Advies gevraagd

Ik weet niet of je het al geprobeerd hebt maar is het misschien een idee om af en toe iets 1 op 1 met je oudste kindje te gaan doen? En misschien helpt het om je oudste te betrekken met bijvoorbeeld samen het eten koken of samen de was doen het hoeft niet heel groot te zijn.

Ik heb geen oppas voor de jongste helaas. Ik krijg geen enkel hulp. De vader spreken we niet of beter gezegd hij zoekt geen contact op. Mijn ouders willen niet oppassen. De oudste probeer ik thuis echt met alles mee te laten helpen. We bakken samen en hij mag mij altijd helpen. Zodra de kleine komt dan houd het op. Dan gaat ie weg.

Wat ik wel van plan ben is. Als de kleine straks 2 jaar is en naar de voorschool gaat. Dan schrijf ik hem de ene dag in wanneer de oudste vrij is. Zodat ik dan een ochtend met de oudste alleen ben als de kleine op school zit.

Wat misschien ook helpt is misschien samen met je oudste gaan zitten en praten ik weet niet hoe goed hoe goed hij al kan praten maar meestal als je het in Jip en Janneke taal verteld kunnen ze al heel veel duidelijk maken wat er eigenlijk dwars zit. Voorbeeld zinnetje: naam kindje ik zie dat je je niet fijn voelt zou je mama kunnen zeggen wat er aan de hand is dan kan ik je helpen. En als je er dan op doorgaat krijg je meestal te horen wat er nou echt dwars zit. Dit is wat ik op mijn stage geleerd heb toen ik op de peuter groep werkte en we kwamen er bijna altijd wel achter wat er nou echt aan de hand was.

Ik heb dat gedaan. Hij heeft in zijn eigen taal gezegd. Baby gekomen papa weg. Omdat vlak na de geboorte van de tweede het niet meer goed ging en hij eigenlijk daarna weg was. Hij is nog 3.5 jaar maar begrijpt alles zo goed. Hij beschuldigd waarschijnlijk zijn broertje. Lastige situatie

Wij hebben mijn familie bewust niet meer in ons, opa en oma deden sowieso vrijdag weinig en zus van m'n man wilt wel gok ik maar willen wij niet. Wij hebben enkel ons buurmeisje en buurvrouw als oppas in de buurt, heb je niet zoiets in de straat of buurt waar je woont? Wij hebben daardoor samen 1 avond per maand tijd voor elkaar en ook wanneer we samen op gaan voor visite of verjaardag, maar dus ook wanneer ik quality time wil met een van de kindjes.

Och wat ontzettend naar zeg 💔 mijn hart breekt echt een beetje als ik dit lees. Dit is voor jullie alle 3 een hele nare situatie. Heb je een mogelijkheid om hulp te zoeken voor jullie samen? Klinkt alsof je oudste ook wat hulp nodig heeft om dit beeld kwijt te raken.. die heeft een hoop te verduren gehad in zijn korte leventje en begrijpt daar natuurlijk geen bal van. Dit ga je niet oplossen met een keer extra oppas vinden, ik denk dat je dit echt op een ander punt moet aanpakken om het structureel wat meer op te kunnen lossen.. misschien kan de huisarts of t consultatiebureau je een goede kant op verwijzen? 🍀

Ja precies, ik zit ook te denken aan een afspraak maken met je huisarts zij kunnen je verwijzen naar een kinderpsycholoog die thuis met jullie kan meekijken en tips kan geven

Klinkt als een trauma moment voor hem dan z’n vader wegging en z’n broertje geboren werd… wie weet is daar professionele hulp voor nodig.