Doorgaan of ziekmelden?…

Je moet echt aan jezelf denken en je gewoon ziek melden! Ik dacht ook dat ik makkelijk tot 36 weken kon door werken. Totdat ik de 30 weken aantikte en er ineens helemaal klaar mee was. Alles werd zwaar en te veel. Dus heb me nu ook ziek gemeld en ga automatisch met week 34 met verlof.

Ik heb ook lang getwijfeld of ik maar moest doorgaan of toch moest ziekmelden tot mn lichaam echt keihard op de rem heeft getrapt en ik steeds flauwviel en inderdaad niet meer op mijn benen kon staan. Ik heb er dus met een dringend advies van de bedrijfarts voor gekozen om mij ziek te melden en ben nu thuis. Ik snap je gevoel maar het heeft mij zo goed gedaan om voor mijzelf te kiezen! En eigenlijk niet alleen mezelf maar ook mijn meisje in de buik. En in jou geval ben je thuis ook nodig voor je zoontje dus ik zou zeker overwegen je ziek te melden of minder te gaan werken. We kunnen niet alles tegelijk hoe graag wij dat ook willen. Succes met je beslissing want die is niet makkelijk.

Je kunt ook altijd zelf contact zoeken met de bedrijfsarts, ook voordat je je ziek meldt, om te overleggen. Die zijn mega zorgzaam voor zwangere vrouwen. Maar als ik jou was zou ik daar niet op wachten en me ziek melden...

Ik zat precies in dezelfde situatie vorige week. Ik werk ook in de kinderopvang en dochter van 1,5 ook ik heb uiteindelijk voor mezelf en de baby gekozen en me ziek gemeld. Vervolgens in overleg met de manager besloten dat ik boventallig kom werken en dat ik zelf mijn werktijden mag bepalen. Keerzijde daarvan is dus dat ik in de ziektewet zit en een gesprekje met de bedrijfsarts krijg. Maar dat zal niet zo spannend zijn hoor het is logisch dat je lichaam op dit termijn aangeeft dat je rust moet pakken. Ons werkveld is ook gewoon pittig en dat gaat thuis met een kleine gewoon door. Ook ben ik nu wel verplicht om met 34 weken met verlof te gaan waardoor je dus ook weer 2 weken eerder moet gaan werken. Maar ik compenseer dat met mijn overuren en ouderschapsverlof. Luister naar je lichaam is mijn advies en wees trots op jezelf wat je tot nu toe allemaal al voor elkaar hebt geboxt! 💪🏻🤰🏼 veel liefs

Je hebt misschien ijzer te kort laat dit controleren bij je verloskundige (moe, slaperig? snel, uitgeput, duizelig zijn symptomen) verder overleggen met je verloskundige je hebt recht op WAZO uitkering! Zwangerschapsuitkering voor je verlof start

Lief berichtje! Krijg jij je ouderschapsverlof deels uitbetaald of is het volledig onbetaald?

Het is wettelijk geregeld dat de eerste 9 weken van het ouderschapsverlof 70% betaald zijn, dit is voor iedereen zo (sinds een paar jaar) ook voor de vader trouwens. Mits je die uren opneemt in het eerste jaar. (Anders kun je ze nog steeds opnemen, maar zijn ze onbetaald). Er zijn wel werkgevers die er 100% van maken.

Ik zit in een vergelijkbare situatie. Mijn collega’s hebben mij aangesproken, omdat zij het aan mij merken. Nu een afspraak bij de bedrijfsarts.

Precies wat leake zegt 😊 70%

Ik werkte 36 uur en heb een kleine van 2.5 rondrennen! Gister met de bedrijfsarts gesproken! Aangezien ik teveel stress heb, op mijn tenen loop en diverse klachten heb is er geadviseerd eerst 50% te gaan werken. Dan even monitoren of ik het dan vol hou.. hopelijk gaat dit werken zodat ik tot mijn verlof wel deels mijn team kan ondersteunen

Ik zit met precies dezelfde klachten als jij! Hele zwangerschap al moe, oudste net gestart op school en ik werd ook nog ziek door corona. Voel me sindsdien elke dag niet fit, moe, duizelig. Nu 1,5 week vakantie, daarna bepalen of ik nog 3 weken doorwerk (tot 36) of niet.. het moeilijkste vind ik om toe te moeten geven dat ik het misschien gewoon niet ga redden. Ik wil niet klagen en gewoon doorgaan, maar voel aan mijn hele lijf dat ik dat niet ga redden. Wat een struggle he? :)

Meiss meld je ziek! Jij bent vooral nú verantwoordelijk voor je eigen lichaam en je kindje(s). Als jij straks een gecompliceerde bevalling of kraamtijd door moet omdat je tijdens je zwangerschap niet genoeg rust hebt genomen, is dit het echt niet waard geweest. Ik ben in het tweede trimester ook 2 maanden ziek geweest en werk nu halve dagen tot mn verlof (nog maar 2,5 week🥳) ik kreeg zo last van stress en het bedrijf luisterde niet als ik mijn grenzen aangaf. Jammer dan hoor, dan moet je het maar zonder mij doen 😌 dus geef je grenzen aan en dit gaat je uiteindelijk zoveel kracht geven!

