HELP! verlatingsangst? slaapregressie? 11 maanden sprong?

Oké, als iemand mij dit toen had gezegd dan had ik gedacht “dat zal wel”. Maar ik heb precies hetzelfde gehad en het is er even doorheen moeten en zoveel mogelijk je kindje “steunen” en er aan toegeven. Het gaat echt voorbij en als z’n basis goed was zoals jij beschrijft, gaat hij daar weer naar terug! Ik was ook allemaal bang verkeerde gewoontes aan te leren etc. Maar echt, het komt weer helemaal goed. Al lijkt het nu van niet. Heel veel sterkte, deze periode is heeeeel pittig. You got this❤️

Wow! Wij hebben nu 2 dagen precies hetzelfde! Ik volg. 😮‍💨

Dit hebben wij afgelopen maand ook gehad en moet zeggen dat er dagen bij zitten dat hij dat nog steeds heeft en precies het zelfde als bij jullie bij ons in bed in slaap vallen en zodra je hem in zn bedje legt is het huilen en krijsen! Maar het word beter geloof me! Wij hebben van alles geprobeerd en we zijn er nu achter gekomen dat als je het bedje een beetje warm maakt van te voren en iets in bed legt waar de geur van jezelf aan zit dat het dan wel goed gaat en even je hand op hem houden als hij in zn bedje ligt! Dit is het enige wat voor ons werkt en hopelijk heb je iets aan de tip! 🥰

Hier PRECIES hetzelfde!

Vandaag heb ik geprobeerd onze extra kussen bij hem op bed te leggen. Hij valt vaak ook slaap op die kussen bij ons op bed. Dacht misschien dat het helpt…onze geur… vertrouwd kussen… heeel eventjes dacht ik oh hij blijft liggen maar na een paar seconden begon het gekrijs weer.. dit keer weer niet geslaagd. wat ik al heb geprobeerd of nog steeds probeer zijn het volgende: - zelfde (dag)structuur - praten en aangeven wat we gaan doen - wij zetten zelfs 1 tot 2 uur voordat hij gaat slapen de TV uit en laten we hem spelen of spelen we samen met hem. - kamers zijn pikke donker (rolluiken).. aanmaak slaaphormoon? - consequent zijn en niet oppakken, wat laten huilen - bij hem op de kamer blijven, kalmeren, proberen te troosten… - niet altijd als vaste ouder naar bed brengen (Heb gelezen dat de verlatingsangst door telkens de zelfde persoon alleen maar erger wordt) ook heb ik als verandering geprobeerd om iets meer tijd bij hem op de kamer door te brengen. daar verschonen, pyjama’s aandoen, flesje aanbieden…. maar ook dat helpt niet. mogen jullie nog wat tips hebben die ik kan proberen… geef gerust aan!

Nou, je verhaal kon dat van onze zijn. Hier EXACT hetzelfde. Ik volg

Hier ook helaas. Niet willen slapen en blij zijn als we haar slaapkamer uitlopen. Ik geloof dat het een fase is maar ik zie er wel tegenop hoe lang dat vaak duurt. Hopelijk duurt dit geen weken 😢

Wij hebben dit ook al ruim 4 weken en herken veel van wat hier staat. Het lijkt een totaal andere baby en wij vinden het soms erg lastig om mee om te gaan. Zelf ook weinig slaap begint op te breken, maar hou me maar vast aan het gegeven dat het weer een keertje normaal wordt….

Hier ook al enige weken zo'n vastgeplakte baby aan ons lijf.., Slaapjes overdag zijn een drama, wiegen nog steeds maar het inslaap vallen duurt lang en als je hem weg wil leggen, gelijk wakker... zit op dit moment boven op zn kamer en hij slaapt al ruim een half uur in mn armen, 2 neerleg pogingen gedaan, maar gelijk huilen. Hij is ook niet helemaal fit, dat helpt ook niet... Nu vind ik zn slaap iets belangrijker .. dus ja, even in mn armen dan maar.. 😖... middagslaapjes lukken vaak nog wel, maar ook kort 30-45 min , met geluk langer... ook dan gaat mn man vaak boven zitten met hem op schoot zodat hij een lang slaapje maakt... Nachten waren afgelopen weken vermoeiend, hij sliep iedere nacht tussen ons in... begon dan wel in zn eigen bed, maar werd rond 23u wakker & kregen we hem niet meer inslaap.. nu al 2 nachten tot onder de ochtend in zn bedje en laatste stukje bij mij.. wat ik acceptbel vind... maar man man man... ben gesloopt ben zo bang dat we zn slaapjes hebben verknalt en hij nu nooit zelf inslaap leert vallen 😭😭😭

Wow! Dit hebben wij dus ook nu 2 dagen. Precies hetzelfde en hij is morgen 11 maanden. 🤷🏼‍♀️