Peuterpuberteit

Ja dat kan echt al op deze leeftijd beginnen, had m'n oudste ook en m'n dochter is nu ook begonnen 😬 Consequent blijven is echt tip nummer 1. Dat duurt echt wel 1-2 jaar, maar daarna pluk je er de vruchten van. Wij zijn op een gegeven moment met de oudste naar het bureautje gegaan omdat we zo met onze handen in het haar zaten, maar afgelopen jaar gaat het echt beter (alleen nu weer erg overprikkeld door school🥲).

Ahhh daar is het topic waar ik op wachtte! 😅 Breek me de bek niet open. Meneer is de baas in huis terwijl ik zwanger ben van zijn zusje. 😭😅 Als het niet op zijn manier gaat, is het brullen. Ik probeer consequent te zijn: sommige dingen moeten op mijn manier, dan maar brullen. Bij andere dingen geef ik hem meer inspraak. Sinds gisteren weigert hij ineens zijn havermoutpap, dus vanmorgen kreeg hij (voor het eerst ooit, hij eet altijd havermoutpap) de keuze: havermoutpap met fruit of een boterham met pindakaas met wat druifjes. Hij koos het laatste. Helemaal prima. Vervolgens klom hij bovenop de tafel om de pot pindakaas dicht te draaien onder een luidkeels "Píetjadaas! Pietjadaas!" Dat mocht dan weer niet, al heb ik hem wel gecomplimenteerd met dat hij de pindakaas goed benoemde 😅 Vaatwasser uitruimen mag hij wel (kan hij ook), trappen op de commode tijdens het verschonen niet (au). Zoiets... 😅 maar ik vind hem veel nu hoor!

Dat is ook een hele goede, laten kiezen uit opties die jij uitgekozen hebt. Werkt ook erg fijn voor als ze straks zelf kleren willen uitkiezen😅 En gewoon blijven praten en uitleggen, ze snappen meer dan je soms denkt. Heel herkenbaar ook dat trappen, ik ben m'n oudste toen maar zo veel mogelijk staand gaan verschonen zodat ie niet tegen z'n zusje in m'n buik zou trappen. Extra pittig deze leeftijd icm een zwangerschap 😱

Hahaha yessss! Eigen wil is aaaaaaaaaan, alles is zellluf, NEE, en met haar vingertje heen en weer voor nee haha! 😂😂

O wat goed, staand verschonen. En dan had je luierbroekjes neem ik aan? Die kunnen soms wel, maar 's nachts lekt hij daarin door helaas dus dan kan dat weer niet... jammer. En idd het is pittig met nummer 2 in de buik erbij. Maar goed het is een investering, later ben ik blij dat ze zo lekker dicht op elkaar zitten. 😊 En als ze elkaar dán willen trappen zit mijn buik er mooi niet meer tussen 😜

Ik grap de hele tijd: zoontje heeft geen nee over wanneer hij straks 2 jaar is. Zo de kasten open trekken (tijd voor nieuw kinderslot, want deze heeft hij al onder de knie), alles is nee en lopen: ho maar. Hij liep al zelfstandig met 10 maanden en kan echt flinke stukken lopen. Sinds een paar dagen is het ineens (als we al een stuk onderweg zijn): TILLEN! 🤡 Hier helpt uitleggen en zelf keuzes geven of dingen zelf laten doen best goed. Ik moet het natuurlijk overwicht nog wel onder de knie krijgen, mijn man kan gelukkig een stuk strenger zijn. Zoontje is namelijk echt een boef en doet soms iets wat niet mag met een grote grijns of een schaterlach. En dan kan ik helaas niet altijd serieus blijven 🤣

Te herkenbaar! Keihard krijsen bij het horen van nee of als iets niet lukt. 5 minuten later vrolijk en dan weer ineens boos. Ergens mee helpen is uit den boze!

Heerlijk dat dit topic is geopend 😂. Ik zat letterlijk net te denken: “laat ik weer eens op het forum kijken of iemand anders precies hetzelfde heeft, en anders open ik een nieuw topic”, en ja hoor, dat was dus niet nodig 🙃! Ik word helemaal gek! Het was de laatste tijd al wel steeds meer ‘nee’, maar sinds een paar dagen is het helemaal mis. Hier was ik niet op voorbereid hahah. Meneer is het echt nergens mee eens, de hele dag aan het mopperen en ik kan echt niks meer in huis doen zonder dat hij het probeert te verstoren, en dan is hij natuurlijk niet te corrigeren, maar wordt enorm boos. Ondertussen ook 21 weken zwanger, dus het kost allemaal dubbel zoveel energie… Gelukkig heeft manlief 6 weken vakantie, dus dat geeft even wat rust. Hopelijk is het over een paar weken wat minder 🙈.

