Steevast na 2.5 uur keihard huilen - Deel 2

Ik zat ook al te denken aan melatonine inderdaad. Heb zelfs nog slaapmedicatie liggen en wellicht dat eens proberen om de cirkel te doorbreken? Al denk ik dat het vooral tijd nodig heeft. Heb verschillende oordopjes gebruikt maar nog geen fijne gevonden helaas. Wat toevallig dat jullie met de melkladder zijn begonnen, wij ook. Sinds zaterdag. Stond eigenlijk niet op de planning maar hij kreeg een kip balletje op de markt. We hadden gevraagd of er melk in zat en ze zeiden nee, met afrekenen voor onszelf zei een andere collega van de marktkraam dat er mogelijk wel melk in zit. Dus de dag erna ook maar officieel begonnen met een cracotte. Spannend he, merk je al iets? Omeprazol zijn we overigens ook mee verder aan het afbouwen, 1.5 ml nu. Maar dat houden we eventjes zo totdat we ook een week verder zijn met de melkladder

Voor het eerst weer een moeilijke nacht.. Zoontje was zo’n 15-20 min aan het huilen, wel liggend op zijn buik. Maar ik ervaar dat zo intens zelfs met oordoppen in 😅 ik lig natuurlijk in de kamer er naast. Maar ik voelde mij vanavond ook ineens een stuk meer beroerd dus wilde toch even kijken of zoontje geen pijn/koorts had. Dit was niet het geval, hij werd wel rustig toe ik de kamer in kwam. Maar hem in slaap wiegen of strelen doen we niet meer, dus wel slaaplekker gezegd en weer weg gegaan naar een minuut of 2. Nu is het kei en keihard krijsen, rechtop in bed zitten en staan. Voel mij zo slecht, maar ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Mijn man zegt: gewoon wegblijven, hij gaat uiteindelijk wel slapen. Maar helemaal wegblijven als hij na een x aantal uur slapen ineens wakker wordt lijkt mij best heftig? Je weet immers niet of hij ineens koorts oid heeft gekregen. En nu ik zelf niet fit ben, vond ik dat idee best aannemelijk

Ah zo lastig he! Je wil de stappen die je gezet hebt, niet verliezen. Maar als je kindje ineens heel hard aan t huilen ja snachts , dan lijkt het mij ook niet meer dan goed ouderschap/ super belangrijk dat je even bij hem incheckr of hij niet ziek is/ ongemak heeft nachtmerrie. Heel logisch en goed dat je dat doet. En als je hem even vanuit bed steunt en dan weer duidelijk bent in: ik ben er, je bent veilig en dit is wat ik van jou verwacht (, slaap train zinnetje). - pak je eigenlijk meteen de duidelijke lijn weer op. Het is natuurlijk logisch dat je kindje soms even snachrs nog mama of papa nodig heeft. En dan de duidelijkheid van papa s en mama Zo klinkt het heel makelij maar het lijkt me enorm zoeken😘. Heel begrijpelijk dat je er van slag van raakt. Hoe is het verder gegaan?

Eens. Als je kindje wakker wordt kan je even kijken of er wat is. Inderdaad even wachten paar minuten. Maar in de nacht helemaal niet reageren geeft geen veiligheid. Hier kan zoontje ook kort hard krijsen in zijn slaap. Ik wacht dan wel een paar minuten, want 9 van de 10x valt hij zo weer in slaap. Ik denk ook dat in de nacht even nog geruststellen ook niet erg is, voor je weg gaat. Maar jullie zoontje heeft wel laten zien dat hij van terug komen niet gaat slapen. Hoe moeilijk dat ook is. Dus na een check zou ik dan wel weg blijven.

Was een pittige nacht haha, nadat ik gecheckt had of hij oke was, was hij dus echt gigantisch overstuur. We hebben hem een halfuurtje de tijd gegeven maar hij werd echt absoluut niet rustig. Toen toch maar er heen gegaan, in de hoop dat hij daarmee zou kalmeren. Temperatuur opgemeten (eerste keer toen ik de kamer in kwam alleen in nekje gevoeld), toen verschoond en een klein flesje gegeven. Hij werd toen eindelijk wat rustiger. Tot ik hem weer in bed legde 😅 Uiteindelijk viel hij 10 min daarna in slaap (tegen 01:30 🥲). Hij had dus niks, er heen gaan is dus absoluut niet handig voor mijn zoontje merk ik. Ook niet voor een check.. ik heb geleerd dat wanneer hij rustig op zijn buik aan het huilen is, hij misschien nog wel slaapt of een nachtmerrie heeft oid? Ook al was hij 15-20 minuten beschikbaar, hij werd pas echt wakker en boos toen ik de kamer in kwam en vervolgens weer weg ging. Vind het best lastig zo, eerlijk gezegd. Ik had zo graag hem willen troosten en het voelt best hard om gewoon niet de kamer in te kunnen komen zonder dat hij daarna nog 10c harder gaat huilen

Nou, dat lijkt me heel contra intuïtief idd.. heel lastig. Maar het kan natuurlijk; dat r voor hem niet helpend is dat je er heen gaat. Als ons kindje 2 min huilt en dan weer stil wordt, is t vaak in haar slaap. Dan erheen gaan, helpt ook niet. Maar dan gaat t echr om max 2 min huilen. Misschien gekke vraag, maar had hij dan niet gewoon honger als hij stil werd na t flesje?

