Enig kindje?

Ik heb het de laatste tijd moeilijk omdat ik 90% zeker ben dat dit mijn enige kindje is. Ik gun haar een broer of zus, maar eigenlijk wil ik niet opnieuw zwangerschapsongemakken, bevallen, opvoeden,... vooral als zij (of ik) ziek ben denk ik: een tweede kindje zou echt niets voor mij zijn. Ik ben thuisblijfmama en ze is 6 dagen per week bij mij, ik doe bijna alle zorg. Haar papa probeert wel te helpen, maar het komt eigenlijk altijd op mij neer. Grotendeels omdat ze nog zo aanhankelijk is (ze hangt de hele dag aan mijn broek, of zit op schoot, of wilt opgepakt worden). Ik nam me voor om mezelf wat tijd te geven, tot ze wat ouder is, en dan pas te beslissen. Wij zijn zware verbouwingen aan het doen thuis, dat maakt alles mentaal ook zwaarder. Maar hoe meer babyspullen ik opberg die ze niet meer nodig heeft, hoe meer ik druk voel om te beslissen wat ik met die spullen doe. Ik kan ze verkopen, omdat ik vrij zeker ben, maar ik kan ze ook bijhouden, just in case... Zowel ik als mijn man hebben veel hobby's, en ik heb nu géén tijd daarvoor. Hooguit 2 paginas lezen in een boek s avonds, voor ik in slaap val. Ik geef de voorkeur aan slapen en hobby's, maar toch blijft er iets in mijn hoofd dat het zo jammer vindt dat ze alleen blijft. Hoe hebben jullie beslist over wel of niet een tweede?