Afleiding tijdens eten/korte spanningsboog

Hoi allemaal, Mijn zoontje is begin december 1 jaar geworden. Vanaf zijn geboorte is het al een heel alert en wakker mannetje. Hij wil alles meemaken en mist werkelijk niets van wat er om hem heen gebeurt. Het is ook een leergierig jongetje, ik denk zelf ook dat het een slim jongetje is. Hij kon al vroeg verbanden leggen en begrijpt al veel. Hij is snel verveeld en dat wordt steeds erger. Ik heb met speelgoed hier op ingespeeld door toy rotation aan te bieden, iedere avond wissel ik het speelgoed in zijn kast. Maar wat echt lastig is zijn de eetmomenten. Hij is er snel klaar mee en lijkt zich niet te kunnen concentreren op het eetmoment. De eerste paar minuten gaat het goed maar zodra zijn maag een beetje gevuld is wil hij uit de stoel. Zodra we hem afleiden met boekje lezen of speelgoed eet hij weer. Hij heeft echt een externe prikkel nodig. Dit zorgt er voor dat ik aan het entertainen ben tijdens zijn eetmoment en niet zelf kan eten. Ik vind dit erg jammer, dat we nog niet samen kunnen eten. Maar anders eet er 1 van ons beide niet. Ik heb al veel geprobeerd: eten interessanter maken door bijvoorbeeld hele stukken aan te bieden, met vorkje zelf laten eten, aan tafel eten of niet aan tafel eten, eten in twee etappes (spelen tussendoor). Met een grote groep mensen tijdens familie dagen of op het kdv gaat het wel goed. Ik denk dat er dan voor hem genoeg te zien is. Tijdens het verschonen heb ik dit ook maar dit zijn kortere momenten en is met liedjes zingen of speelgoed in de hand prima opgelost. Ik had gehoopt dat dit een fase zou zijn en over zou waaien maar we hebben dit al maanden en wordt steeds erger. In het begin ging ik er niet in mee maar dat resulteerde echt in krijsende huilbuien en daarna echt weigeren om te eten. Herkent iemand dit, en hoe gaan jullie hiermee om? Ga je hierin mee of accepteer je het weinige eten?