Ja het blijft heel moeilijk. Achteraf was hij waarschijnlijk gewoon in slaap gevallen als ik helemaal niet was wezen kijken, omdat hij gewoon nog op zijn buik was te huilen/mopperen. Ondanks dat het zo’n 15-20 min was. Door die check raakte hij echt overstuur en wakker-wakker. Hij vond het ook super gezellig ineens. Terwijl ik dacht dat hij pijn of ongemak had. Wat met het starten van de melkladder misschien niet zo’n gekke gedachte kan zijn. Maar toen ik dus een halfuur later terug kwam wilde hij spelen 😅 Mijn man wil liever helemaal geen check doen mits hij écht overstuur wakker is. Dus huilend liggen op zijn buik (zijn slaaphouding), telt dan niet als overstuur zijn. Ondanks dat dat dan misschien een halfuur duurt. Terwijl mijn eerste reactie nog steeds is: ik wil er naar toe! Maar gisteren heeft dat echt negatief uitgepakt. Al was het stiekem ook wel fijn om hem lekker te knuffelen tijdens het geven van de nachtvoeding. En daarna hebben we gelukkig allemaal weer geslapen. Alleen wel jammer dat het hele tafereel dus 2u duurde 😅

Vat ik zeker goed op hoor! Dankjewel! Niet echt gepraat nee, buiten de fysio die we hier voor ons zoontje aan huis gehad hebben. Maar bij mij is het echt het waanzinnige slaaptekort. Ik heb 3 jaar niet kunnen slapen. Huilbaby, hormonale slapeloosheid tijdens de 2e zwangerschap en toen uiteindelijk toch weer een soort huilbaby. Ik sta zo 1000% aan, en ben zo vaak in mijn slaap gestoord, dat ik het vermogen tot normaal slapen gewoon echt even kwijt ben. En ik denk dat voor ons ook geld, als je oververmoeid en overprikkeld bent, het moeilijker is om goede slaap te pakken. Dus pas als die intense uitputting minder wordt, verwacht ik weer normaler te kunnen slapen. Ik ben zelf hormonaal ook nog enorm ontregeld na de zwangerschap en nu stoppen borstvoeding. Dus denk dat dat ook wel meespeelt nog. En ik merk dus, die stress of je wel kan slapen, die zit er gewoon nog in. Donderdag cjg, wegen, meten, prikjes, ik ben nu al bang of die nacht misschien dan slecht wordt. Gewoon omdat de marge om dat op te kunnen vangen er niet is. We hebben echt niets over nog. Maar, ik voel me helemaal niet depressief. Ik ben zelfs optimistisch over de toekomst 😅

Was hij wel echt wakker voor je erheen ging, of was het toch een soort van in zijn slaap nog? Snap dat het heel lastig is hoor. Wij hebben dus wel heel succesvol slaaptraining gedaan en ik ben blij nu gewoon wel met hem mee te kunnen bewegen. Lijkt me heel moeilijk als dat helemaal niet kan. Hier zijn de kaders heel strak ook, maar na zijn fles draait m'n zoontje op mijn schoot echt naar zijn bed. Hij wíl zelf echt graag in zijn bed slapen. Dus daar hoeven we als we gewoon stabiliteit blijven bieden niet ook nog aan te werken zegmaar.

Ik begrijp je. Gelukkig heb je geen depressieve gevoelens. Alsnog zou je kunnen praten over je slaaptekort en het onvermogen om nu goed in slaap te vallen. Desnoods met je huisarts. Misschien kunnen ze je wel iets kalmerend aanbevelen.

Het grldf zeker ook voor ons dat oververmoeidheid slapen in de weg kan zitten. Tenminste merk ik dat bij mijzelf. Em later naar bed gaan, is bij mij ook vaak niet meer of onrustiger slapsn (over piek heen = alerter worden). M'n vriend heeft dat overigens allemaal totaal niet.😂👍 zucht. Kan ik dus echt jaloers op zijn. Verder ook herkenbaar; de angst voor de slechte nacht. De marge die er uit is. en dat zo'n dag dan meteen stress geeft & weer angst oproept voor de gevolgen voor de nacht. Wij hebben geen huilbaby gehad ( 🩷🙏) en het is ons 1e kindje. Maar ik heb zelf wel al een verleden met heel veel slaapproblemen en angst voor het niet-dlapen, waardoor dit ook weer daarin triggert en je maximaal alert bent op signalen bij jezelf/je kindje. Dar verstoort idd je vermogen tot rustig slapen. Slapen is overgave. Er niet mee bezig zijn is het best. Maar dat is zoiets als niet denken aan de roze olifant. Het herft vooral heel veel tijd en goede ervaring nodig. Dus langdurig rustigere nachten, voor je gaat vertrouwen. En, als ik jou zo lees op t forum, is jullie beslissing dat jullie gein compleet is 🩷en tellen jullie af tot jullie de babyfase uit zijn. En dat betekent ook dar de zwaarste slaapfase (voorlopig, tot ze gaan stappen😂👍) waarsch achter jullie ligt. Tijd, rust, ervaren dat het in stapjes beter wordt, met misschien kleine schommelingen maar niet zoals het was. En dat geldt hopelijk voor ons allemaal op n bepaalde manier :-) Al heb ik de wens voor een 2e (op termijn), maar ik wil eerst slapen. En ik wens dat dar kindje iets betere slaapgenen heeft 😂👍

