Vriendschappen verwateren

Hoi hoi, Een deel herken ik wel erin. Bij mij is het niet alleen van vrienden maar ook van familieleden. Sommige mensen wie destijds een kaart hebben gekregen hebben nooit wat van zich laten weten in die zin van hem gezien te hebben. Ook hadden we een vaste vriendengroep, enkeling is eventjes geweest maar nadien nooit meer. Daarnaast worden wij ook nergens meer voor uitgenodigd sinds de kleine er is. Doe je hen bericht of geen reactie terug of zeggen spreken binnenkort wel even af, we zien elkaar snel etc maar ik ga er niet continu achteraan lopen, dan niet 🤷🏼‍♀️ Ik heb me voorgenomen diegene die wel ff de moeite nemen, belletje/appjes, langskomen etc dat zij diegene zijn die er toe doen. Ik heb 1 beste vriendin al 15jaar zij heeft nog geen kinderen met haar spreek ik minimaal 1x in de maand af zonder of met kind. Nu richting zijn eerste verjaardag heb ik besloten, wie toen niet de moeite nam om even langs te komen of iets, die hoeft straks ook niet te komen. Dit geldt voor vrienden maar ook zeker familie. Er blijft dan misschien een klein clubje over, maar wel met de mensen die ons lief hebben en wel de moeite nemen.

Herkenbaar, ik had voor mijn zwangerschap niet een hele grote vriendengroep maar wel 3 vrienden met wie ik echt close was. Één daarvan is altijd iemand geweest die vaak moeilijkheden had en altijd bij mij alles uitte en om advies vroeg. Sinds ik zwanger was merkte ik dat ze niet naar mij vroeg. De keren dat ik contact met haar opzocht vertelde ze dat ze het moeilijk had en mij met rust wil laten etc. Ik had aangegeven dat ik dit begreep maar ze gewoon contact mag opnemen en we het naast moeilijke dingen ook over leuke dingen kunnen hebben. Daar stemde ze mee in. Nou tijdens mijn hele zwangerschap heeft ze 2 keer om mij gevraagd. Ik vond het jammer maar dacht alsnog ik neem het haar niet kwalijk want ze doet het niet bewust. Na mijn bevalling heb ik een berichtje gekregen en is ze 1 x langs geweest. De eerste 4 maanden postpartum waren mentaal en fysiek heel zwaar (mede door een medische blunder na de bevalling) waardoor ik echt de behoefte had om met andere moeders te praten. Zij zelf heeft twee oudere kinderen. Ik nam zelf een paar keer contact op en gaf aan dat het niet zo goed ging… voor het eerst waren de rollen omgedraaid… ik die het moeilijk had en haar om advies vroeg… helaas merkte ik al gauw dat ze er geen ruimte voor had. Na 1 keer luisteren na mijn verhaal heeft ze weer maanden geen contact opgenomen om te vragen hoe het gaat. Dit vind ik heel jammer. Oprecht ondanks alles is het toch m’n vriendin en is ze een goed persoon. Mocht ze weer goed in haar vel zitten en weer contact opnemen dan sta ik hiervoor open… denk dat deze ervaring mij alleen heeft laten zien op wie je kan rekenen en wie helaas niet. Voor de rest heb ik genoeg aan mijn zusjes, nicht en de twee andere vriendinnen. Ben daar zeer dankbaar voor ❤️

Ah bedankt voor het delen! Jullie verhalen zijn net anders maar in de kern komt het toch weer overeen: men heeft het zelf niet in handen, of tenminste voor een deel. Focussen op wie er wel is klinkt idd goed.

Misschien eerlijk eens benoemen dat je ze mist als je dat nog niet hebt gedaan en dat zou willen delen met ze. Hoop dat er dan verandering in komt..