Twijfels voor een 2e

Ooh wat vervelend, ik twijfelde voornamelijk over dat je veel minder mobiel bent met 2 kinderen… ondertussen al wel 6 maanden zwanger van me 2de

Ik heb twee kindjes, één van 3,3 en één van 1,5. Onze oudste was en is nog steeds een slechte slaper, moeilijk in slaap vallen, vaak wakker in de nacht en heel vroeg wakker. Mega vermoeiend… toch ben ik ontzettend blij dat we een tweede hebben. Gelukkig is hij een veel betere slaper, maar vooral die eerste maanden waarin hij ook nog vaak wakker werd waren wel heel pittig. Misschien goed om alvast rekening mee te houden en bvb wat extra ouderverlof op te nemen zodat je wat bij kan slapen. Maar het is ook zó gezellig met twee, en zo leuk om te zien dat ze steeds meer met en aan elkaar hebben. En ook dat slechte slapen gaat vast ooit voorbij (al geef ik ook vaak genoeg de hoop daar op op hoor ;-)). Ergens vind ik het ook heel fijn dat onze tweede wel goed slaapt, want dan weet ik in elk geval dat wij niks verkeerd doen of hebben gedaan…

Onze oudste slaapt ook slecht. Toen ze heel klein was sliep ze wel aardig door, maar één van ons moest er wel altijd naast liggen en rond 05.00 wakker was geen uitzondering. Overdag slapen deed ze bijna niet aan, op een enkele half uur daargelaten. Nu slaapt ze nog steeds belabberd. Er moet nog steeds iemand naast liggen, hoewel het heen 05.00 is, wordt ze nog wel vaak vrij vroeg wakker en ze wordt geregeld snachts wakker. Jongste is echt een slaapkop. Sliep snel door. Hoewel ook hij de eerste maanden wel steeds vroeg wakker werd (zit je dan met het gehele gezin voor half 6 beneden😅) slaapt hij nu altijd in een ruk door van 19.00 tot 06.30. En dan overdag ook nog minstens één tuk van anderhalf uur. Dus als je graag een 2e wilt, gewoon lekker voor gaan. Een garantie op het slaapgedrag heb je niet helaas. Voor hetzelfde geldt slaapt jullie zoontje straks ineens wel goed.

Wij hadden extreem snel besloten voor een 2e te gaan. Na 3 maanden al. Mijn redenatie was: ik ben zo getraumatiseerd en overhoop door de bevalling en de slapeloosheid (huilbaby 4 mnd lang) dat wanneer we eindelijk in de rust komen, ik er nooit meer aan toe durf eruit te gaan. Dus direct achter elkaar omdat ik bang wad anders niet meer te durven. (Uiteraard wel twijfels vak kunnen we dit wel?) Na een paar maanden lukte het zwanger te worden. Ik heb nu dus zoontje van december 2022 (ging allemaal pittig en veel huilen en is nog steeds vervelend omschreven "ons zorgenkindje") En ondertussen een dochtertje van half mei 2024. Zij is juist de rust zelf. De bevalling ging ook heel anders en veel beter. De kraamweek was een cadeautje. Normaal kreeg ik kippenvel als mensen zeiden "geniet er lekker van". Wat is er te genieten? Ons kindje huilt alleen maar... Dit keer is het wel genieten. Ondertussen is zoontje ook echt een vrolijk jongetje maar kan het snachts veel moeilijker hebben dan dochter. Strekking van mijn verhaal: de vermoeidheid is tijdelijk (wel jaren natuurlijk) maar de beslissing om geen kindje meer te nemen is voor eeuwig... en het kan dus opeens allemaal mee vallen! Maar het is natuurlijk jullie beslissing. Als je er niet achter staat moet je het natuurlijk niet doen. Het gaat om jullie gezinnetje 🥰 En ik heb nu makkelijk praten want mijn dochtertje is pas bijna 6 weken en slaapt vooral veel. Ik piep vast anders als er tandjes komen en de hele mikmak. Maar tot nu toe heb ik nog geen een "sprongetje" gemerkt (of valt het me niet op omdat ik mijn handen vol heb??) En bij zoonlief leken het wel 100 sprongetjes achter elkaar

Bedankt voor alle reacties. Samen nog goed over gesproken en er staan er nu veel beter in en willen waarschijnlijk toch beginnen voor een 2e. Eerst de badkamer af (nog 3 weken) en dan willen we mijn spiraal eruit laten halen. Daarna zien we het wel.