Drama slapen in eigen bed

Mijn zoontje wil ook absoluut niet in de box, maar duikt echt zelf uit mijn armen zijn bed in. Wij hebben slaaptraining gedaan en die is de beste zet ooit geweest. Hij wil helemaal nergens anders meer slapen dan in zijn bed. Liever daar dan bij ons echt. Als ik nog met hem zit gaat hij echt draaien tot ik hem in bed leg. Dus als hij wel gaat slapen na even mopperen, zou ik daar op inzetten.

Hoe lang duurt het voordat hij in slaap valt in bed? Sommige kindjes ontprikkelen door huilen/jengelen voordat ze gaan slapen.

Als hij bij mij ligt, slaapt hij binnen een paar minuten zonder huilen. In zijn bedje kan het variëren van 10 minuten tot een uur. Bij lang huilen valt hij tussendoor vaak in slaap maar is na een paar minuten weer wakker en huilt dan weer. Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik eraan kan doen.

Hier precies het zelfde. En alternatief is dat je probeert tijdje op z'n matras op de grond op slaapkamer? Als je idee hebt dat dat beter gast zou je op germijn over kunnen stappen op vloerbed.

Als je wel graag zou willen dat hij in zijn eigen bedje gaat slapen, dan zul je toch slaaptraining toe moeten passen zoals Jurst ook aangeeft. Eén manier kiezen en daar bij blijven. Ga je meteen heen als hij na een paar minuten weer wakker wordt? Soms worden kindjes ook kort even wakker, maar kunnen ze zichzelf reguleren en is het na paar minuten weer stil. Ik merk het zelf altijd aan het huiltje, dat wordt zachter en met tussenpauzes. Blijft ze hard huilen en gaan de ogen open, dan moeten we heen 😅 Proberen eerst te troosten in bed, wordt ze niet rustiger, dan halen we haar eruit voor een knuffel. Als we haar weer wegleggen, begint ze soms weer (stukje verlatingsangst), maar dan ga ik even op de stoel in haar kamer zitten zodat ze weet dat ik er nog ben. Dan gaat ze eigenlijk altijd wel weer slapen. Hier gaat ze ook heel graag haar bedje in. Heeft hij ook een knuffeltje in bed? Maar wat je ook kiest moet bij jullie passen. Als je zelf het gevoel hebt dat het door het 'opgesloten' zijn komt, dan zou je inderdaad een vloerbed kunnen overwegen. Dan kun je er ook makkelijker even bij liggen als dat nodig is.

Ik zit er nu zelf aan te denken om te kijken of zijn ledikantje aan 1 kant open kan om dat eens te proberen. Maar een matras op de grond is ook een idee. Dan kan hij er ook niet zomaar uitvallen natuurlijk.

We leggen hem nu als hij slaapt in zijn bedje, alleen het moment dat hij bij het bedje komt is hij meteen wakker. We leggen hem dan nog steeds neer en gaan dan buiten zicht wachten/luisteren. Als hij ons hoort of ziet gaat hij nog harder huilen en krijsen. Maar ik zie het ook met spelen beneden. In de box is het huilen en krijsen, maar gewoon op de grond is alles goed. Vandaar dat ik denk dat het misschien komt omdat hij zich dan opgesloten voelt. Het is allemaal zo lastig omdat hij het nog niet kan vertellen. Ik denk dat we wel een vloerbed moeten overwegen. Ik denk eerst de tip van matras op de grond eens proberen. Want als dat Idd goed werkt, dan weten we het zeker.

Ik zou een vloerbed proberen! Dat is hier al maandenlang succes.

Misschien verlatingsangst. Of het bedje op een andere plek zetten?

Bij ons werd het steeds erger.. ze sliep eerst helemaal door tot ze tandjes begon te krijgen en vanaf toen ging het alleen maar bergafwaarts. Op sommige nachten werd ze weleens 9 keer wakker en dan moest en zou ze bv krijgen. Tot ik het zat was en 3 dagen in de woonkamer ging slapen. Nacht 1: 3 keer wakker (15 min, 5 min, 5 min Nacht 2: 2 keer wakker (2 min, 10 min) Nacht 3: 2 keer wakker (2 min, 5 min) Nacht 4 ging ik weer in dezelfde kamer slapen (we hebben maar 1 slaapkamer op het moment): 2 keer wakker (1 min, 2 min) wel ervoor gezorgd dat ze mij niet kan zien Vandaag net even jammeren en meteen weer verder slapen. Het gaat dus wel steeds beter. Als ze in dezelfde kamer huilt dan geef ik sneller toe, omdat het een eeuwigheid lijkt waar geen eind aan komt. Als ik in de woonkamer lig, dan het dus niet zo hard hoor, dan stoort het me minder. Het geeft me minder stress ofzo.