Tips bij slapen met verlatingsangst

Misschien een idee om een kruik of iets in z'n bedje te leggen? Zodat hij van warme mama naar warm bedje gaat? Voor de rest geen ervaring, maar dit kwam wel in me op 🤗

Je spreekt jezelf een beetje tegen, want zelfstandig leren slapen is dé tip. Waarschijnlijk zal overleggen niet meer gaan lukken, omdat ze daar op een gegeven moment te oud voor worden. Hier heeft het enorm geholpen om na 3 minuten terug te gaan, over buikje aaien, zeggen "ga maar lekker slapen liefje, het is oke". Dat is max 4x nodig geweest op 1 nacht, en na 3 dagen sliep hij door. Ze leren dan dat ze veilig zijn in hun bedje en dat je altijd terugkomt. Scheelt uiteindelijk heel veel verdriet en slapeloosheid. 🥰

Onze zoon heeft dit probleem nu ook. Hij ligt nu bij ons op de kamer, zodat we in de buurt zijn. Maar omdat wij ook graag willen slapen, slaapt hij nu veel tussen ons in. Wel probeer ik hem weer in zijn bedje te leggen als hij goed slaapt. Maar als hij ‘s nachts weer wakker wordt, dan ligt hij maar gewoon bij ons in bed. Het is een fase en het gaat vanzelf weer over.

Ik kon ons kindje op een gegeven moment ook niet meer overleggen. Ik ga nu naast haar liggen in het ledikant, zing liedjes, met m’n arm en been over haar heen zodat ze niet kan gaan maaien met haar armen en benen. En ga eruit als ze slaapt. In het begin moest ze even wennen maar nu valt ze steeds sneller in slaap. Zelf altijd wel kramp, maar je moet wat voor je kindje overhebben denk ik haha.

Haha, ja, zo kan het ook. Ik denk wel dat ze eraan gewend geraakt is omdát je er heel consequent in bent geweest. 🙂 Je hoeft er niet eeuwig bij in het ledikant te kruipen, maar wat veel mensen doen is steeds iets anders (bij inslapen liedje, bij 1e x wakker flesje, bij 2e x wakker mee in bed nemen) en dan went een kindje aan geen van die dingen. Als je een andere methode kiest en die net zo consequent volhoudt, went ze daar ook aan.

Ik denk ook dat zelfstandig leren slapen de enige tip is die je hierbij kan gebruiken, maar ook een lastige als je midden in de verlatingsangst fase zit. Onze dochter kon al zelfstandig slapen, maar nu ook wat verlatingsangst. Hier helpt een goede vaste routine voor het slapen. En inmiddels is ze 10 maand en snapt ze al veel van wat ik zeg. Dus dat benoem ik ook. 'Ga maar liggen en lekker slapen, mama is dichtbij'. Dat helpt hier goed. Als ze echt lang in paniek is ga ik nog eventjes terug om te laten zien dat ik er ben, aai over haar rugje en dan wordt ze rustiger. Soms begint ze weer van voor af aan als ik weg loop. Heel veel meer kan je ook niet doen, want het is toch tijd om te slapen.

We zijn bezig met zelfstandig in slaap leren vallen, maar alleen laten huilen in een bedje zullen we nooit doen, ook niet voor enkele minuten. Dus hopelijk wordt het met de tijd beter, bedankt voor jullie tips

En hoe gaat het nu? Wij zitten er nu midden in, heb je inmiddels een tip voor ons? 😅

Het lukt nog steeds niet echt om zelfstandig in slaap te laten vallen. Ik heb kleine stapjes genomen: eerst in armen wiegen, toen in armen niet meer wiegen, naast mij op bed met hand op zn rug en daar zijn we nu. Soms lukt het dat hij naast me in slaap valt terwijl hij naast me ligt en ik zachtjes zijn rug streel, heel soms hoef ik hem niet aan te raken en is hij dus echt zelfstandig in slaap gevallen (blijf er wel bij totdat hij slaapt). Maar nog vaak valt hij ook in onze armen in slaap, vooral nu hij meerdere tandjes krijgt, verkouden is en in een slaapregressie zit. Het is een kwestie van volhouden 😊