Allemaal snel teveel… ?

Heel erg herkenbaar, het hele verhaal had ik 1 op 1 kunnen schrijven inclusief 2 dagen werken. Ik vind het moederschap sowieso echt wel pittig en intensief (temperamentvol meisje wat leuk is maar veel vraagt) en slechte nachten. Ik mis echt tijd voor mezelf en ga ‘s avonds heel vroeg naar bed om nog iets van energie op te doen voor de volgende dag. Maar het voelt meer als de dagen doorkomen dan echt genieten. Ik heb ook dat ik me vaak gestresst voel of rust nodig heb en ben snel overprikkeld. En vind het heel moeilijk om een fijne leuke partner te zijn en mijn vriend de aandacht en affectie te geven die nodig is voor een goede relatie. Afgelopen 2 weken had ik vakantie van werk en ik kijk er nu weer zo tegenop om weer te moeten werken. Die dagen even niks waren zo ontzettend fijn en gaven wel genoeg energie om de rest van de dagen leuk te zijn zeg maar 🥲

Ooh heb jij ook zo’n temperamentvol meisje? Dat vraagt echt wel veel hè? Ik herken het enorm.. of vroeg op bed om energie op te doen of tijd voor jezelf of je man maken.. wat voor werk doe je 2 dagen in de week?

Het stukje geen tijd hebben voor jezelf had ik in het begin wel een beetje. Omdat ik vond dat ik alles thuis ook MOEST doen, omdat ik thuis was en mijn partner 5 dagen werkte. Dat gevoel heb ik toen losgelaten en als mijn zoontje in bed lag ben ik zelf gewoon gaan chillen. Toen verdween het eigenlijk. Nu doe ik wel alles in huis, omdat ik nu een prima ritme heb gevonden waarbij ik ook tijd voor mezelf heb en het huishouden kan doen. Dus eigenlijk is mijn tip (als je het nog niet doet); ga vooral chillen als je kindje op bed ligt 😊.

Ja heeel erg haha. Ze vraagt echt veel van me/ons en ze is ook super lief en leuk hoor, maar wel echt pittig qua karakter en aandacht. Hoe is dat bij jullie? Ik werk als online & ambulant begeleider voor mensen met autisme. Wat doe jij? Soms vind ik het wel heel erg dat het mij ‘niet lukt’ of ik niet alles goed kan doen zeg maar.

Ik herken het helemaal! En helemaal nu ik een aanwezig meisje heb van 14 maanden en een kleintje van 3 maanden pff. Fijn om te lezen dat ik niet alleen ben.

Heel herkenbaar, zoals hieronder ook al gezegd wordt, lijkt net alsof ik het geschreven heb. Vooral jouw laatste zin slaat de spijker op zijn kop, zo had ik het nog niet eens bekeken. Ook het idee dat ik anders ben of zo. Ik werk 3 dagen en 2 dagen vrij, met mijn (ook al zo temperamentvolle) dochter, wat ik ook als best zwaar en niet echt vrij ervaar. Mijn man werkt 5 dagen. Ik heb geen vrienden, geen abnormaal grote familie of wat dan ook die aandacht vereisen, maar toch het idee bij alles en iedereen die ik wel om me heen heb te kort te schieten. Ik kan je helaas dan ook niet aan tips helpen. Ik persoonlijk vind het wel heeel erg fijn te lezen dat er meer vrouwen zijn die dit ook ervaren. Hopelijk zijn er meerdere mama's die je wel kunnen helpen met tips (en dan lees ik stiekem mee 😊). Heel veel liefs.

Ik ervaar PRECIES hetzelfde. Hier dan ook nog een samengesteld gezin (2 pubers van 14 en 11 om de week bij ons). Werk ook 2 dagen en kan nog zo weinig hebben op alle gebieden!! Mega mega herkenbaar

Zo herkenbaar! En dat terwijl we ook bezig zijn met het regelen van onze bruiloft naast alle dagelijkse taken. Wij hebben ook een ondernemende draak, ontzettend leuk! Maar vermoeiend soms. En ik werk 3 dagen en mijn partner 5. Herken het gejaagde gevoel zoals jij hem super omschrijft. Ik probeer wel echt het huishouden wat minder "serieus" te nemen en daar toch om hulp vragen bij mijn partner. En vooral leuke dingen doen samen met hem, er even tussenuit, al is het voor boodschappen of even paar uurtjes naar de Efteling. En wanneer hij op bed ligt ook echt even tijd voor mezelf te nemen. En voor m'n partner... ja we zijn blij als we 's avonds ook even me-time hebben en daardoor schiet het we-time er een beetje bij in.. Al met al ... ik denk dat het gewoon tropenjaren zijn. Ondanks dat blijft hij soms bij m'n ouders slapen. Dat vind hij prachtig en opa en oma ook! Hebben we toch even wat tijd voor onszelf en ons samen!

Ja, dat chillen als ze op bed ligt, probeer ik wel, maar dan voel ik me nog niet heel relaxt, want dan zie ik alles wat nog moet.. in plaats van de boel de boel te laten. Goh; ik zou wel willen weten hoe en welk ritme jij hebt gevonden?? Misschien kan het mij helpen?

