Driftbuien en hysterisch

Ja hier ook een flinke peuterpuberteit. Heel wispelturig en steeds wat anders willen. Net in de fase beland dat ie de middagslaapjes gaat overslaan ook. Met extra aandacht geven, veel naar buiten gaan en binnen wat kan geduldig blijven en dingen uitleggen, is het nog wel te doen. Maar een moeilijke fase is het zeker! Hij heeft al heel lang geen speen meer en vindt borstvoeding nog wel interessant, maar sinds hij het grappig vond om erin te bijten is dat wel echt verleden tijd 😉

Hier is het ook heel pittig met een 2.5 jarige. Wil alles op haar manier, gaat gillen of slaan en zoekt de grenzen op. Ik geef ook veel vaker toe dan ik zou willen maar het is soms zo lastig.. Als ze moe is dan is het nog veeel erger. En dat is ze vaak omdat ze erg slecht inslaap komt en in de middag vaak overslaat. Hopelijk snel voorbij🫣😭

Intensief hè! En het kan helaas ook echt nog wel even duren. De tip die ik heb is om ‘mee te mopperen’. Dus niet allemaal oplossingen gaan aandragen, maar benoemen wat ze voelt. ‘Je wil heel graag … en dat mag niet en dat is stom en je bent boos. En dat een paar keer herhalen, dan zie je weer de rust in dat lijfje komen en dan is ze waarschijnlijk ook meer benaderbaar en in contact en snikt ze in je armen uit. Tot het volgende moment dat iets niet mag/kan/lukt en dan begint het hele circus weer van vooraf aan 😅

Het is niet zo dat het altijd 100% werkt hoor, maar het helpt wel in dat ze zich gehoord voelen. ‘Je wil nu heel graag je tut hè, die is ook zo fijn, daar voel je je weer rustig door. Mama gaat je helpen je weer rustig te voelen, je kan het.’ Zeker als ze gewend is dat je uiteindelijk toegeeft zal ze de eerste periode waarschijnlijk nòg meer uit de kast trekken, maar als je voorspelbaar blijft en zelf zo rustig mogelijk (letten op je ademhaling, rustige stem, rustige herhalingen) dan zal het uiteindelijk echt beter worden. En als ze je wegstuurt (dat doen ze hier nogal eens in de hoogtepunten van de boosheid) ook dat weer herhalen: je wil dat mama weg gaat want je vindt mama nu even stom. Ik zal je even met rust laten maar ik blijf wel hier en straks ga ik je weer troosten’. Succes!