Natuurlijk bevallen of keizersnede na eerdere keizersnee

Ik ga nu voor mijn 3de keizersnede. Eerste spoed 2de wilde we gepland. Er zitten helaas wel complicaties bij bevallen na keizersnede vanwege littekenweefsel. Vandaar voor de veilige weg keizersnede gekozen.

Hi anoniemom, ik zit in dezelfde situatie. Eerste bevalling heel lang geduurd, kindje nooit ingedaald en kwam tot 3 cm ontsluiting, uiteindelijk spoedkeizersnede, erg stressvol en uitputtend dus dat wil ik niet meer. Ik wil een natuurlijke bevalling nog niet uitsluiten, maar het lijkt een herhaling te worden; hoofd van onze eerste zat op P96 en dit kindje zelfs op P99. Voor mij wordt een natuurlijke bevalling dus steeds twijfelachtiger.. Wat was bij jou de reden voor de spoed de vorige keer? Ik vind het ook moeilijk om met de keuze om te gaan hoor, het maakt me onrustig.

Ik heb deze keuze ook gemaakt. Eerst spoedkeizersnede gehad, omdat de baby niet paste. Deze zwangerschap gesprek met dezelfde gynaecoloog aangevraagd om opties te bespreken. En gekozen voor keizersnede gezien baby vorige keer niet paste gezien vorm van mijn bekken met een baby met gemiddeld gewicht. Op het laatste moment mag ik altijd nog anders beslissen indien gewenst en veilig. Weet natuurlijk niet wat bij jou de reden was en wat daarover nog gezegd is m.b.t. je volgende bevallig, maar zou afhankelijk daarvan en je gevoel de keuze maken.

Bij mijn eerste bevalling was ook een spoed keizersnede. Daarna toch gekozen voor natuurlijk bevalling. En dat ging gelukkig heel goed.

Ik werd ingeleid met 38 weken en kwam ook niet verder dan 3cm en de hartslag van de kleine zakte telkens weg bij een wee. Het maakt mij ook erg onrustig want ik heb liever dat iemand zegt 'dit is het beste om te doen', maar helaas gaat dat niet😅

https://vrijegeboorte.nl/vrije-geboorteverhalen/2019-3-5-ik-wist-dat-ik-gewoon-normaal-vaginaal-kon-bevallen/ https://www.bellefae.nl/mama-baby/mijn-bevallingsverhaal-ervaring-bevalling-na-keizersnede-vbac/ https://www.mamainmotion.be/getuigenis-zwangerschap-en-bevalling-vbac/ https://www.birthmatters.be/geboorteverhaal/het-geboorteverhaal-van-eppo/

Het hoofdje van ons kindje zat ook op P99. Maar dit betekent écht niet dat je niet vaginaal kunt bevallen! En je weet niet of dat de reden is geweest van je niet vorderende ontsluiting, dit kan ook te maken hebben met de situatie om jou heen waarin je je bijvoorbeeld niet veilig of op je gemak voelde of veel spanning ervaarde! Ons zoontje lag in stuit, dus had het niet vaginaal mogen proberen als hij zo bleef liggen. Gelukkig draaide hij na een versie en heb ik alsnog thuis kunnen bevallen in bad! (Dit is los van VBAC trouwens, het was mijn eerste kindje) Maar ik hoop op een mooie tweede bevalling voor jou, waar je ook voor kiest 😘

