Ten einde raad, iemand tips?

Ik lees even mee. Hier al 4 weken dit aan de gang. Zij is in de tussentijd zelf van 3 naar 2 slaapjes gegaan terwijl zij het eigenlijk niet red. Het enige wat haar stil houdt is tegen mij aan of bij mij in bed maar wil eigenlijk niet dat zij daar aan went maar ik heb mijn slaap hard nodig. Aangezien papa haar ook niet altijd rustig krijgt en zij, zodra ik haar pak, meteen tegen mij aan gaat liggen. Zij is van 28-12 en ik ben ook ten einde raad. Ben nu in de methode van dr estivil aan het verdiepen maar ik weet niet of ik dat kan. Dat is 1 minuut huilen, aai over de bol, 3 minuten huilen, aai over d'r bol en zo met 2 minuten verlengen maar vind t huilen zo sneu. Hoop dat andere hier tips hebben

Is het als je hem echt neerlegt? (Anders zou je denken dat hij misschien ergens last van heeft omdat als jullie hem oppakken hij gelijk slaapt)

Jaa het is zo vervelend, althans ik vindt het vooral vervelend en sneu voor hem zelf. Hij is dood moe maar slapen lukt gewoon niet. Behalve als hij bij mij of mijn man ligt. Als we hem dan terug leggen is het direct krijsen. We hebben ook al geprobeerd zijn bedje te verzetten maar dit heeft ook geen toegevoegde waarde helaas. Wij hebben geprobeerd om hem te laten huilen, maar dat vindt ik zo sneu dat we daar mee gestopt zijn. Vooral omdat het tot snikken aan toe gaat anders. Hopelijk hebben andere Mama's tips voor ons. Sterkte!

Lijkt er niet op dat hij ergens last van heeft. Het is vooral naar ons idee z'n eigen bedje op dit moment. Echter is dit dus echt alleen 's avonds en 's nachts. Overdags slaapt hij perfect in zijn eigen bedje en valt hij rustig zelf in slaap. Als hij gewoon bij ons ligt, dan slaapt hij gewoon. Dus als hij ergens last van zou hebben zou ik verwachten dat hij dan ook niet zou slapen.

Bij ons hetzelfde met ons zoontje. Nu is hij vorige week ook een week ziek geweest. Daarvoor ging het net weer een paar nachten beter. Toen ook weken achter elkaar dat hij snachts alleen bij ons in bed sliep. Helaas vanaf zijn ziek zijn weer terug bij af. Ook Overdag niets aan de hand wat betreft slapen in eigen bedje. Op de opvang zeiden ze vandaag dat ze bij hem in de buurt moesten blijven. Dus echt een soort van eenkennigheid/verlatingsangst. Ik denk dat we er vooral aan toe moeten geven en dat het weer over gaat...

En als je kijkt naar de spreiding van de slaapjes overdag? Dus vooral letten op de wakkertijden? Als mijn zoontje te lang wakker is, slaapt hij veel onrustiger nl. Hier werkt het 2-3-4 ritme heel goed momenteel: dus vanaf het opstaan 2 uur wakker, na de ochtendslaap 3 uur wakker en na de middagslaap 4 uur wakker. Geen idee of je wat aan deze tip hebt hoor!

Wij hebben dit ook gehad met onze zoon. Overdag geen probleem en ‘s nachts dramatisch. Uiteindelijk hebben wij hulp gekregen van een slaapcoach via kinderzorgkliniek. Zij zitten in de regio Rotterdam maar wellicht ook in andere regio’s. Dit heeft heel goed geholpen en we ervaren nu geen problemen meer. Heel soms als er weer een sprong is, eens in de paar maanden zit er 1 of 2 slechte nachten tussen. Met de handvatten die we hebben gekregen kunnen we daar nu prima mee omgaan. Het komt erop neer om wel te laten huilen maar met nabijheid. Je blijft dus bij je baby zitten met je hand op z’n buik of rug om te troosten en laat hem absoluut niet alleen, pas als de baby slaapt. Bij extreem huilen gewoon optillen en troosten totdat hij weer kalm wordt. Dan gewoon weer op bed leggen net zo lang het riedeltje blijven doen totdat de baby door heeft dat hij toch steeds weer terug in bed gelegd wordt. Het huilen is echt pittig en ik heb daarom de 1 e nacht mn man dit laten doen. De 2e nacht ging al beter met veel minder lang en heftig huilen. De uitleg en vertrouwen van de slaapcoach waren wel bemoedigend. Dit had ik nodig om door te zetten

Bedankt voor je reactie! Deze methode passen we sinds vorige week toe.

Bedankt voor je reactie. Helaas hebben we de methode die je beschrijft geprobeerd (1 week) maar helaas zonder enige verbetering. Fijn dat het voor jullie wel geholpen heeft!!

Wij hadden dit ook, we vermoedden dat het verlatingsangst was. Wij hebben een vloerbed gecreëerd zodat onze zoon op ons/tegen ons aan in slaap kon vallen en wij dan langzaam weg konden rollen. Op deze manier werd hij niet wakker van het neerleggen in zijn bed.

Gaat hij dan niet uit zijn bed? Mijn dochter beweegt veel in d'r slaap en eindigt soms overdwars of achterstevoren in d'r ledikant hahah

Nee hij gaat nooit uit het bed! Hij ligt op ons bed (160cm x 200cm) en 's nachts kruipen wij gewoon naast hem en slapen samen verder. Het matras is ongeveer 20cm hoog, maar hij is er nooit afgevallen of bewust afgekropen. We leggen hem natuurlijk wel bewust richting de muurkant en in het midden van het matras, want onze jongen is ook lekker beweeglijk. Voor de zekerheid leggen we een deken op de grond naast het matras voor als hij toch een keer er af rolt

Heb je toevallig al eens zijn oren laten checken ivm oorontsteking? Dat doet nl pijn bij het neerleggen. Onze kindjes hadden vergelijkbaar gedrag en bleken allebei regelmatig oorontsteking te hebben.