Dat lijkt me dus helemaal pittig! Ik zie dat ook nog echt niet zitten en mijn man begint al over een 2e… nou nog even niet hoor! Al vind ik het heus ook fantastisch leuk, maar ook heel zwaar met 1!

Snap ik helemaal. Was hier ook niet gepland hoor.. en enorm zwaar inderdaad.

Oooh echt he! Het lijkt soms al of zitten we in de peuterpuberteit en dat terwijl ze nog maar 14 maanden is. En sommige dingen qua opvoeding maken me dan ook nog eens vreselijk onzeker of ik het wel goed doe, maar ook wat doe ik nu eigenlijk?😰😅 Ze is ook echt fantastisch leuk! En zo blij en vrolijk en ondernemend.. maar soms kan ik haar dus nu al achter het behang plakken. Ik werk op een 0-2 groep in de kinderopvang. In dezelfde leeftijd dus. en dan denk je dus dat je ervaring hebt met kinderen, maar als het je eigen is dan is het zo anders. (Ik werk nog maar 2 maanden in deze doelgroep. Voorheen werkte ik in de leeftijd 2-4 en 4-12 jaar) dus werk is eigenlijk beetje hetzelfde als thuis en andersom. Niet echt even iets anders aan je hoofd zeg maar. Ja, het voelt voor mij heel erg als falen. Maar soms hoor ik ook om me heen dat je moet accepteren hoe je bent. Maar ik ben liever de energieke, leuke blije moeder die alles op de rit heeft( blame it on the gram voor dit ideaalbeeld denk ik dan maar) maar dat is zo ver van m’n bed show ofzo??

Herkenbaar. Wat mij heel erg heeft geholpen is om dingen los te laten. Dan maar even niet elke week de badkamer schoonmaken. Vriendinnen minder vaak zien. Niet meer uitgebreid koken. Gouden tip: alles in de droger doen 😄 Er zijn een paar dingen waar ik waarde aan hecht: m’n ouders elke week zien, m’n haar mooi (lukt elke keer weer met de dyson airwrap 😍) en zorgen dat er genoeg gezond eten in huis is. Oja en ik maak wel elke dag de wc schoon nu m’n oudste dochter zindelijk is. Samen met m’n man zorgen voor de kindjes. Ik vind het ook pittig, moeder-vrouw-collega-huisvrouw(ben ik dus blijkbaar helemaal niet) Maar leef gewoon met de dag. Hopen dat het vandaag wel goed gaat en iedereen optijd in bed ligt. Het is nu 21.28 en heb net een hysterische 3 jarige in bed moeten leggen omdat ze niet met de handdoek wilde afdrogen. Echt, dat geduld wat ik niet heb. Dus hiervan denk ik, ja vandaag was niet top qua bedtijd. Maar de avondmaaltijd was lekker. De keuken is mooi schoon en opgeruimd. Dat zijn mijn wins voor vandaag. En daarmee probeer ik dan even de dag positief af te sluiten. Vroeg naar bed gaan helpt bij mij ook. Als ik dit zo lees lijkt m’n leven echt extreem saai. Maar ik ben wel blij dat het even zo is. Anders trek ik het niet. M’n echte vriendinnen laten me niet in de steek en ik krijg heel veel liefde van m’n 2 dochters. Ja met m’n man kan t beter, maar ook hij is vaak moe. Eigen zaak en constant aan de telefoon. Af en toe lekker met z’n 4en naar buiten, heerlijk. Ik weet eigenlijk niet of dit tips zijn, mijn leven is ook niet meer wat het was. Ik denk dat je gewoon opzoek moet gaan naar een nieuwe manier, waar jij je happy door gaat voelen. Heel veel sterkte mama, het wordt allemaal wel beter 😘

Heel herkenbaar. Hoogsensitiviteit wordt soms gebruikt als modeterm, maar het is wetenschappelijk bewezen dat deze mensen informatie (in elke vorm) anders verwerken. Zonder filter, wat veel meer energie kost. Ik heb er veel boeken over en volgde een tijdje Femke de Grijs. Dus dat is een aanrader als je meer zou willen weten over hoe je hiermee om kunt gaan. Liefs!

Heel herkenbaar iig. Bij mij werd het toen ik nog maar 1 dochter had minder toen ze een jaar of 2-2,5 was. Toen werd het allemaal zoveel makkelijker. Hopelijk heb ik dat nu weer met mijn 2de dochter erbij. Het zijn echt tropenjaren! Het wordt echt beter

Zo dit klinkt echt als mijn eigen verhaal. Ik werk 3 dagen en mijn partner 4. Mijn dochtertje is super lief en makkelijk dus daar ligt het niet aan..maar ik heb gewoon niet meer de tijd en aandacht voor alles en iedereen en dat vind ik moeilijk. Alles moet altijd perfect en netjes en in structuur. Dat gaat gewoon niet nu en dat is lastig. We zijn ook veel ziek geweest dus geen extra energie over voor andere dingen en heb al tijden niet gesport. Ik kan het gewoon niet opbrengen waar ik ook van basl. Kortom herkenbaar, ik ben het al meer aan het loslaten dat het nu gewoon zo is en dat helpt wel.