Beste mama’s
Ik moet het even van mijn afschrijven en ik zou graag jullie mening horen.
Sinds dat mijn ouders wisten dat ik zwanger was (toen 19 ben nu 20) krijg ik al te horen dat ik een mislukkeling ben en dat ik hun grootste fout ben en dat ik altijd alles fout doe. Ik kreeg van mijn ouders de keuze of ik doe een abortus of ik word het huis uit gegooid (ik had al vanaf het moment dat ik wist dat ik zwanger was gezegd dat ik dat niet ging doen dus ben ik toen het huis uit gezet). Nadat ik het huis uit ben gezet kreeg ik iedere keer te horen dat ze eisten dat ik nog steeds een abortus ging doen tot 39 weken zwangerschap. Ik ben bevallen met 40 weken en 3 dagen van een prachtig dochtertje van nu alweer ruim 4 maanden oud. Vanaf het moment dat de bevalling bezig was moest en zou mijn moeder erbij zijn uiteindelijk gelukkig voor elkaar gekregen dat ze niet de kamer in mocht komen van het ziekenhuis. Nou razend dat mijn moeder was dat ze er niet bij mocht zijn. Nadat we naar huis mochten van het ziekenhuis stond ze op momenten dat ik en onze dochter lagen te rusten in een keer de kamer in stormen en met haar knuffelen zonder te overleggen of iets. Toen ons dochtertje 2 weken oud was en mijn moeder ook jarig was werden wij gevraagd om naar de verjaardag van mijn moeder te komen (er werd tegen ons gezegd dat alleen mijn ouders en broertje het samen gingen vieren). Toen wij aankwamen op mijn moeders verjaardag bleek het een kraamfeest te zijn voor ons dochtertje( wij wisten nergens van af) en kregen de vraag of we ook beschuit met muisjes hadden meegenomen ( dat hadden we niet en kregen een heleboel gezeur over). Uiteindelijk na meerdere dingen die er nog bij zijn gekomen hebben we gezegd dat we even geen contact meer wilden. Nou toen begon het helemaal dat wij nooit eens normaal konden doen en dat ik maar nooit borstvoeding had mogen geven en dat ik nooit iets goed deed en dat wij hartstikke ondankbaar tegen hun deden en wij waren degene die hun leven verpesten.
Na lang overleggen hebben we besloten dat we definitief geen contact meer met hun willen.
Nu is het zo dat ons dochtertje geen nu kaartjes naar haar toe gestuurd krijgt (echt met haar naam erop) in die kaartjes worden wij helemaal met de grond gelijk gemaakt en dat wij slechte ouders zijn.
Nu is mijn vraag aan jullie denken jullie dat ik hiermee een goede keuze maak voor ons dochtertje ik wil haar hier niet bij betrekken en haar natuurlijk ook niet haar opa en oma ontnemen.
Wat vinden jullie?
Sorry voor het lange verhaal