Hey allemaal,
Ik ben behoorlijk verdrietig. Toen ik zwanger was kwam ik op een nieuwe werkplek terecht waar ik meteen heel close werd met collegas. Allemaal iets jonger dan ik (2 jaar) maar wel super enthousiast rondom mn zwangerschap en later ook rondom mn zoontje. Hij was altijd welkom, er werden koffie dates overdag georganiseerd waarbij ik hem mee mocht nemen en ik kreeg de vraag of ik aub fotos wilde sturen want ze werden zo vrolijk van hem. Nu 16 maanden later is het vlak voor mn bruiloft helemaal mis gegaan. Ik heb niet veel vrienden, dus zij waren wel een beetje degene waar ik op rekende. Ineens wilde zij vooral veel gaan stappen en ik vond dat prima om niet mee te gaan, maar dit leken ze al gauw irrirant te vinden. “Je kan hem toch best eens wegbrengen?” Ik heb vaker uitgelegd dat ik 32 uur in de zorg werk (waaronder soms 24uurs diensten) en mn zoon daarom al vaker bij oma is of ik hem al vaker 24 uur niet zie en ik hem buiten dat dus niet graag weg breng. Steeds vaker kwamen de “grapjes” over het haten van kinderen en steeds vaker kreeg ik te horen dat ik hem eens “los moet laten”. Met koningsdag was het ook heel raar dat ik niet mee ging naar 538 music festival, “dan ga je toch een andere dag iets met je kind doen”.
Gisteren was de klapper. We zouden gaan shoppen op 1 juni en ik kreeg te horen dat mijn vriend die dag zijn vrijgezellenfeest heeft. Mn zoon is die week al dagelijks bij oma en dat weekend ook al 1 dag, dus ik wilde hem die zaterdag niet weg brengen. Bij mn man thuis is 1 ding, maar niet nog een dag extra naar oma.
Ik opperde dus om later te komen, als mijn vriend opgehaald was en dat ik dan mn zoontje zou meenemen omdat ik geen oppas had die dag.
Ik kreeg oprecht te horen dat ze dat irritant en “niet handig” vonden.
Hierop heb ik de handdoek in de ring gegooid en aangeven dat ik het echt bizar vind dat mn zoon zelfs met een middagje shoppen niet welkom is. Hij is oprecht een heel makkelijk kind ook nog. Ik heb per direct alle contact verbroken met de meiden waar ik al 1,5 jaar heel close mee ben.
Ik ben er heel verdrietig onder en moest vooral even mn verhaal kwijt. Meer ervaringen rondom het kwijtraken van vriendschappen als je moeder wordt?