Heeeeel herkenbaar! Mijn jongste heeft ook al haar eerste woedeaanvallen gehad. Wat wel een grappig is, is dat ze heel hard haar vuistjes dichtknijpt en zich helemaal verstijfd, dat ziet er zo grappig uit. Zo’n klein boos poppetje hahaha

Mag het eigenlijk niet zeggen, maar verschrikkelijk deze fase!! Vooral dat geschreeuw de hele tijd, opstandig gedrag 🥲 ook gaat het naar bed brengen met heeeeeeel veel tranen en gekrijs. Ik heb er gewoon zo geen geduld voor en kan er niet van genieten. Nou speelt ook mee dat ik een dochter heb van 12 weken en last heb van postnatale woede en depressie, dus mijn lontje is aardig kort 🥲 af en toe uit logeren doen is dan ook echt even bijkomen. Ook wij passen alle tips toe, maar soms echt het idee dat het niet binnendringt! (Bijv dat ze niet moet schreeuwen want dat doet pijn aan onze oren, en dat ze zachtjes mag praten)

Ohhh dames zwaar he!! Gelukkig zijn we dus niet alleen hierin!!😂😂😂

Oh pfoee. Wij zitten er midden in met onze zoon. Erg pittig zo nu en dan 😅

Bij ons is het de hele dag door: IJS!! En hij trekt zo de vriezer open. Als we zeggen dat hij het niet mag dan zijn de rapen gaar. Krijsen, huilen, gillen, zichzelf op de grond werpen en keihard NEE roepen. Ook is meneer een kind wat zich buiten op de grond laat vallen en blijft zitten waar hij zit als hij geen zin heeft om mee te gaan. We kunnen weglopen wat we willen en we kunnen praten als brugman maar hij blijft zitten 🤣.

Poeee blij te lezen dat ik niet de enige ben. Mijn zoontje is zo licht ontvlambaar en luistert totaal niet. Wil ook ineens absoluut niet in de wandelwagen zitten, ookal blijven wij wel volhouden, hij krijst zo gerust een uur lang. Ook is het slapen ineens drama, weigert zowel overdag als ‘s avonds te slapen 🫠🫠 Ben nu net weer pril zwanger dus is toch wel extra pittig zo, hoop dat deze ✨fase✨ snel voorbij is want gezellig is het niet thuis

Hier ook herkenbaar 😅 Nu had ze al een tijd een sterke eigen wil maar nu is het echt een temperamentje. En vooral alles zelf willen doen. Als je haar wilt helpen dan wordt ze boos, gooit ze bord van tafel, gooit zichzelf op de grond etc. Het is aan de ene kant wel hilarisch dat hele dramatische van een meid (onze jongens waren toch iets anders), maar aan de andere kant blijft het een lastige neeeee-fase.

Hier ook een zoontje van ruim 19 maanden die een sterk eigen willetje heeft en zoooo boos en gefrustreerd is als die iets niet mag/kan. Voorbeeld; voorheen konden we boodschappen doen en zat die gewoon rustig in de wagen. Nu klimt die na 2 minuten uit de wagen en wilt perse lopen. Alle kanten op behalve de goede. Als je hem dan de goede richting op wilt sturen wordt die zo boos.. Ook als we weg gaan en ik wil hem naar de auto tillen. Hij is zo sterk dat die zich lostrekt uit mijn armen en wilt lopen. Eenmaal als die buiten loopt is die niet de auto in te krijgen. Schreeuwen, huilen, op de grond gooien..

Jaaaa! Mental breakdowns in winkels want hij wil niet en mental breakdowns wanneer hij juist wel lekker kan rondrennen (dan wilt ie opeens niet meer). Hij wilt ook idd alles zelf doen 🥲🥲

Jaa herkenbaar. Hier ook ineens drama met naar bed gaan 's avonds. Gaat even goed in bedje en daarna huilen en staan. In ons bed is het dan goed, valt ze in slaap en leggen we d'r over en dan is het goed. Dit is ook weer nieuw.. Verder ook erg bezig met d'r eigen sterke wil 😅

Ja hoor. Pff dat gillen😩

Ik ben echt zo blij om te lezen dat het niet alleen bij ons is. Alle verhalen zo herkenbaar. Ze heeft al vanaf geboorte een sterke eigen wil maar sinds een paar weken is het gewoon bijna niet meer te doen. Eerder deze week ook echt der eerste grote driftbui even meegemaakt. Dat ik echt dacht wat moet ik hiermee. Mevrouw wilde terug naar de speeltuin maar ze moest een boterhammetje en naar haar bed. Naaah... het huis te klein. Maar wat doen jullie in dit geval? Ik kreeg er met geen mogelijkheid rustig behalve der speen en knuffel. Die mag ze van mij alleen in bed, als ze dus slaapt maar ik wist gewoon niet wat te doen.