Ervaringen zelfstandig slapen latere leeftijd

Jazeker! Mijn oudste heb ik tot 9 maanden in slaap gevoed, daarna wilde ze niet meer drinken maar wel bij mij in slaap leggen. Rond een jaar kon ze in bed in slaapvallen terwijl ik erbij bleef. In de avond was dat wel maar kort. Ze kon eerst maar 30 min alleen en kwam daarna bij mij in bed. Dat bouwde uit naar een uur, twee uur etc. Tot ik ineens wakker werd en ze de hele nacht in haar eigen bed heeft geslapen. Ze is nu bijna 3 en heeft wel vaak nog nachten gehad dat ze bij mij in bed sliep een deel van de nacht. Als ze overstuur / ziek is, dan is dat gewoon haar veilige haven. Helemaal prima. Ze slaapt nu overigens bijna altijd de hele nacht in haar eigen bed ❤️ Het is echt een variatie op normaal babygedrag. Sommige kinderen hebben langer ondersteuning nodig, zeker in de nacht. Ik ken echt geen enkel kind van 20 dat nog niet alleen in slaap kan vallen ;) komt goed mama. Je doet het goed en je kindje ook. Ik zou er aantoe geven. Geef je kindje wat het nodig heeft en het vertrouwen groeit vanzelf. Uiteindelijk vallen ze allemaal vanzelf in slaap ❤️

Wat onwijs lief dat je zo snel en lief reageert! Control freak to the Max hier en dan wil je gewoon van alles weten🤣 dat ik niet iets ‘verkeerd’ doe door haar te blijven helpen (hoewel ik wel al iets kan afbouwen, op de sprongen na dan). Mijn gevoel zit het meest goed als ik haar help, haar de nodige geborgenheid geef. Dus dit is heeeeel geruststellend! Dank je wel!

Het komt zeker goed, vooral afgaan op wat voor jou goed voelt. Ik heb me hier bij mijn eerste ook heel erg druk om gemaakt, terwijl hij nu dus echt een onwijs goede slaper is. Ik moest hem altijd in slaap wiegen en hij lag bijna elke nacht tussen ons in. Het is geleidelijk elke keer wat vooruit gegaan en met 1 jaar kon ik hem wegleggen en viel hij zelfstandig in slaap. Hij maakte zelf de stappen vooruit, ik heb hier niet zelf iets in gedaan, behalve hem veel liefde geven en hem volgen. Ook sliep hij vanaf 1 jaar volledige nachten in zijn eigen bed. Ik wou dat ik dat had geweten die eerste maanden, dat had me veel zorgen bespaard.

OMG. Thank yoooou! Dit dus! Al die slaapmethodes gaan tegen m’n gevoel in, want heb met mezelf afgesproken enkel en alleen liefde en geborgenheid te geven, zolang het nodig is. Dus dat kan ik blijven doen zonder me druk te maken over de methodes! Dank je dank je dank je! 🙏

Ik heb dezelfde situatie met mijn kleine. Deze verhalen doen me goed!

Echt hè!! Ik ben ineens zoooooo rustig rondom slapen!! Kan ik gewoon de geborgenheid blijven geven zoals ik ooit met mezelf heb afgesproken! Ze heeft het ook gewoon nodig, dat zie ik in alles!

Ik heb tot 1,5 borstvoeding gegeven en bijna altijd in slaap gevoed. Kon nooit zomaar weg lopen, ze sliep wel in dr eigen bedje maar heb echt eindeloos er naast zitten aaien tot ze sliep. En nu is ze een heerlijke bijna-kleuter die ik met een 'welterusten'! in haar eigen bed leg en dan gaat ze gewoon lekker slapen. Zien we haar de volgende dag pas weer. Ben er van overtuigd dat dat komt doordat ze door onze aanpak heeft geleerd dat we er altijd zijn als ze ons nodig heeft ♥️ en we haar niet aan haar lot overlaten (als in, we hebben haar nooit alleen laten huilen).

Wij precies zelfde motto; niet laten huilen, alleen maar geborgenheid bieden Op lange termijn hopelijk positieve werking maar zo te zien gaat dat goed komen❤️ Bedankt!

