Ze slaapt…

Voor iedere ouder die het nodig heeft… Mijn dochter (bijna 15 maanden) slaapt sinds twee weken door. Wat heb ik gedaan? Niks. Het gebeurde gewoon. De eerste 12 maanden sliep ze ieder dutje overdag op mij en ‘s nachts bij mij in bed. Haar ledikant hebben we vrijwel niet gebruikt. Ze wilde altijd vastgehouden worden. Ik heb me daar al bij 2,5 maand bij neergelegd. Ik vertrouwde erop dat ze het nodig had en er vanzelf een moment zou komen dat het niet meer nodig was. Na een jaar kreeg ze een vloerbed. Ik ging er overdag met haar in liggen en als ze sliep kroop ik weg. ‘s avonds kroop ik er weer bij want ze kwam tussen 19.00 en 07.00 zeker twee keer voor een fles. Ook altijd liefdevol geaccepteerd. Ze zal het wel nodig hebben. En nu opeens is het klaar. Van de een op de andere dag. Of het blijft weet ik niet. Ik ben in ieder geval blij dat ik altijd mijn gevoel heb gevolgd. Altijd heb gedacht: ze doet dit niet om me te “pesten”, ze heeft me nodig. Dit lieve kleine meisje, mijn meisje, heeft me nodig. Aan iedereen die het even niet meer weet, accepteer je baby. Ze huilen niet om je te pesten. Ze hebben je nodig. Het is echt maar tijdelijk. Liefs!