Kinderopvang

Hoi, hmm dit klinkt niet echt normaal. In het half jaar dat we ons kindje nu naar de opvang brengen heeft ie nu laatst pas een keer ergens een krasje op zijn been en snap ik het ook nog enigszins omdat hij de laatste tijd super onrustig is bij het verschonen maar verder komt het echt niet voor dat hij een blauwig oog heeft of een bult op zijn hoofd. Zou niet aannemen dat er niets is gebeurd. Evt navraag doen bij andere ouders? Groetjes en succes

Hoi! Als ik je berichtje zo lees herken ik 2 dingen: de krassen in nek (doet mijn dochter wel eens perongeluk als ze net een haaltje aan d'r nagel heeft) en het blauw zien onder de ogen als ze moe is. Dit zijn mijn inziens redelijk normale kinderdingen die veel voorkomen en die ze dus ook niet perse zien gebeuren. Lijkt mij dus niks geks. Ook een bult is natuurlijk zo opgelopen, zeker als ze beginnen te verplaatsen. Ik snap je ongerustheid maar het feit dat ze de bult niet gemeld hebben wil natuurlijk niet zeggen dat ze hem niet troosten als het gebeurt. Ik hoop dat ik je zo een beetje gerust kan stellen, dit zijn in mijn ogen geen tekenen van geen oog voor je kindje hebben of teveel kindjes op een groep. Maarja. Ik ben ook maar gewoon iemand vanaf een scherm. Kijk naar je kindje, hoe heeft ie het verder? Haal je een vrolijk kindje op? En luister verder naar je onderbuikgevoel. Dat dit voor mij geen tekenen van iets zijn zegt natuurlijk niet heel veel 😅

Is er niemand met een ´hogere rang´ die je kan aanspreken? Echt niet ok.. kzou mijn dochter al bijna niet meer willen brengen dan en anders overdag op de middag bellen voor al een update ed..

Kijken voor een andere kinderopvang een optie?? Ik durf mijn zoontje op deze reden niet naar een kinderopvang te sturen😭

Hee bedankt voor je berichtje. Ja de krassen in de nek dacht ik toen ook al kan gebeuren misschien heeft die het zelf gedaan. Alleen het blauw onder zijn oog (was alleen onder zijn rechter oog) heeft hij nog nooit in 10 maanden eerder gehad ook niet als die moe was vandaar dat ik dat gek vond. En natuurlijk kan er wel is wat gebeuren, maar het hoort toch ook wel dat ze dan zo iets tegen mij vertellen, zodat ik niet opeens schrik als ik dus zo iets zie en zeker als ik al een keer heb aangegeven dat ik graag wil dat ze dat tegen mij vertellen. Vandaag heb ik hem huilend opgehaald en meestal is die gewoon heel stil en daarna ook niet vrolijk en zo herken ik hem ook niet. hij is heel even vrolijk als die mij ziet tijdens het ophalen. Dit geeft me dan ook echt weer wat meer stress, want hij is verder elke ochtend super blij en door de dag heen ook als we gewoon thuis zijn.

Ik heb het dit keer nog even aan hun gevraagd of er wat is gebeurd ik ben nog in afwachting van reactie zal vast morgen komen. Ze hebben ook een app waar ze dan de hele dag alles bijhouden en een klein verhaaltje doen over hoe het gaat etc. Ik kijk er ook echt tegen aan om hem weer te brengen als ik elke keer moet denken of er dit keer niet weer wat gaat gebeuren. Ik ben dit jaar weer begonnen met mijn studie oppakken na 2 jaar (zwangerschap bevalling baby) dus ik heb ook echt kinderopvang nodig nu, maar dit voelt dan weer als een enorme tegenslag. Kijken wat ze zeggen morgen en als ze weer komen met er is niks denk ik wel dat ik daar de “hogere rang” idd ga contacteren

Die eerste twee keer zijn te verklaren en zou ik niet meteen van schrikken. Kinderen krabben, slaan of duwen elkaar wel eens, soms expres, soms per ongeluk. Die derde keer vind ik wel wat gek. Ik zou het de eerst volgende keer dat je komt nog eens vragen en ook je wensen aangeven wat betreft de zorg voor je zoon. Ik ga er in de basis vanuit dat elke medewerker het beste voor heeft met de kinderen. Een ongelukje is zo gebeurd, maar dit moet wel gemeld.