Eerste was een keizersnede wegens stuit. Tijdens deze keizersnede zag de gyn dat mijn bekken erg smal waren. Ze gaf toen aan dat, indien ik toch zo had moeten bevallen, dit me niet zou gelukt zijn. Naar de tweede bevalling toe erg ‘angstig’ hierrond of ik wel effectief zo zou kunnen bevallen, of kindje niet in nood zou komen ed. De keuze lag ook bij mij (was hoofdligging dus mocht zo bevallen, maar ik mocht ook kiezen voor keizersnede) Na gesprek met vroedvrouw toch beslist om het zo te proberen. Duidelijke vragen gesteld over de termijn dat ik zo zou proberen, hoe snel men kon overgaan op keizersnede moest het nodig zijn,… Uiteindelijk na 17 uur zo te proberen, werd het een keizersnede (zoontje zat met schouder vast achter mijn schaambeen) Wel blij dat ik zo heb geprobeerd, zoontje bleef het al die tijd goed doen, dus was ook een geruststelling. Nu derde is zoiezo keizersnede omdat ik er al twee heb gehad, en heb hier ook vrede mee.

Hier hetzelfde. Twee jaar geleden bevallen via keizersnede na 20u zelf geprobeerd te hebben. Herstel was echt zwaar en pijnlijk. Nu wil ik het natuurlijk proberen, maar ik hoop niet dat ik weer zo lang bezig zal zijn en het uiteindelijk toch weer een keizersnede word😔

Ik heb de vorige keer een geplande keizersnede gehad omdat mijn dochter in stuit lag. Deze keer wil ik graag natuurlijk bevallen. Ik merk wel dat ik de laatste tijd toch twijfel om misschien toch voor een keizersnede te gaan.

4 jaar geleden ben ik ingeleid bij mijn zoontje. Meer dan 12u hele heftige weeën door weeënopwekkers en de hele reutemeteut. Veel ging er mis. En mijn zoon was bij voorbaat al niet eens ingedaald en daalde maar niet in, ook niet dankzij al die opgewekte weeën. Ontsluiting kwam niet verder dan zo'n 4 cm. Laatste moment zagen ze ook nog eens dat die een sterrenkijker was dus nog een extra draai zou moeten maken en dus ook nog indalen. Hij bleef maar hoog zitten. Uiteindelijk ook een spoedkeizersnede gekregen. Nu had ik dan ook de keuze maar ik mijzelf er al lang in berust dat ik weer een keizersnede krijg. Geeft ook best wel rust. Ondanks ik weet dat het herstel langer duurt. De kans dat ik natuurlijk kan bevallen is bij mij maar 50 a 55% zegt mijn gynaecoloog. Maar dat alleen mits het natuurlijk begint en er niks mis gaat. Als ik bijv wordt ingeleid wordt de kans nog veel kleiner, enz enz. Ik weet niet hoe de situatie bij jou is. Maar bij mij is het zo dat mn geboorte kanaal gewoon te smal is. En een 2e kind is bijna altijd groter schijnbaar. Dus alles met elkaar afgewogen kies ik ervoor om uitgerust die operatie in te gaan. Voordeel is dat je alles goed kan regelen enz met je andere kind. Je weet waar je aan toe bent. Misschien helpt mijn verhaal je.

Helpt mij zeker je verhaal, bij mij namelijk exact hetzelfde verlopen 4 jaar geleden. Fijn om te lezen hoe jij er in staat!

Een tweede kind is misschien groter, maar een tweede bevalling gaat ook altijd soepeler (zei onze verloskundige nog vanmiddag, heb ik niet zelf bedacht 😊).

Dat klopt, een 2e vaginale bevalling. Want dan is er al een kind door het geboortekanaal gegaan. Maar dat is bij mij niet het geval 😊

He, dat betekent dat het bij jou ook heel heftig geweest was. 🌹

Dat gaat inderdaad helaas helemaal niet op als de eerste met een keizersnede geboren is. Ik merk dat ik er echt moeite mee heb nu dat de eerste niet natuurlijk was en de kans op een soepeler 2e bevalling mij dus ook ontnomen is zegmaar. Niet alleen kan ik niet meer in rust met eigen verloskundige bevallen. Maar medisch met alle monitoring, en als het al lukt met continu de spanning van kans op scheuren van het litteken en het is dan die eerste bevalling. Toch hoop ik echt dat het ons gegund is, ik vond de keizersnede en het herstel en de manier van starten voor mijn kindje allemaal even verschrikkelijk😪

