Moeite met inslapen dutje en savonds

Geen ideeën maar wel herkenning. Zo gaat het echt precies bij ons zoontje ook. En zodra je zijn kamer in loopt stopt die meteen met huilen en weet die niet hoe snel die moet gaan liggen. Wij hoeven er niet naast te liggen maar op een stoel naast zitten vindt hij goed. Die van ons raakt ook overstuur dus ik ga er gewoon naast zitten. Ik denk dat het een fase is (hij heeft dit vaker gehad).

Hier hetzelfde op dit moment. Wij proberen wel strikt te blijven in het ritueel. Als ze zo ‘huilt’ gaan we elke paar minuten naar haar toe. We leggen haar dan weer plat en zeggen dat ze moet slapen en papa en mama in de buurt zijn. Dit werkt nog niet super, maar we willen het sowieso een week proberen. Soms blijven we even stil in de kamer zitten dan blijft ze rustig. Wij zien het echt als nieuwe grenzen ontdekken. Ze roept bv ook expres dat ze heeft gepoept, terwijl dat niet zo is, zodat we komen om te checken. Doen we nu dus ook niet (ze poet eigenlijk nooit in de avond). Ze doet ook moeilijk met gedag zeggen voor het slapen. Wil geen kusje geven enz. En als we dan naar boven lopen wil ze perse wel een kusje. Ze krijgt dan nog 1 kans en daarna is het klaar. Anders blijft ze maar rekken met slapen. Vandaag ook haar bedtijd een half uur verlaat en nu ging het zonder huilen. Geen idee of het toeval is.

Heel herkenbaar, en bij ons is het nu ook met regelmaat dat zij in de nacht gaat schreeuwen. Is dit ook herkenbaar bij jullie? Wij blijven vasthouden aan ons ritueel maar al met al slaapt ze pas rond 9 uur en vaak zijn we in de nacht ook nog 1,5 uur in de weer. Vind het echt sneu, en hoop dat het een fase is 🙃

Ja bij ons is dat schreeuwen ook herkenbaar. Soms lijkt hij dan echt onbereikbaar.

Onze dochter had hier ook last van bijna 20 maanden . Op het moment dat we al haar kamer in liepen was het drama, in bed helemaal overstuur. Alles uit bed gooien, schreeuwen, overstrekken, staan en zich weer lasten vallen. Op het moment dat we haar op pakte wees ze naar de stoel in haar kamer, waar ze dus wilt dat wij in gaan zitten en bij ons in slaap valt. We hebben haar een nachtje bij opa en oma gebracht, zodat wij even bij konden komen en de dag erna iets nieuws konden proberen. Bij opa en oma sliep ze voorbeeldig en zelfs het naar bed brengen ging goed.. We begonnen met elke 5 tot 10 minuten terug naar haar kamer, troosten in bed (lukte bij onze dochter niet, dus die haalde we uit bed) en als ze rustig was terugleggen en uit haar kamer en weer opnieuw 5 tot 10 min voordat we haar kamer binnen liepen. Soms kregen we haar echt niet rustig en dan legde we haar toch naar verloop van tijd staand knuffelen/troosten weer terug in bed en gingen weer uit haar kamer. Dit heeft de eerste keer rond 1 uur lang geduurd. En ging al heel vlot naar direct slapen. Wij hebben een heel kort ritueel. Verschonen, insmeren, water drinken (beneden) en dan lopen we naar boven dan zeg ik dat ze naar haar knuffels gaat die al slapen. Geef haar een kus, hou van je en slaaplekker. Leg haar weg en nu slaapt ze direct. Tot onze verbazing.

Ons zoontje van 20 maanden heeft de laatste week soms even paniek als ie al aan het slapen is. Dan wil hij nu echt even dat ik bij hem kom liggen en leg ik hem bij me op bed. Dan gaat hij weer tevreden slapen en leg ik hem weg als het kan. Soms door nog kort tegen me aan te wiegen. Behoefte aan nabijheid vinden ze nog fijn. Wij laten hem ook nog bij ons op de kamer slapen. Hij slaapt wel in zijn eigen bedje. Met een peuterbed gaat dat veranderen. Met een vast ritueel van alles donker maken en een enkel lichtje aan, verschonen, tanden poetsen, voorlezen, soms nog aan de borst even, gaat ons zoontje meestal wel slapen. Maar het duurt even. Vaak nog rustig en vrolijk wakker. Waar we nu mee oefenen is hem alleen laten bij het inslapen en dat lukt al af en toe. Hij zegt dan zelf gedag en op een gegeven moment is het stil. Dus stukje bij beetje gaan ze het zelf doen en ondertussen hebben ze onze ondersteuning nog nodig.

Hier het zelfde, zoontje wilde dat wij ernaast gingen zitten... Wij zijn weer begonnen met slaap training, gecontroleerd laten huilen. Begonnen met 3 min laten huilen, minuut naar binnen om te troosten, maar wel in bed houden. Dan weer, 6 min laten huilen etc. Dag 2 beginnen met 6 min, 10min en sliep dan vaak wel na een half uur. Na een paar dagen slaapt ons zoontje weer zonder te krijzen. Eerste dag is wel wat heftig vond ik, maar we merkte zoveel verschil na een dag. Het werd bij ons zoontje een gewenning/gewoonte en die hebben wij dus doorbroken en dat heeft even een paar dagen tijd nodig.

Wij dachten het ook te hebben. Ook altijd vroege vogel geweest. Alles al geprobeerd, maar dachten toch ineens laten we zijn bedtijd weer vervroegen. Misschien is die gewoon door alle ontwikkelingen die hij meemaakt moe. Dus nu van half 8 terug naar half 7. Slaapt sinds meer dan een jaar door tot na 6 en geen gedoe meer met inslapen en doorslapen

Ik heb ook het idee dat onze dochter oververmoeid is. Wij hebben haar de laatste dagen om 19 uur naar bed gebracht en het lijkt wat rustiger te zijn