Ik was idd al aan het kijken, maar die wachtrijen zijn echt heel lang. Groot gelijk heb je hoor daarom heb ik ook zo lang gewacht met opvang en echt goed gezocht naar een (wat ik dacht) goede opvang, maar dat blijkt dus wel weer…

Ja, dat van die bult is inderdaad wel een vermelding waard. Maar die andere 2 vind ik wel te verklaren dat ze het niet melden aangezien het dus best normaal is voor mijn gevoel. De opvang is natuurlijk wel totaaaaaal anders dan 1 op 1 thuis. Mijn meiden gaan 3 dagen en zijn echt helemaal op aan het eind van de dag. Ze spelen meer, ze horen meer, zien meer en slapen over het algemeen niet meer 😉 dus ja. Mijn oudste was vooral hartstikke moe en stil na zo'n dag. Maar die blijkt achteraf meer een introvert meisje te zijn, die laad op van rust en stilte. Haar zusje daarentegen kan het niet druk genoeg zijn. Die heb ik dus nog nooit verdrietig of stil mee naar huis genomen. Ik ben heel blij dat de opvang er is. Maar zeker het eerste jaar paste het eigenlijk helemaal niet bij de oudste. Dat kan ook zo zijn voor jouw kindje natuurlijk. Blijft lastig hè? Ik zou dus persoonlijk niet een vervelend gevoel krijgen van deze voorvallen, dus dat licht wilde ik er even op schijnen. Maar in the end is het belangrijk dat jij jouw kindje daar met een fijn gevoel achterlaat. Dus maak het nog eens bespreekbaar. Misschien op een ander moment dan halen of brengen. Dat is altijd vrij chaotisch, tenminste, bij ons. Succes ermee mama, luister naar je gevoel :)

Ik vind het heel raar dat ze het niet aan je melden. Ik begrijp dat ze niet alles zien gebeuren, maar als je een bult ziet vind ik het wel normaal dat je de ouder even vertelt dat je een bult ziet (ook al heb je het niet zien gebeuren). Nu lijkt het net of ze iets verbergen.

Hoi hoi...werk zelf al 17 jaar in de kinderopvang en vindt de verwondingen die je beschrijft niet zorgwekkend en opzich ook wel logisch. Hou er rekening mee dat je kindje op de opvang veel in contact is met andere kindjes en hij nu een leeftijd krijgt waarin hij zichzelf ook steeds meer gaat ontwikkelen;tijgeren/kruipen/zitten/staan/lopen. Dit gaat met "vallen en opstaan" dus een bult en blauwe plek ontstaat snel. Je kleintje krijgt waarschijnlijk de ruimte van de pm'ers om zich te ontwikkelen en zal dus veel op de grond tussen de andere kinderen mogen spelen. Helaas kunnen we niet bij elk kind gaan staan om ze op te vangen. Weet dat de ruimte waar je kind speelt elk jaar wordt gekeurd op mogelijke gevaren en risico's (risico inventarisatie) dus je mag er vanuit gaan dat de ruimte veilig voor je kleintje is. En alle Pm'ers worden doorgaand gescreend (VOG) en er zijn verschillende protocollen die er voor zorgen dat alle kinderen juist bejegend worden. Voorbeeld hiervan is het vier ogenbeleid wat inhoudt dat er nooit een pm'er alleen in het gebouw is met de kinderen. Dus de eventuele mogelijkheid dat een pm'er je kindje wat aandoet is echt erg klein, hier hoef je niet zo snel bang voor te zijn. Ik ben het wel met je eens dat de pm'ers je beter behoren te informeren over wat er gebeurd is en hoe hij aan z'n verwondingen komt. Kan me heel goed voorstellen dat door hun manier van communiceren je onzeker wordt. Ik zou dit dan ook zeker bespreekbaar maken. Als je kindje in NL op de opvang zit behoren jullie een mentor te hebben. (Vaak een pm'er van de groep die je kindje het meeste ziet in de week). Met haar (of hem) kan je het beste een gesprekje aanvragen (dus niet tijdens een haal of breng moment) zodat jullie even rustig kunnen zitten en je bespreekbaar kan maken wat je onprettig vind en wat je mist in hun communicatie. Mocht er na dit gesprek geen verbetering komen dan kan je contact zoeken met bijv. Een locatiemanager of leidinggevende. Persoonlijk vind ik het altijd prettig als een ouder eerst bij mij komt als er wat is (wij vinden een open en eerlijke communicatie erg belangrijk) zodat we samen kunnen kijken naar een oplossing. Ipv dat ze direct contact zoeken met een leidinggevende. Vaak gebeurd dit omdat ouders het lastig vinden of ons niet willen kwetsen. Maar, ik zeg altijd...je kan alles met me bespreken! Ik doe altijd alles met de beste bedoelingen, maar als een ouder dit niet prettig vindt hoor ik het graag van hun zelf! Mocht je echt een onderbuik gevoel hebben dat er iets niet pluis is...dan is er ook altijd nog een klachtencommissie waar je je klacht in kan dienen....maar gok dat dat niet nodig is... Hopelijk heb je snel een goed gesprek zodat je je kindje weer met een fijn en goed gevoel kan wegbrengen...want dat is het allerbelangrijkste! Succes!