13 Reacties
2 jaar geleden
Reactie op Nardin
Hier hetzelfde verhaal met mijn zoontje. De strijd maar opgegeven en ik heb ...
Goed idee!
2 jaar geleden
Ik heb toevallig zelf ook lage regenlaarsjes. Als we in de plassen gaan stampen dan doen we allebei onze regenlaarzen aan. Hij weet dat dondersgoed en zegt dan ook mama ook regenlaarzen, ik ook. Of dat echt werkt weet ik niet hoor, is bij toeval dat we allebei regenlaarzen aandoen dan😅
2 jaar geleden
Het zit natuurlijk wel een beetje gek en soms kunnen kinderen dan echt in de weerstand gaan. Ligt beetje aan het kind. Mijn oudste (ook een jongen) kon zelfs bij zoiets simpel als een nieuwe jas echt dwarsliggen. Ook elk paar nieuwe schoenen was ene strijd 🤪. Maar de aanhouder wint! Al kan ik me voorstellen dat je geen zin hebt in strijd over regenlaarsjes
2 jaar geleden
Reactie op Wensje-2022
Het zit natuurlijk wel een beetje gek en soms kunnen kinderen dan echt in d ...
Haha precies dit soms is het bij ons echt even kwestie van doorzetten. Hij heeft nu nieuwe dikke jas, meneer komt alleen aan met ze oude spijkerjasje en is het er niet mee eens. Schoentjes idem, hij heeft een favoriet kom ik met andere aan is het even huilen. Helaas, soms moet dat dan maar even. Maar goed ik kan me voorstellen dat laarsjes ook wel echt anders zitten en dat dat echt even wennen is
2 jaar geleden
Zooltjes erin misschien? De zool van regenlaarzen zijn nogal specifiek qua gevoel.
2 jaar geleden
Ik had hetzelfde maar met die van de Hema heeft hij dit niet. Die gaan makkelijk aan en hebben een flexibelere zool dan de meeste laarzen
2 jaar geleden
Ik weet niet als het helpt maar als je hem meeneemt na de winkel om regenlaarsjes uit te kiezen kwa print dat die ze dan ook echt mooi vindt en aan wilt? Merk dat ik dat soms hem met me eigen dochter kwa kleren
2 jaar geleden
Hier ook een behoorlijke drama poppenkast.
Ik heb vanmorgen gewoon doorgebeten, had de laarzen met een flinke worstelpartij aangekregen en opgetild en mee naar buiten genomen.
Ik heb met m’n handen onder haar oksels vast gehouden en zij mijn onderarmen.
Elke keer als ze een stapje vooruit deed, ging ik naar achteren zodat ze niet in m’n nek kon hangen.
Na 10 stappen en 10 minuten de buurt bij elkaar geschreeuwd zei ik heel enthousiast “hè meid, kijk eens hoe ver je al hebt gelopen!! Wat goed van je!!”
Toen keek ze heel verbaasd om zich heen en zei ik lachend “stop je dan nu met mama voor schut te zetten en zullen we lekker een rondje lopen?” en giebelde ze en zijn we een blokje gaan lopen.
Bij elk plasje en blaadje ben ik zelf in gaan spelen (had ook laarzen aan), zij vond het nog niets, dus heb ik het zo gelaten.
Na het middagdutje pakte ze zelf heel enthousiast onze laarzen en wilde toen in de plassen stampen en door de bladeren spelen.
Ze moest even overtuigd worden dat ze hier ook mee kan lopen. En hoe leuk het is dat ze nu lekker in het nat en de bladeren kan spelen.















