal dat een baby last heeft van reflux”. Alleen als hij uren achter elkaar zou krijsen konden ze er pas iets mee.. mijn zoontje heeft idd ook behoefte aan structuur maar zodra ik iets afwijkends doe dan heeft hij er echt last van (bijv even naar een vriendin op bezoek). Ik voel me echt gekluisterd aan het huis om structuur te behouden en omdat ik niet wil dat hij buiten de deur ook zoveel huilt… En dankjewel, ik hoop echt dat het beter word..

Dankjewel♥️ Osteopaat zijn we al geweest, 3 behandelingen gehad. Na de eerste behandeling flink wat verschil gezien. Na de 2e en 3e eig niet zoveel meer. Misschien kan ik een fysiotherapeut proberen maar kunnen die wel zien waar een baby last van heeft..? Mocht het iets fysieks zijn.. en met mijn man praten heb ik dus 2 weken geleden gedaan. Hij helpt al iets beter dan 2 weken terug maar toch maakt hij dagelijks een vervelende opmerking, zucht hij extra hard enz enz. Het is gewoon vermoeiend en ik merk dat ik nu even niet te kracht heb om weer zo’n diep en vermoeiend gesprek met hem te voeren. Ik zit even op standje overlevingsmodus

Pff pittig, 4 kindjes met een tweeling als huilbaby’s. Heb veel respect voor je. Ik hoop ook dat het dadelijk toch iets makkelijker wordt maar zo voelt het idd niet echt.. Dat gehuil gaat door merg en been, en als ik dan ook niet heb geslapen en nog veel andere persoonlijke dingen heb die ik moet verwerken maakt het veel zwaarder. Maar fijn om te horen dat het ergens toch wel beter word.. dankje, jij ook veel succes🍀

Fijn en niet-fijn dat ik niet de enige mama ben met deze gevoelens😔. Osteopaat al geprobeerd idd, 3 behandelingen gehad. Na de eerste keer echt verschil gezien, na de tweede en derde keer helaas niet meer echt..

Ik heb niet alle comments gelezen, dus ik weet ook niet of het al gezegd is. Ik zou direct een afspraak maken met de huisarts en een verwijzing vragen voor de kinderarts. Wie weet is er 'iets' aan de hand... Overigens heb ik ook weleens van moeders gehoord dat de baby een nachtje uit logeren een soort 'reset' gaf en uit zijn vicieuze cirkel kwam. En m.b.t. je partner; ik zou aangeven dat je een dagje voor jezelf nodig hebt. Laat hem het een hele dag eens 'volhouden'. Misschien dat hij dan iets minder moeilijk doet wanneer je om hulp vraagt. Sterkte en heel veel succes!

Doordat we helemaal uitgeblust bij de een geweldige kinderarts kwamen en zij ons neocate syneo voorschreef. Binnen 4 dagen gingen we van dagen zeuren, mieren, redelijk veel huilen, buikpijn, verstopping, elke nacht 7-8 keer eruit, 3 nachtvoedingen naar een baby die blij was, 4 flessen dronk en doorslaapt van 20:00-6:30 nu al 2 maanden 😊😊😊 dus voor ons was het duidelijk, de voeding doet het! Alleen de symtomen voor kma zijn vaak: exceem, extreem huilen, spugen.. dit was bij ons allemaal niet. Gewoon mega onrustig. Dus ik zou je zeker door laten verwijzen (opeisen) naar een kinderarts en vragen wat de mogelijkheden zijn. Zij kunnen vaak wel inschatten of het nodig is te proberen. Enige manier van uitsluiten is voeding wisselen!

Bij onze dochter was het inderdaad ook onrust/huilen. Bij mijn zoontje kwam er veel later pas eczeem waardoor we erbij hem heel erg laat zijn achter gekomen. En daarom bij mijn dochter bij de onrust gelijk andere voeding geprobeerd en een heel ander mensje