Heel herkenbaar! Wil niet opgeven. Voor m’n gevoel faal ik dan. Misschien te hard voor mezelf maar dat is wel altijd mijn mindset geweest, hup doorgaan gaat vanzelf wel weer over niet zeuren.. maar wat inderdaad andere ook zeggen, luisteren naar je eigen lichaam en denken aan je kindje is het allerbelangrijkste!

Grenzen aangeven en luisteren naar je lichaam zie ik als grootste les voor veel zwangere vrouwen. Zie het zooveel voorbij komen. Wees voorzichtig en lief voor jezelf ❤️ je maakt een mensje, falen kan je nooit! Het is alleen een shift in je prioriteiten die je mag maken

Let op dat je niet te ver door gaat of te lang.. ik ben ook heel erg hard voor mezelf en heb daardoor m'n eerste kindje 5 weken te vroeg gekregen.. waarschijnlijk door teveel te doen en in m'n hoofd te hebben gehad kreeg ik door druk een gaatje in m'n placenta waardoor ik dus 2 dagen later m'n kindje kreeg. Gelukkig wel gewoon neutraal zonder verdoving en het jochie is kern gezond nu 4 jaar! Maar hoe dan ook. Beter voorkomen dan genezen is ook echt zo na een rot week in het ziekenhuis. Ik had liever diezelfde dag nog naar huis geweest met m'n kleintje.. we lagen niet eens in de zelfde kamer! Hij moest naar afdeling neonatologie en ik lag daar maar bij de verloskamers op een groot afstand. Niet leuk en mijn 2e bevalling was thuis en optijd en heb toen ook in de ziektewet gezeten en daar heb ik van gelerd om iets minder streng te zijn voor mezelf maar ook te denken aan de kleine.. ben nu zwanger van de 3e en ziek thuis en voel me ook gedwongen weer te werken maar dat gaat moeilijk met een long ontsteking dus ook ik moet soms opgeven!

Ik snap je helemaal! En wat iedereen zegt hier Luister naar je lichaam en zorg daarvoor want die zorgt voor je baby’tje! Zelf ook getwijfeld, eind aug/begin sept had ik vakantie en dacht daarna red ik t wel tot aan m’n verlof die zes weekjes. Maar afgelopen week toch ziek gemeld, voelde me niet lekker en dit derde trimester klapt er hard in! Dus in overleg 40% ziek gemeld tot aan verlof, mocht het niet voldoende zijn dan hoogt mn leidinggevende het op! Ik zou al met week 34 met verlof gaan dus daarin veranderd niets. En ik snap je gevoel ik wilde me ook niet aanstellen en het voelt beetje alsof ik faal. Maar dat is niks minder waar, we maken een mensje in ons lichaam en dat is hele opgave blijkt maar weer! Ik hoop dat je er uit komt en je kan kiezen voor je eigen rust 🤗

Ik ben door vergelijkbare dingen vanaf vandaag ook 50% ziekgemeld. Verlof schuift dus naar een week eerder dan origineel gepland, maar dat is oke. Ik voel me enorm geïrriteerd erom dat ik nu minder kan en heb ook een zoontje rondlopen van 21 maanden waar ik nu ook niet de mama ben die ik normaal zou zijn. Mijn man doet zoveel nu en ik voel me enorm schuldig. Maar anderzijds kan ik er ook niks aan doen. Belangrijk is om hulp te durven vragen. Hoe vervelend dit ook is… 😑

Ik zou een ander onmiddellijk aanraden om ziek te melden, maar begrijp ook hoe moeilijk dat is want ik zou het zelf waarschijnlijk ook niet direct doen... beetje te plichtsbewust opgevoed... maar soms moet je jezelf en de baby op de eerste plaats zetten!

Ik heb zelf ook een dochter van 2 rondrennen en mn ijzer is te kort waardoor ik erg moe ben, slik hier sinds een week wel medicijnen voor maar kan 6 weken duren voor je er wat van merkt. Werk normaal 40 uur per week maar heb nu elke woensdag tot me verlof (36 weken) opgenomen aangezien ik nog 40+ vakantiedagen heb. Hoop het zo nog 5 weekjes vol te houden!