Eerste kind doormiddel van iui behandeling

Beetje andere situatie omdat ik met een vrouw ben maar wij konden na de eerste zwangerschap gewoon weer terecht voor de 2e. Moest wel verwijzing hebben van huisarts maar misschien is dat alleen omdat de eerste zwangerschap bij mijn vrouw was en ik de tweede gedragen heb. Ik zou als ik jou was gewoon even het ziekenhuis een berichtje doen om te vragen hoe de procedure voor een tweede is. Dan weet je of je nu al iets in gang moet zetten of kubt wachten tot je er aan toe bent. Bij ons zit er uiteindelijk alsnog 3 jaar tussen ze, ondanks dat we 'meteen door' zijn gegaan. Zonder aanwijsbare reden was ik na 15 inseminaties nog niet zwanger, uiteindelijk is het via ivf gelukt maar ook daarbij een paar miskramen gehad eerst nog.

Hoi hoi...hier ook een iets andere situatie, ben "BAMer" en heb inmiddels 2 dochters via KID (IUI). Mijn jongste is ook geboren op 31 dec! Moet ik trouwens nog steeds erg aan wennen...blijft in mn hoofd een wat een lastige datum 😅. Benieuwd of het me gaat meevallen aankomende jaarwisseling... Ik zou het ziekenhuis waar je onder behandeling was gewoon ff bellen om te vragen wat hun regels zijn. Na mijn eerste heb ik vrij snel weer (6mnd later) een afspraak gemaakt in het zkh (moest wel via doorverwijzing huisarts) voor een intakegesprek. Maar dit was vooral omdat ik weer op de donorwachtlijst gezet wilde worden (wachttijd is zeker 2 jaar) dit kan namelijk alleen na een intakegesprek. Na dit gesprek afgesproken dat ik hun zou bellen zodra ik er zelf weer klaar voor was. Had van mijn eerste nog 2 rietjes over (6 pogingen nodig gehad, bij 5de zwanger, maar werd miskraam, 6de gelukkig weer raak en blijven zitten!) Dus kon hier mee starten, wachtlijst was als backup. Na een heftig eerste traject; duurde namelijk bijna 1,5 jaar, eerste jaar geen cyclus, kom je dan achter omdat je met de pil stopt. Na veel onderzoeken bleek ik een prolactinoom op mn hypofyse te hebben. Kwam veel op mn pad, veel onzekerheden, alles zat tegen, heftig traject ook emotioneel, en dan ook nog een miskraam. Mijn oudste werd geboren (traumatische bevalling) tijdens de eerste coronagolf. Kraamweek was verschikkelijk, kraamhulp zelf erg angstig, waardoor ik minimale zorg heb ontvangen. Familie kwam bijna niet op bezoek uit angst voor besmetting. En mijn dochter was een huilbaby waardoor ik uitgeput raakte. Uiteindelijk in een post partum depressie beland. Het heeft wel even geduurd dus voordat ik mijn wens voor een tweede weer aandurfde en er ook fysiek en geestelijk klaar voor was. Maar na bijna 2 jaar weer de stap genomen. Kon toen vrij snel weer in het zkh terecht. Mocht direct starten met het traject. En wat denk je?? In 1x raak!! Mijn fertiliteitsarts zei dat ze dit vaker zien na eerst een lastig traject, dat het bij een tweede zo raak is. Dus...wie weet gaat het nu bij jullie ook heel snel! Tussen mijn oudste en jongste zit 2 jaar en 8mnd. Ook ik had gedacht dat ik er ong 1,5 a 2 jaar tussen wilde hebben, (ook ivm mijn leeftijd, ben nu 40) maar tja, soms loopt het leven anders, en het is goed zo! Mijn tip...begin er pas aan als je er echt weer klaar voor bent. Het kan snel gaan...maar ook weer een pittig traject worden, daar moet je wel de energie voor kunnen opbrengen, zowel fysiek als mentaal! Heel veel succes!

Hoi! Hier ook zwanger geworden van onze oudste via IUI na 2.5 jaar proberen. De arts zei toen dat we voor een volgend kindje weer eerst een jaar of 6 maanden (afhankelijk van of je ouder of jonger dan 35 bent) moesten proberen. Ik dacht toen "ja daaag, gaan we echt niet doen!" Dus toen het bij ons begon te kriebelen zijn we maar vast begonnen met de verwachting dat het wel ff ging duren en dat ik na een maand of 6 een afspraak zou maken. Verrassing! Was meteen zwanger 😅

Ohh wat fijn om te horen!