Ja maar dat is eigenijk al wat ik nu doe. Als de huisarts melatonine voorschrift krijg ik 2 of 3mg dat is meer dan ik nu neem. En anders kom je al gauw in de pammetjes terecht... niet iets mis mee maar dat is verslavend bij langduriger gebruik.

Ja zeker waar! Lastig hoor. Hopelijk verandert het voor jullie snel zodat jij ook weer lekker kan slapen 😊.

Nou vanacht man toch weer zo aan het hoesten dat hij naar de bank gegaan is en hij bijna naar de HAP had willen gaan en zoontje om 4:50 wakker. Hoef dan niet naar hem toe, maar slaap ook niet meer. Man nu helemaal pijnlijk verkrampt van het hoesten. Zoontje snoooootverkouden en aan zijn oortjes aan het rommelen. En morgen krijgt hij prikjes 😅 Als wij niet achter elkaar ziek waren geweest vandaag half september zouden we er al heel anders bij gezeten hebben. Kan daar zo van balen, alsof het ons ook niet gegund wordt ofzo. Maargoed. Hoe is het vannacht bij jullie gegaan Juulie? (Mijn zoontje zou overigens Julie geheten hebben als hij een meisje was geweest 😃)

Pfff nou het zit jullie niet mee. Vreselijk. Dan zou je in principe gewoon kunnen slapen maar dan is iedereen weer verkouden. 🤧 Snap heel goed dat je daar van baalt hoor. Zou ik ook doen. Hier krijgt ons zoontje ook morgen zijn prikjes weer. Zo geen zin in 🙈.

Nou m'n man is helemaal kapot joh, kan niet rechtop staan van de pijn op zijn borst. Wellicht spierscheurtjes van het hoesten, maar geen doen hoor. En jouw zoontje is ook van de 21e toch? Grappig dat ze precies tegelijk die prikjes krijgen.

Oei, heel naar. Hopelijk knapt iedereen snel op bij jullie. Ons zoontje is van de 20ste 😊

Joh wat vervelend voor jullie! Het ziek zijn blijft maar hangen he, wat een ellende. En voor je man ook heel naar dat hij zoveel pijn heeft. Heeft hij misschien geen gekneusde ribben oid? Mijn moeder had eerst kinkhoest gevolgd door een longontsteking en daardoor een gebroken rib en gekneusde ribboog. Die is ook al zeker 1.5 maand onderweg al dan niet langer. Problemen met de luchtwegen zijn echt slopend hoor, ook zo vermoeiend. Ik hoop dat hij er snel vanaf is. Ben jij wel helemaal hersteld na je longontsteking? Of nu ook weer ziek aan het worden? En wat doen jullie eigenlijk met de melkladder nu jullie zoontje weer verkouden is en straks zijn prikjes krijgt? Ohja en ik wilde nog vragen hoe lang jullie per stap aanhouden ongeveer. Ik vind dat best lastig te bepalen. Ik zit zelf te denken aan 1.5-2 weken per stap bij ons.

Mijn conditie is verdwenen van de longontsteking. Dus normaal kan ik heel goed alles lopend doen en nu zie ik daar echt tegenop en kost het veel energie. Of hij gekneusde ribben heeft of verrekte pezen naar zijn borstbeen toe ofzo, het is sowieso overbelasting en het hoesten is niet te doen echt. In letterlijke zin, want hij heeft zo'n pijn. En hij kan zich niet ziekmelden op zijn werk en heeft nog 1,5 week aan drukke dagen te gaan. Echt inclusief avonden werken. Vandaag was ik van huis tussen de slaapjes in, en heeft hij niet gehad. Maar morgen geef ik gewoon weer een halve cracotte. Ik denk dat we iets langer per stap nemen 2 tot 3 weken. Ik denk rond van het weekend een hele cracotte pas. En dan ga ik nog krentenbol geven, en dat eerst maar even een week inderdaad minstens doen, voor ik boter ga geven. En dat ga ik dan ook in mini beetje opbouwen. Kaas ga ik dan helemaal tijd voor nemen en ik denk dat er ook wel pauze dag gaat zijn elke week. Bij m'n dochter deden we veel meer stapjes en duurde het 9 maanden voor ze alles echt verdroeg. Dus gaan rustig aan doen. Bij twijfel op pauze zegmaar. Wil vooral dat het slaagt.

Ok, melkladder gestopt. Zo enorm aan het krijsen dat hij zelfs even beneden geweest is om te kalmeren en verder bij z'n zus vandaan te zijn. Arm kindje😔 We proberen het in februari weer.