Ja, ik denk dat het zeker ervan afhangt of je lichaam wel of niet eerder "zelf is begonnen" met bevallen. Oftewel, of je eigen lichaam hormonen heeft aangemaakt voor de bevalling. En hoever je in de bevalling was voordat er overging tot keizersnede. Lijkt me een groot verschil tussen een geplande keizersnede (zelf nooit ontsluiting hebben gehad) of dat je eigen lichaam al tot 7 à 9 centimeter is gekomen. Als je zelf al ontsluiting heb gehad, heeft je lichaam het toch ook al een keer voor elkaar gekregen om je kind dat geboortekanaal in te krijgen en zal dat de tweede keer ook soepeler gaan. Je lichaam schijnt de bevalhormonen sowieso beter op te pakken als je ze al eerder heb ervaren. Dat lijkt dus bij een geplande keizersnede inderdaad niet aan de orde.

Ik heb heel veel research gedaan over bevallingen en ook VBAC's, en de slagingskans van een VBAC schijnt heel erg af te hangen van het ziekenhuis dat je kiest en in hoeverre het geboorteteam dat je daarmee kiest dit al heel vaak heeft gedaan én achter jouw keuze staat. Dus ik zou zeker als ik jou was onderzoeken welke ziekenhuizen hier meer affiniteit mee hebben. Soms heb je zelfs hele teams die hier extra in gespecialiseerd zijn. Je kan je voorstellen dat dit echt mee kan helpen met de slagingskans, een team dat jou aanmoedigt, vertrouwen geeft en laat weten dat jij dit kan t.o.v. een team dat alles spannend vindt en jou continu toucheert en dreigt (als je binnen een uur niet .. centimeter hebt, dan...) over protocollen e.d.

Hier een vroege spoedkeizersnede gehad met 32 weken. Het onderste baarmoedersegment was nog niet ontwikkeld waardoor ze door een dikkere spierlaag, hoger in mijn baarmoeder heen moesten snijden. Ze zijn al geen fan van inleiden na een keizersnede maar bij mij geeft het blijkbaar nog meer risico's. Daarom is dat uitgesloten. Dus ik heb eigenlijk 2 opties. 1: hopen dat de bevalling zelf op gang komt (na eventuele interventies) of 2: een geplande keizersnede. Ik vind de keuze lastig omdat ik nog een peuter van 2 heb rondlopen...

Ik gun het jou ook dat je kan gaan bevallen op een manier die voor jou prettiger aanvoelt dan de eerste keer. Ik ben zelf ook al door een heel proces gegaan om te staan waar ik nu sta; dus vrede met een geplande keizersnede. Ik heb mijn bevalling echt als traumatisch ervaren en een jaar later emdr gevolgd om er met minder heftige emoties op terug te kunnen kijken. En ik heb mezelf enorm gefaald gevoeld als vrouw omdat ik 'niet natuurlijk kon bevallen zoals elke vrouw (dat zeg je dan tegen jezelf)' en 'geen borstvoeding kunnen geven'. Wat ben ik voor vrouw, dacht ik dan. Borstvoeding lukte bij mij niet als gevolg van keizersnede, beginnende zwangerschapsvergiftiging en zoontje kon niet goed aanhappen (en viel af). Ik kijk er nu echt rustiger naar toe en weet wat ik anders wil. Ik heb een gesprek gehad met de gynaecoloog van mijn vorige bevalling en ik ga ook weer in hetzelfde ziekenhuis bevallen. Dit gesprek heeft enorm veel rust gegeven. Zij heeft ook eea genoteerd in mijn dossier, waar ze rekening mee gaan houden straks. Dit zou voor jou misschien ook nog een optie kunnen zijn? Geef het aan bij je verloskundige dat je deze onrust hebt. Zij hebben voor mij een doorverwijzing geregeld.