Hoihoi.
Ik heb het gevoel dat ik dit even van mij moet afschrijven omdat ik niet het idee heb dat iemand in mijn omgeving mij begrijpt.
Ik ga stoppen met borstvoeding (geef het nu bijna 1 jaar). En vind dit stoppen emotioneel lastig. Het is naast dat het een pittige kluif is geweest en 2 borstontstekingen verder Het is zo fijn en intiem. Het zet alles even stil.
Ik “moet” stoppen ivm medicatie die niet kan icm borstvoeding. Een alternatief is er niet (behalve uitstel van deze medicatie). Dat zou opzich prima kunnnen maar ik denk dat ik daarmee alleen maar uitstel van een moment dat ik moet “loslaten”.
Iemand die deze struggle herkend? En hoe ben je er mee omgegaan?
Liefs