Hier voed (avond) of wieg (overdag) ik m’n kindje van 7 maanden ook nog in slaap en leg ik haar vervolgens na paar minuten heel voorzichtig in dr bedje, haha. Fijn om deze ervaringen te lezen 🫶🏽

Onze oudste is nu net 3 en sinds ongeveer 2.5 is ze echt zo’n kind uit de film die je dan instopt en zegt ‘slaap lekker lieverd, ik hou heel veel van jou’ en dan gaat ze slapen. Tot 2/2.5 was het echt een uitdaging. En wij doen niet aan laten huilen. Wat heb ik veel met haar gezeten. Of midden in de nacht had ze te veel energie om te zitten dus dan maar spelen in de kruiptunnel enzovoort… pffff, ik vond dat zo vermoeiend! Dutjes overdag gingen trouwens redelijk. Enfin, met bijna 2 jaar het dutje eraf en een einde gemaakt aan het ‘rustige slaapritueel’. Voor het naar bed gaan lekker in de luier rondrennen, stoeien met papa en bommetje in haar bedje! Nu slaapt ze als een roosje! De middelste, net 2, was altijd een spookje. Ik nam haar ergens mee naartoe en mensen kwamen er pas bij vertrek achter dat ik een dubbele kinderwagen had (goh, heb je daar nog een kindje?). Ze sliep altijd en overal goed. Tot ongeveer anderhalf, toen begon het spoken. Veel huilen in de avond en ook na 45 minuten weer wakker en opnieuw huilen… ze had gewoon echt nabijheid nodig en dat boden we haar. En dan moet je even bedenken, deze dame slaapt samen met onze hierboven beschreven oudste op de kamer. Dus toen die net goed sliep, begon haar zusje te spoken. Inmiddels slaapt onze middelste ook weer goed. Ze is over naar een peuterbed waardoor er ruimte is voor haar geliefde knuffels, maar deze niet op haar liggen of tegen haar aan, want dat kon ze niet hebben. Ze zei ook vaak ‘past niet’ als ze in bed lag. Goud, dat peuterbed! Meteen de eerste nacht een succes! Lang verhaal kort over deze twee, ze hebben uitdagingen geboden maar nu lijken we in rustiger vaarwater. Het komt dus goed! Onze zoon is nu bijna 8 maanden en slaapt sinds misschien een maandje meestal door. Soms ook niet. Soms huilt hij bij het wegleggen en komt hij er weer bij. Soms is hij rustig gaan slapen en na 45 minuten wakker. Sommige avonden durven we ons niet op de gang te begeven omdat hij bij elk geluid gaat snikken. We halen hem altijd op bij verdriet! Of we troosten ter plaatse (de meisjes ook nog steeds indien nodig). De ervaring met de meiden leert ons de rust te vinden, het komt goed! We voelen ons minder wanhopig (meestal, heftige uitzonderingen daargelaten). Het zijn lieverds. En als het echt ellendig is dan klagen we: arme wij, arme kinderen…

JA! Het is zoveel makkelijker als ze je begrijpen en je kan communiceren. Mijn eerste viel alleen aan de borst in slaap en bij ons in bed. Inmiddels 2,5 en slaapt altijd de hele nacht door. Je hoeft alleen te zeggen dat hij moet gaan slapen en even bij hem blijven tot ie in slaap valt. Komt echt goed dus! De hele grap is: je hebt echt geen slaapcoach of wat dan ook nodig, want die weten ook allemaal hetzelfde: elk kind gaat op een gegeven moment zelfstandig slapen.

Dank je wel!!! Zo’n eerste brengt een hoop onzekerheden met zich mee en de maatschappij is zo gericht op ‘je kind moet dit en dat kunnen’! Eigenlijk nooit gevoelig voor maar zodra je zelf wat slaaptekort ondervindt, gaat het ineens in je hoofd zitten! Dus dank je wel allemaal! Nu lekker loslaten en genieten van m’n Apie die ‘as we speak’ lekker tegen me aan ligt te slapen!

Heerlijk verhaal om te lezen! Dank je wel dat je de moeite nam!! De geborgenheid die jij hebt gegeven is ook mijn idee van opvoeden, dus ik blijf lekker doorgaan zoals we al doen ❤️

Ik ben blij dat dit topic is geopend! Ik voed m’n kindje altijd in slaap en overdag wiegen, draagzak of kinderwagen. Nog nooit zelfstandig in slaap gevallen en soms vind ik het moeilijk dat mensen om mij heen dit wel al verwachten. Maakt me soms onzeker of ik het wel goed doe.. Fijn alle positieve verhalen te lezen!

Ik bedoel het niet lomp maar kan jij volwassenen die nog in slaap gewiegd worden. Het komt zeker goed :). Het kan helpen om naast wiegen of borst andere slaapassociaties toe te voegen zodat je kindje op iets anders terug kan vallen als hij zelfstandig in slaap wil gaan vallen. :)